جنجال در اقلیم کردستان
تصمیمات اخیر دادگاه عالی فدرال عراق در رابطه با اقلیم کردستان عراق باعث تشدید شکاف بین نیروهای سیاسی کرد شده است.
ادامه مطلبتصمیمات اخیر دادگاه عالی فدرال عراق در رابطه با اقلیم کردستان عراق باعث تشدید شکاف بین نیروهای سیاسی کرد شده است.
ادامه مطلبناظران برآورد کردهاند که مدت بقای حلبوسی در قدرت احتمالا از تاریخ انتخابات در ۲۴ دسامبر فراتر نمیرود و در صورت شکست حزب او در آن برکناریاش از ریاست پارلمان به تلاش زیادی نیاز نخواهد داشت.
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی می نویسد: السودانی با دو مشکل بزرگ رو به روست، دو مشکلی که هر کدام به تنهایی قادرند دولت عراق را زمین بزنند و سرنگون کنند. نخست، مقتدی صدر که مترصد فرصتی است تا مجددا به صحنه سیاسی عراق بازگردد. دیگری ایالات متحده امریکا که دولت السودانی را نزدیک به ایران می داند و در خوش بینانهترین حالت به آن فشار میآورد تا موضعی میانه در رابطه اش با ایران و امریکا اتخاذ کند.
ادامه مطلبهرچند که از اساس در ۱۹ سالی که از عمر دموکراسی نوپا در عراق نوین پساصدام میگذرد، بعینه شاهد عدم رشد، توسعه و تعمیق گفتمان دموکراتیک در بین احزاب، شخصیتها و جریانهای عراقی بودهایم؛ اما واقعیت آن است که هرچه از عمر این دموکراسی جوان در عراق میگذرد، بیشتر به ناکارآمدی این نوع از دموکراسی پی خواهیم برد. ادامه این شرایط میتواند ازهمگسیختگی و حتی فروپاشی ساختار سیاسی عراق را به دنبال داشته باشد
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی می نویسد: مقتدی صدر بعد از تحمل چندین ضربه سیاسی در حرکتی فرار رو به جلو تصمیم گرفت وارد فاز نبرد خیابانی شود. همان چیزی که مدتها برای آن انتظار کشیده بود و دائما در سر می پروراند. اردوکشی خیابانی با هدف تسویه مخالفان و حذف رقبا از یک سو و ترساندن افکار عمومی و مردم عادی از سوی دیگر، با هدف رسیدن به آنچه آرزویش را دارد؛ رهبری بلامنازع عراق.
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی می نویسد: فعلا نمی توان با قاطعیت گفت که صدر از روند سیاسی عراق کنار کشیده است. اما درباره تصمیم اخیر او، بسیاری بر این اعتقادند که این تصمیم بیش از آن که واقعی باشد تصمیمی سیاسی با اهدافی سیاسی است و مقتدی صدر قصد دارد پس از آن اقدامات تازه ای را آغاز کند.
ادامه مطلبسعید جمشیدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عراق برای تشکیل دولت جدید وارد مرحله حساسی شده و حل آن نیازمند ائتلاف گروهاست تا بتوانند به این اختلافات پایان دهند و علاوه بر این وقت کشی در انتخاب رئیس جمهور عواقب سختی را بر گروهای سیاسی، دولت و مردم عراق خواهد گذاشت.
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی می نویسد: در حالی که شاهدیم اهل تسنن در یک وحدت روشنی به سر می برند و به گفته سران اهل تسنن، ترکیه و امارات متحده عربی و اردن در ایجاد این وحدت نقش مستقیمی داشته اند، شیعیان در نوعی تشتت و شکاف به سر می برند. شاید مشابه چنین وضعیتی را در میان کردها نیز شاهد باشیم ولی در آنجا نیز نوعی نگاه ایرانی – ضد ایرانی در میان است که یکی تلاش دارد دیگری را حذف کند. در عین حال که به نظر می رسد برجسته سازی شکاف شیعی – شیعی بیش از درون کردی است، چرا که هر چه باشد این شیعیان هستند که در عرف دولت سازی در عراقِ بعد از سقوط رژیم بعث، نقشی تعیین کننده در تشکیل دولت داشتهاند. دولتی که اختیارات رئیس آن بیش از مناصب دیگر حکومتی است.
ادامه مطلبسناریوی مطرح و نزدیک تر به اجرا، پیوستن نمایندگان ائتلاف دولت قانون بدون رهبرشان مالکی به ائتلاف الفتح است، تا عنوان دولت قانون در چارچوب ائتلاف جدید شیعی باقی نماند تا نمایندگان دولت قانون هم سهمی در ترکیب دولت آینده داشته باشند. البته ممکن است تمام معادله سیاسی دگرگون شود از جمله این که ریاست پارلمان تغییر کند و ممکن است نزاع رهبران بیت سُنی درباره منصب ریاست پارلمان بار دیگر از سرگرفته شود.
ادامه مطلباگر به سفر کاظمی به شهر صدر توجه کنیم تصویر کامل میشود. کاظمی که جریان مردمی موثر یا حزب یا از پیشینه سیاسی برخوردار نیست صدر را تنها پایگاه خود میبیند که میتواند برای ادامه فعالیت سیاسی خود به آن تکیه کند و اگر به نامزدی دوباره برای نخست وزیری فکر میکند صدریها تنها طرفی هستند که میتوانند از او حمایت کنند. در مقابل صدر نیز باور دارد کاظمی اسب تروایی است که می تواند از طریق آن نفوذش در قدرت را حفظ کند و مهمتر اینکه مقتدی صدر از طریق حفظ کاظمی به عنوان نخست وزیر میخواهد از نخست وزیر شدن یکی از شخصیتهای وابسته به دشمنانش به ویژه از جریان مالکی پرهیز کند.
ادامه مطلب