شریکی که کار کردن با آن آسان نیست

ترکیه موی دماغ روسیه از شام تا قفقاز

۰۱ آذر ۱۳۹۹ | ۱۹:۰۰ کد : ۱۹۹۷۳۶۷ اخبار اصلی آسیا و آفریقا
ترکیه تحت سیطره اردوغان به دنبال تشکیل کنفدراسیون ترکی از جمهوری های سابق اتحاد شوروی تحت عنوان «عثمانی جدید» است ولی مانعی که در برابرش وجود دارد، ادامه ارتباط نظامی و اقتصادی جمهوری های ترک نشین از جمله آذربایجان با مسکو است و کشورهای قزاقستان و تاجیکستان و قرقیزستان هم در کنار روسیه و ارمنستان عضو پیمان امنیت جمعی هستند. هدف ترکیه از تحریک آذربایجان به جنگ، محاصره ارمنستان و فلج کردن روسیه و تحکیم سیطره بر آذربایجان بود به طوری که آنکارا بتواند پایگاه هایی در ساحل خزر ایجاد کند و کنترل مسیرهای نفت و گاز را به دست بگیرد.
ترکیه موی دماغ روسیه از شام تا قفقاز

نویسنده: طونی فرنسیس

دیپلماسی ایرانی: در آستانه تغییر دولت آمریکا، مسکو دو امتیاز به نام خود ثبت کرد: یکی در قفقاز و دیگری در سوریه. در هر دو مورد، هدف روسیه تحکیم اولویت نقش مسکو در برابر ترکیه در قفقاز و در برابر ایران و ترکیه در سوریه و ارسال این پیام به متحدان سوری و ارمنی خود بود که روسیه صرفا یک سازمان خیریه نیست بلکه انتظاراتی از هم پیمانانش دارد.

در روسیه، مداخله مسکو در قفقاز را به مداخله آن در سوریه در اواخر تابستان 2015 تشبیه می کنند و حتی فراتر از آن می گویند همان طور که مسکو پنج سال پیش نظام بشار اسد را نجات داد، اوایل این ماه نیز توانست ارمنستان را از حمله گسترده آذربایجان نجات دهد که ممکن بود بعد از سیطره بر قره باغ، وارد خاک ارمنستان شود.

در هر دو مورد سوریه و ارمنستان، مسکو توانست این دو کشور را از دشمنی به نام ترکیه تحت سلطه رجب طیب اردوغان نجات دهد. اردوغان آذربایجان را علیه ارمنستان تحریک و از آن پشتیبانی کرد و از ابتدای قیام مردمی در سوریه نیز به حمایت از اخوان المسلمین و سازمان های تروریستی تندرو پرداخت و این قیام را به جنگ طایفه ای تبدیل کرد. اگر به اردوغان اجازه پیشروی داده می شد، این کشور یا دست کم بخش بزرگی از آن را تحت سلطه خود می گرفت ولی روسیه مانع این کار شد و در قفقاز هم چنین کرد.

ترکیه تحت سیطره اردوغان به دنبال تشکیل کنفدراسیون ترکی از جمهوری های سابق اتحاد شوروی تحت عنوان «عثمانی جدید» است ولی مانعی که در برابرش وجود دارد، ادامه ارتباط نظامی و اقتصادی جمهوری های ترک نشین از جمله آذربایجان با مسکو است و کشورهای قزاقستان و تاجیکستان و قرقیزستان هم در کنار روسیه و ارمنستان عضو پیمان امنیت جمعی هستند.

هدف ترکیه از تحریک آذربایجان به جنگ، محاصره ارمنستان و فلج کردن روسیه و تحکیم سیطره بر آذربایجان بود به طوری که آنکارا بتواند پایگاه هایی در ساحل خزر ایجاد کند و کنترل مسیرهای نفت و گاز را به دست بگیرد.

ایران در مناقشه ارمنستان و آذربایجان تا حد زیادی صرفا تماشاچی بود. تهران روابط خوبی با ارمنستان دارد و جمعیت آذری زبان آن زیاد است. تهران مشکلی با تضعیف هیچ نیرویی در مرزهایش ندارد و برایش مهم نیست که مسکو از این مناقشه، ضعیف تر و منزوی تر خارج شود یا پیروز میدان باشد. ایران در این زمینه مثل ترکیه فکر می کند و اگر اوضاع درست پیش برود، می تواند به دریافت سهم مناسبی در سوریه امیدوار باشد.

روسیه که پایگاه نظامی بزرگی در ارمنستان دارد، از نزدیک شدن نیکول پاشینیان، نخست وزیر این کشور به آمریکا و اروپا ناخرسند بود ولی اطمینان داشت در شرایط اضطراری، فقط مسکو می تواند امنیت ارمنستان را تامین کند. روسیه صبر کرد تا حمله آذربایجان و ترکیه به اوج خود برسد سپس مداخله کرد تا توافقی را تحمیل کند که نیروهای ویژه خودش ضامن اجرای آن هستند.

شکی نیست که برای روسیه ترکیه شریکی خسته کننده و آزاردهنده است که هم از یک سو می تواند حمایت کشورهای رقیب روسیه در منطقه از جمله امریکا را جلب کند و هم از سوی دیگر خواسته های غیرقابل قبولی را از مسکو بخواهد که سیطره و نفوذش در منطقه هم در حوزه قفقاز و هم در سرزمین شام را به چالش بکشد.

برگزاری کنفرانس پناهندگان در سوریه با نقش آفرینی محوری روسیه پیامی به ترکیه بود که قرار نیست روسیه به آسانی عرصه را برای ترکیه خالی کند و آنکارا باید گوش به زنگ باشد که در زمان و موقعیتی مناسب مسکو اراده خود را به پیش خواهد برد و تحمل آزارها و سیاست های یکجانبه ترکیه را نخواهد کرد.

منبع: ایندیپندنت عربی / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11

کلید واژه ها: ترکیه روسیه جنگ ارمنستان و آذربایجان مناقشه قره باغ ایران و مناقشه قره باغ سوریه روسیه و ترکیه نوعثمانی گری


( ۲۲ )

نظر شما :

علی ۰۱ آذر ۱۳۹۹ | ۲۰:۲۴
واقعیت اینست که اگر می خواهیم بزرگ باشیم واگر قبول داریم طبق گفته ی پرزیدنت اردوغان دنیا بیشتر از پنج قدرت موجود است وخودرا پشت قدرتی شکننده مانند روسیه پنهان نکنیم واگر نمی خواهیم منطقه را به قدرتهای فرامنطقه ای و منطقه ای موجود تقدیم کنیم باید از کوته بینی ها حذر کنیم . مثل ترکیه بزرگ بیندیشیم و به دست آوردهای زودگذر دل خوش نکنیم سیاستهایمان را بزرگ انتخاب کتیم به جای توهمات القایی دشمنان درمورد ترکیه وتورکها در یکپارچه سازی کشور واعطای حقوق اولیه و به تبع آن احساس غرور ملی در اقوام مختلف کوشش کنیم . قدرت در یکی شدن است .
علی امیری ۰۲ آذر ۱۳۹۹ | ۰۰:۱۸
نویسنده اصولا مناسبات روسی - ترکی را اشتباه فهمیده. تحقیر ترکیه در مقابل روسیه به مذاق ناسیونالیستهای وطنی و هواداران ولیعهد عربستانی خوش میاد ولی واقعیت ماجرا چیز دیگری است.
رضا ۰۲ آذر ۱۳۹۹ | ۱۰:۰۸
ایران بزرگ است و خواهد بود وگرنه تا الان قورت داده بودند از زدن پهباد تا عین الاسد و...برجام انهم با ۵قدرت جهانی نگرانی و هشدار ایران در مورد استقرار تروریستهای تکفیری جدی است این همان سیاست توهمات القایی ترکیه است کسی حقوق اولیه شما را سلب نکرده است و غرور قومیتی تبدیل به غرور ملی شده است مخاطبان سیاست ایران قدرتهای جهان است نه مانند ترکیه یونان و گروههای ترک
ایرانی ۰۲ آذر ۱۳۹۹ | ۱۲:۴۱
به علی من یک ایرانیم و از ترکیه دل خوشی ندارم حالا شما با این همه پرزیدنت پرزیدنت کردنت طرف منی که ایرانیم یا عثمانی هیج توضیحی نمیخواد فقط با ایرانین یا علیه ایران همین ؟
خسرو ۰۲ آذر ۱۳۹۹ | ۱۳:۳۰
این بار نوشته یک ترک ستیز اورپایی را ترجمه کردید خسته نباشید ، ولی بدانید اورپایی ها و کلوپ صلیبی هرگاه بتوانند به ایران ضربه خواهند زد چون در فرهنگشان ، استعمار غیراورپایی ها مجاز و لازم است ، در قضیه برجام خیانت اورپا را دیدیم و حمایت ترکیه را
A ۰۳ آذر ۱۳۹۹ | ۱۷:۴۸
حاجی تو ملی گرایی ترکیه غرق نشو فعلا که ترکیه یه پست دیدبانی اونم نه تو قره باغ بلکه تو خاک آذربایجان بیشتر نداره خخخ درواقع روسیه ترکیه رو سرگرم قره باغ کرد و ترکیه تمام نیروهای که ۹ تا پست دیدبانی بودن از سوریه کشید بیرون و در واقع الان کل سوریه به غیر گمرگ مرز سوریه و عراق که اونم دست نیرو های امریکاست دست روسیه هس تو لیبی هم که اتش بس شده اونم باز هم با پیشنهاد روسیه ولی من فک نمیکنم رجب جان دلش اتش بس میخواست