کامبیز مهدی‌زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: انتظار می‌رود نمایندگی‌های ایران در کشورهای مختلف، به‌ویژه در غرب و منطقه، از وضعیت انفعالی خارج شوند و با بهره‌گیری از ظرفیت‌های رسانه‌ای، آکادمیک و سیاسی، در جهت تبیین مواضع مشروع جمهوری اسلامی ایران گام‌های ملموس بردارند و پروژه ایران هراسی را از بین ببرند.
ادامه مطلب
ماندانا تیشه‌یار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: راست است که تعارض میان اسراییل با کشورهای غرب آسیا و شمال آفریقا، بیش از آنکه تعارض سیاسی و نظامی باشد، ریشه در بنیان های هویتی این جوامع دارد. از پایان جنگ جهانی دوم، دعوا در منطقه ما نه بر سر «زمین»، بلکه بر سر «هویت سرزمینی» بوده است. اسراییل به عنوان نماد تمدن غربی در این منطقه از جهان، کوشش بسیار کرده تا جایی برای خود پیدا کند. و اگرچه گاه با جنگ و گاه با گفت‌وگو توانسته برخی دولت ها را با خود همراه و برخی دیگر را در برابر خود بی تفاوت سازد، اما همچنان در یافتن پایگاهی میان مردمان جوامع گوناگون ناکام مانده است.
ادامه مطلب
محمدمهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: این جنگ ۱۲ روزه، صرفاً یک رویارویی نظامی نبود؛ بلکه آیینه‌ای تمام‌نما از چالش‌ها و فرصت‌های پیش‌روی جمهوری اسلامی ایران در ابعاد گوناگون بود. هر چند با توجه به رویه رایج رژیم اسرائیل، آتش بس موجود شکننده و ناپایدار به نظر می رسد و لازم است مقامات کشورمان ضمن تجدید قوا در ابعاد مختلف به فکر مدیریت کشور در شرایط گوناگون باشند، اما در عین حال، از درس‌های این تهاجم نیز نباید غفلت کرد.
ادامه مطلب
سید حجت سیداسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: دوازده روز نبرد ایران با رژیم صهیونیستی و حامی دیرینه‌اش، آمریکا، نقطه عطفی در تاریخ معاصر بود؛ روزهایی که برگ تازه‌ای در مقاومت، اقتدار و اثبات استقلال ملت ایران رقم خورد.
ادامه مطلب
محمد مونسان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تنها در روزهای سخت و در تنگناها می‌توان تفاوت دوست و دشمن را فهمید. موضع‌گیری کشورها در این درگیری‌های شدید باید نقشه راه ایران در آینده باشد.
ادامه مطلب
بشیر اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: خیانت ایرانیان بی‌وطن و مزدوری که در خدمت رژیم صهیونسیتی و غرب برای نابودی این آب و خاک کوشیدند، از یاد نسل‌های آتی نخواهد نرفت. همان‌طور که عظمت ملت ایران در خنثی کردن این نقشه ویرانگر در یادها خواهد ماند.
ادامه مطلب
موسسه کارنگی مسکو و مرکز تحقیقات دولتی چین بر این نکته تاکید دارند که تقابل ایران و اسرائیل بیشتر جنبه نیابتی یافته است و نمی‌توان جنگ مستقیم را انتظار داشت، اما هرگونه تشدید تنش می‌تواند کل منطقه را درگیر کند و روسیه و چین به دلیل منافع ژئوپلیتیکی خود، به ثبات تمایل دارند.
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: امیدوارم این جنگ همه ما را از خواب بیدار کند تا مسائل قفقاز را با دقت و با حساسیت بیشتری پیگیری کنیم. چون به علت تاخیر در درک اهمیت مسائل قفقاز ابزار گسترده قبلی برای دفاع از منافع ایران در اختیارمان نیست و احتمالا قفلی که به سادگی با دست باز می شد را باید در نهایت با دندان باز کنیم!
ادامه مطلب
علی معموری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: مطالعات جنگ نشان می‌دهند که پایان واقعی جنگ یا با تسلیم کامل یکی از طرفین رخ می‌دهد یا با رسیدن به تعادل در بازدارندگی. روشن است که هیچ یک از این دو محقق نشده است. این نشان می‌دهد که ایران و اسرائیل هر دو در حال آماده‌سازی مجدد خود برای دورهای آینده این رویارویی هستند. آتش‌بس کنونی بیش از آن که ثمره یک توافق پایدار باشد، محصول توازن ناپایدار قوا و هزینه‌های فزاینده جنگ برای منطقه و جهان است.
ادامه مطلب
اکبر فیجانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در این شرایط بحرانی، ضرورت دارد روحانیون، فرهنگیان و دانشگاهیان بخشی از وقت خود را به روشنگری و تبیین در حوزه سیاست یا ارائه پیشنهاد به مسئولین اختصاص دهند.
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به هر حال درگیری و تقابل امنیتی میان اسراییل و ایران می تواند جغرافیای وسیعی از محور مقاومت مانند غزه، لبنان، عراق، سوریه و حتی افغانستان و آسیای مرکزی را به‌صورت بالقوه وارد این زنجیره تقابل کند. اما مشخصا افغانستان تحت کنترل طالبان چگونه می تواند قربانی این دور جدیدی از بازی های خطرناک امنیتی میان تهران و تل آویو شود؟
ادامه مطلب
در پی این حملات، انفجارهایی آسمان شب اورشلیم و تل‌آویو را روشن کرد و لرزش ساختمان‌ها، مردم را به پناهگاه‌ها کشاند. ارتش اسرائیل از غیرنظامیان خواست فوراً به پناهگاه‌ها بروند.
ادامه مطلب
سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: علائم تقویت کننده جنگ بیشتر و پیش‌برنده‌تر از علائم تضعیف کننده جنگ هستند. بنابراین تصمیم‌گیران سیاسی در ایران باید حمله نظامی امریکا و اسرائیل را در کوتاه مدت بسیار محتمل و جدی بدانند.
ادامه مطلب
صادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران و ایرانیان در تمامی جهات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی تغییر و پوست اندازی کرده‌اند و تهران بیش از همه و در حاشیه واشینگتن از این امر آگاهی داشته و یکی از دلایل مهمی که جنگ را از ایران دور می کند همین تغییرات است.
ادامه مطلب
رامین فرهودی زرنق در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر چند بر اساس نظرات کارشناسان حوزه منطقه خاکستری هر آن امکان ارتقای سطح منازعه از زیر سطح جنگ به جنگ بین ایران و اسرائیل وجود دارد اما ایرانی ها بسیار سنجیده تر از دشمن خود در حال مدیریت ریسک ها هستند و تلاش دارند تا با تطبیق دادن شرایط محیط با شرایط داخلی خود، رژیم صهیونیستی را دچار فرسایش و فروپاشی داخلی کنند.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اکنون اسرائیل در قالب عملیات تهاجم هوایی با نام "روزهای توبه" به عمق خاک ایران حمله کرده است، خط رسانه‌ای و کارشناسی مشکوکی در حال کوچک‌نمایی تهاجم اسرائیل به ایران هستند. این خط رسانه‌ای که عملیات موشکی اسرائیل را شکست خورده، ناچیز، کاریکاتوری و ... می‌دانند، از واقعیت قدرت و سیاست دفاعی و خارجی بی‌خبرند و توان فهم پیامدهای راهبردی چنین تهاجمی را ندارند.
ادامه مطلب
درست است که تهران اسرائیل را تهدیدی وجودی می‌بیند، اما این به معنای لزوم درگیری نظامی نیست.
ادامه مطلب
تا کنون، بریتانیا و آلمان تقریباً به شکل بی‌قید و شرطی از حق اسرائیل برای دفاع از خود حمایت کرده‌اند و تنها به‌طور سطحی بر لزوم احترام به قوانین بین‌المللی و قوانین جنگ تأکید داشته اند. این روند باید تغییر کند وگرنه درخواست‌های یک‌جانبه استارمر و شولتز از ایران همچنان ناشنیده باقی خواهد ماند و اروپا را به سوی بی خاصیتی بیشتر در عرصه راهبردی و دیپلماتیک سوق خواهد داد.
ادامه مطلب
علی ودایع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برهم خوردن موازنه قدرت پس از هفتم اکتبر منجر به وضعیت بی ثباتی در خاورمیانه شد. اسرائیل برای کسب پیروزی استراتژیک نیازمند توسعه بحران است. در زد و خوردهای رفت و برگشتی ممکن است رفتار ایران در حوزه های خطر دچار تغییرات بنیادین شود.
ادامه مطلب
هم اسرائیل و هم ایران مشتاق هستند تا آنچه را «اثر بازدارندگی» نامیده می‌شود، که از طریق حملات تلافی‌جویانه به‌دست می‌آید، بازسازی کنند. آنها معتقدند که این بازدارندگی توانایی آنها را در ترساندن یکدیگر تقویت کرده و قدرت طرف مقابل را محدود می‌کند؛ چیزی که جرمی شاپیرو، دیپلمات سابق آمریکایی، آن را «مردانگی ژئوپلیتیکی» نامیده است.
ادامه مطلب
حسین ملائک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اسرائیل بعد از دستاوردهای نسبی مورد نظر نظامی خود در غزه و حذف رهبری نظامی و سیاسی حماس، درگیری مستقیم با حزب الله را در دستور کار قرار داد و از ۲۷ و ۲۸ شهریور گذشته با عملیات مقدماتی انفجار پیجرها و وسائل ارتباطی توانست تمامی رهبری اصلی حزب الله به همراه بخش‌های زیادی از افراد میانی و تاسیسات این گروه را از بین ببرد. اگرچه نبردهایی در جنوب لبنان و مرز اسرائیل وجود دارد اما حملات هوایی اسرائیل عملا به بی خانمانی بیش از یک و نیم ملیون نفر و تخریب دهکده و شهرهای جنوب و نیز جنوب بیروت و راه‌های ارتباطی با سوریه منجر شد.
ادامه مطلب
نوید کمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ا این حال، آنچه عملیات «وعده صادق ۲» را از یک عملیات نظامی موشکی صرف فراتر برد و موجب تضمین موفقیت و ماندگاری آن به عنوان یک خاطره درخشان از توان دفاعی کشور در اذهان عمومی جهانیان شد، پیوست رسانه‌ای هوشمندانه و راهبردی این عملیات بود. در واقع، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با برنامه‌ریزی دقیق در عرصه روابط عمومی و اطلاع‌رسانی، نه تنها پیام نظامی این عملیات را به شکل شفاف و مؤثر به مخاطبان داخلی و خارجی منتقل کرد، بلکه توانست تصویری مقتدر و پرصلابت از ایران را در عرصه‌های منطقه‌ای و جهانی به نمایش بگذارد. این تصویر درخشان به خوبی نشانگر قدرت، عزم و اراده ملت ایران در دفاع از منافع خود است و در شرایط پیچیده منطقه غرب آسیا، زمینه افزایش مصونیت کشورمان از تهدیدات بیگانگان را فراهم کرد.
ادامه مطلب
حسن فتاحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شناخت کشش آینده در روند این رویارویی، مستلزم دانستن وزن گذشته بنیان های این تقابل و تبیین اجزاء آن در یک ترکیب کلان و پویا، به بلندای تاریخ هر دو کشور و دوری از تحلیل های خطی است. واقعیت این است که بدون «دقت نسبت به جزئیات» نمی توان سیاست اسرائیل را شناخت به گونه ای که تحلیل های «نادقیق» به اندازه «نادرست» ناکارآمد هستند. از بین همه دشواری های فراراه شناخت نسبتاً صحیح، هیچ کدام به اندازه عدم تدقیق، نگران کننده نیست.
ادامه مطلب
پرسش اصلی این نیست که جنگ بین ایران و اسرائیل چگونه خواهد بود، بلکه این است که یک درگیری گسترده‌تر بین آنها ممکن است چه پیامدهایی داشته باشد. پاسخ، در اصل، این است: بیشتر از آنچه هم‌اکنون در حال وقوع است اما با شدت بیشتری. دلیلش است که هر دو طرف با موانع مادی و راهبردی قابل‌توجهی روبه رو هستند که احتمال وقوع یک جنگ تمام‌عیار بین آنها را کاهش می‌دهد.
ادامه مطلب
محمدمهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: وفاق به معنی سازگاری، همکاری کردن و اتحاد است و زمانی که بحث وفاق ملی در سیاست خارجی مطرح می شود مراد این است که آحاد جامعه و همه احزاب و گروه ها، فارغ از نگرشهای حزبی و منافع فردی و گروهی، همگی به نفع یک امر مقدس یعنی «منافع ملی» با یکدیگر همکاری کنند و مانع آن شوند که اختلاف نظر آنها به دستاویزی برای دشمنان و لطمه به منافع کشور و مردم تبدیل شود.
ادامه مطلب
غسان شربل می نویسد: وضعیت «وحدت میادین» چه خواهد بود؟ پس از پایان طوفان، چه نوع ایرانی خواهیم داشت و این کشور چه نقشی در داخل و خارج لبنان ایفا خواهد کرد؟
ادامه مطلب
علی منصوری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دیگ جوشان خاورمیانه به مرکزیت اسرائیل در حال جوشیدن است. این فرآیند مدت زمان طولانی است که توسط ایران آغاز و سپس توسط محور مقاومت در حال جوشیدن است. یکی از رویکردهای ایران برای نابودی اسرائیل، روش قورباغه پخته است. در این روش به مرور دمای آب افزایش می یابد و قورباغه به آرامی می جوشد و به هلاکت می رسد.
ادامه مطلب
جوزف کراس در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی می گوید: در حال حاضر، ایالات متحده، انگلستان، جمهوری چک، لهستان و کشورهای اسکاندیناوی بزرگترین حامیان اوکراین هستند و نسبت به تهدید روسیه به ویژه در صورت پیروزی آن در جنگ بسیار حساس هستند. آنها به ایران به عنوان قدرتی می نگرند که از یک قدرت دشمن حمایت می کند. در مقابل، آلمان، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا، به عنوان مثال، جنگ در اوکراین و همچنین روابط با روسیه را از دریچه ای متفاوت می بینند. برای آنها، حمایت ایران از عملیات نظامی روسیه ممکن است مانع بزرگی نباشد.
ادامه مطلب
عبدالرحمن راشد می نویسد: از آغاز جنگ کنونی غزه، اسرائیل برای درگیری فراتر از غزه آماده شده است. اسرائیل ژنراتورهای برق پشتیبان را در سراسر کشور مستقر کرده، مخازن آب را پر کرده، تدابیر امنیت سایبری را تشدید کرده و چندین ماه مواد غذایی ذخیره کرده است. اسرائیل ادعا می‌کند که می‌تواند برق را از منابع متنوعی، در خشکی، زیر زمین و در دریا تولید کند. اگر شبکه برق نابود شود، سیستم پشتیبان در عرض هفت دقیقه برق را باز می گرداند. اسرائیل همچنین پناهگاه‌هایی برای صدها هزار نفر به‌عنوان خط دفاع دوم آماده کرده است، برای شرایطی که گنبد آهنین نتواند دفاع کند. این ذهنیت سنگرسازی و آماده‌سازی برای جنگ، نقشی اساسی در هدایت تصمیم‌گیری‌ها به سمت درگیری دارد.
ادامه مطلب
دیوید ایگناتیوس، کارشناس امنیتی «واشنگتن پست»، نوشته است: «بایدن شخصا مذاکرات غیرمستقیم با ایران را هدایت می‌کند و در آن ایالات متحده خویشتنداری از مقامات تهران را خواستار شده است. همچنین بایدن با لحنی تند به نخست‌وزیر اسرائیل هشدارهای صریحی داده و از او خواسته است تا شریک خوب و معقولی برای ایالات‌متحده باشد.» در ادامه این کارشناس امنیتی نوشته است: «تهران احتمالا به دلیل نمایش قدرت آمریکا در این هفته و پیام های محرمانه ارسال شده از طریق سفارت سوئیس در تهران و سفارت ایران در سازمان ملل، اقدام تلافی‌جویانه خود را به تاخیر انداخته است.»
ادامه مطلب