مرتضی مردیها در یادداشتی می نویسد: به گمان من، یک حکومت معتدل و ملی و رو به پیشرفت به جز برای روسیه و چین و افعانستان و شاید ترکیه و برخی عرب‌ها به نفع همۀ دنیاست. اما در این صورت چرا نه فقط حرکتی صورت نمی‌گیرد، بلکه به وضوح از آن اعلام احتراز می‌شود؟
ادامه مطلب
منتقدانی که خواهان حملات نظامی هستند، دیپلماسی را ابزاری ناکافی در برابر اشاعه هسته‌ای ایران می‌دانند. هرچند بی گمان گفت وگوهای هسته ای ناکام مانده و چشم‌انداز توافق جدید هسته‌ای هم تیره است اما تصور حملات نظامی به عنوان یک جایگزین منطقی برای توافق، به دلایل گونه گونی نادرست است.
ادامه مطلب
اکبر فیجانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به قول رسانه های منتسب به دشمنان ایران، از جمله روزنامه نیویورک تایمز، و سایر منابع، هیچ گونه مدرکی مبنی بر دخالت ایران در حملات تروریستی علیه ترامپ وجود ندارد. از طرف دیگر روشن است که این تهدید ترامپ خسارت مالی و جانی علیه غیر نظامیان ایرانی را شامل می شود و از نظر قوانین بین المللی محکوم است. با این وجود رسانه های جریان اصلی هیچ اشاره ای به این جنبه تهدیدات ترامپ نکرده اند و صرفا در باره اتهامات بی اساس به ایران تیتر می زنند و تحلیل و تفسیر می کنند.
ادامه مطلب
تهران هنوز هم دلایل خوبی برای عدم ساخت سلاح هسته‌ای یا حتی غنی‌سازی اورانیوم به سطوح مناسب برای سلاح یا ممانعت کامل از ورود بازرسان سازمان ملل دارد. صِرف عبور از این آستانه‌ها، به عنوان مثال، ممکن است به حمله پیشگیرانه توسط اسرائیل یا ایالات متحده منجر شود. اگر ایران بتواند بدون افشا شدن، سلاحی بسازد، خطر به راه افتادن یک مسابقه جنگ افزارهای هسته‌ای منطقه‌ای با رقبای خود در خلیج فارس، مانند عربستان سعودی، وجود دارد و اگر ایران به سمت جنگ افزارهای هسته‌ای پیش رود، احتمالاً باعث خشم چین، مهم‌ترین مشتری نفت ایران و یک شریک دیپلماتیک با ارزش اش، خواهد شد. با این حال، تهران ممکن است تصمیم بگیرد که مزایای رفتن به سمت جنگ افزارهای هسته‌ای بیشتر از ریسک‌های آن است.
ادامه مطلب
منطق اصلی ایران این بوده که می‌تواند درد و آسیب بیشتری را از طریق نیروهای نیابتی خود در عراق، لبنان، سوریه و یمن به دشمنانش وارد کند در حالی که هر گونه دخالت مستقیم را منکر می شود. بنابراین احتمال حملات تلافی‌جویانه به خاک خود را به حداقل می‌رساند. تا زمانی که نیروهای خود ایران درگیر نباشند، آمریکا و متحدانش تمرکز حملات خود را روی نیروهای نیابتی قرار می‌دهند، منابع بیشتری از آمریکا را به این نبرد می کشانند و نیروهای آمریکایی را در معرض خطر قرار می‌دهند.
ادامه مطلب
در خاورمیانه، آمریکا بین رفتن و ماندن مردد است و نمی‌تواند تصمیم بگیرد که با نیروهایی که هنوز در منطقه دارد، چه کند. وضعیت فعلی، کار نمی‌کند - و تناقضِ شگفت آنکه، این ایران است که آمریکا را از تغییر این وضعیت (و تصمیم به خروج) بازداشته است.
ادامه مطلب
دولت بایدن همچنین مکررا اعلام کرده که نمی‌خواهد با ایران وارد جنگ شود. اما بخشی از بازدارندگی، به این نیست که بگویید چه کاری را نخواهید کرد، بلکه به این است که درباره آنچه ممکن است انجام دهید یا می توانید انجام دهید، یک ابهام راهبردی را حفظ کنید.
ادامه مطلب
بازدارندگی، نه فقط به آنچه ایالات متحده آمریکا و دولت بایدن می کند، بلکه به آنچه تهران می اندیشد هم باز می گردد.
ادامه مطلب
کارشناسان بر این باورند که آمریکا چه بسا به این دلیل تاخیر کرد تا از یک جنگ گسترده تر منطقه ای با ایران پرهیز کند.
ادامه مطلب
علی ودایع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: «جوبایدن» رئیس‌جمهوری آمریکا ظاهرا تلاش می‌کند انتقام کشته شدن نیروهای آمریکایی را از نیروهای مقاومت بگیرد.در آستانه انتخابات الکترال ۲۰۲۴ ، رئیس‌جمهوری نامحبوب آمریکا از سوی جمهوری‌خواهان متهم به ضعف و ناتوانی در تقابل با ایران و شرایط خاورمیانه شده‌است. مساله اینجاست که آمریکا دچار تضاد منافع و راهبرد است؛ از یک طرف ناچار به واکنش است و از طرف دیگر تاب‌آوری جنگ فراگیر در خاورمیانه را ندارد.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در میان همه عجایب آن، یک نکته به شکل قابل توجهی عجیب بود و آن هم وجود یک نوع وسواس عجیب در رابطه با «آمریکا» در میان متفکران و اندیشمندان آن بود! شاید باورش سخت باشد اما اشاره به «آمریکا» آن چنان زیاد و قابل توجه بود که نه تنها در مثال ها بلکه حتی در مذاح های اندیشمندان آن هم می شد مشاهده کرد، آن هم اندیشمندانی که بعضا حتی سخنرانی های رئیس جمهور روسیه در مراسم مختلف را می نوشتند!
ادامه مطلب
جهان اکنون با ایرانی طرف است که انگیزه های نیرومندی برای پیشبرد غنی سازی دارد و یک وجهه (منفی) بین المللی که هزینه دیپلماتیک حمله را پایین می آورد. همچنین یک دشمن منطقه ای – یعنی اسرائیل – که قصد خود برای بکارگیری زور را آشکار کرده و اجماعی داخلی را هم فراهم ساخته است. همچنین دولتی در آمریکا که به رغم روابط تنش آلودش با اسرائیل، حمایت از عملیات نظامی ترکیبی علیه ایران را کاملا روشن ساخته است و نیز ارتش ایالات متحده که توانایی انهدام زیرساخت های هسته ای ایران را دارد. این تحولات، چیزی بیش از یک گمانه زنی صِرف بر سر این است که آمریکا در حال ورود به مرحله ای است هم آغوش ریسک.
ادامه مطلب
رضا مرادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دو دهه پس از یازدهم سپتامبر پروژه های ایالات متحده برای تحقق فرایند دولت – ملت سازی در منطقه با وجود هزینه های گسترده اقتصادی و نظامی به شکست منتهی شده است. خاورمیانه امروز در وضعیت امنیتی شکننده تری نسبت به دو دهه قبل قرار دارد که دولت های شکست خورده را می توان ویژگی بارز آن نامید.
ادامه مطلب
چرا باید آمریکا از نیروی نظامی علیه ایران استفاده کند؟ چرا باید آمریکا "تمامی عناصر قدرت ملی خود" را علیه ایران به کار گیرد؟ اعلام مشترک چنین تعهدی، چندین مشکل دارد که کمترین آن، این پرسش است که آیا چنین کاری در چارچوب قوانین بین الملل، مشروعیت دارد؟ آیا قانون بین الملل اجازه یک جنگ پیشدستانه را علیه کشوری که نه به آمریکا حمله و نه تهدید به حمله کرده، برای جلوگیری از دستیابی آن کشور به سلاح هسته ای می دهد؟
ادامه مطلب
این احتمال هم وجود دارد که ولادیمیر پوتین ماکیاولی، هیچ کاری در کمک به ایران انجام ندهد بلکه تماشا کند تا آمریکا در یک جنگ کثیف با ایران گیر بیفتد. پوتین می داند که نتیجه این جنگ هرچه باشد، منابع نظامی آمریکا را در ایران صرف می کند و واشنگتن دیگر قادر به تدارک نظامی اوکراین نخواهد بود.
ادامه مطلب
صحبت از حمله اسرائیل به ایران افسانه‌ای است که با افسانه امضای قرارداد تسلیحاتی از سوی عربستان با آمریکا به ارزش ۴۰۰ میلیارد دلار در دوران ترامپ برابر است. با گذشت چهار سال از آن قرارداد مشهور تسلیحات تحویل داده شده از دو میلیارد دلار فراتر نرفته است.
ادامه مطلب
صابر گل‌عنبری در یادداشتی می نویسد: در این وضعیت، حملات سنگین پریشب چند پیام مهم داشت؛ نخست به ایران و محور تحت رهبری آن در منطقه بود. به این معنی که دولت بایدن با این اقدام در واقع می‌خواهد بگوید که تداوم این وضعیت را بر نمی‌تابد و این که نباید به رفتن ترامپ و آمدن بایدن به عنوان فرصتی برای امتیازگیری نگریسته شود. در این راستا انتخاب پایگاهی در البوکمال و نه پایگاه نیروهای هم پیمان در داخل خاک عراق برای رساندن این پیام‌ها قابل تامل است. ایران در عراق حضور فیزیکی نظامی ندارد، اما در سوریه به ویژه در این منطقه مرزی عراق و سوریه، در کنار نیروهای همسو حضوری نظامی دارد. در حقیقت اینجا انتخاب هدف معطوف به نوع، ماهیت و سطح پیامی است که دولت بایدن قصد ارسال آن را در شکلی مستقیم‌تر و هدفمندتر دارد. لُب پیام واشنگتن اینجا این است که به ایران فرصت استفاده از برگه‌های فشار منطقه‌ای خود به ویژه تداوم به تحلیل بردن حضور نظامی آمریکا در منطقه را نمی‌دهد. حالا در روزها، هفته‌ها و ماه‌های پیش‌رو باید دید با این پیام چه برخوردی خواهد شد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: در نگاه ترامپ، متحدان سنتی امریکا با رأی مخالف خود به طرح پیشنهادی‌اش برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران، غرور او را شکستند. در باور ترامپ، اروپائیان و دیگر اعضای شورای امنیت سازمان ملل در راستای تضعیف او در آستانه انتخابات نوامبر آینده عمل کردند. از این رو نباید زخم عمیق ترامپ را در این ماجرا نادیده گرفت.
ادامه مطلب
آمریکا باید رویکرد شکست خورده فشار حداکثری را با دیپلماسی واقع‌گرایانه و متمرکز بر گفت وگوهای کارآمد و دارای پیامدهای معنادار برای دو طرف جایگزین کند. ایالات متحده باید از عراق، سوریه، یمن و سایر مناقشات در خاورمیانه خارج شود، مناقشاتی که توجهات را از ملاحظات مهم‌تر داخلی منحرف می کند و احتمال تنش آفرینی ناخواسته با ایران را افزایش می‌دهد. آمریکا باید یک سیاست خارجی متکی بر دیپلماسی و نه زورگویی، با هدف رسیدن به صلح و نه سلطه را پیگیری کند.
ادامه مطلب