چرا انگلیس با امریکا علیه ایران همراه نشد؟

دیپلماسی ایرانی: بر سر موضوعات جهانی از جمله ایران و برجام و تحولات دیگر، به نظر می رسد انگلیس جامع نگر است و انتهای کار رفتارهای امریکا را موفق نمی بیند. اصولا آمریکایی ها خراب کننده هستند و نمی توانند اقدام به ویرانی را جمع کنند و این کار را وظیفه اروپا یا متحدین می بینند. 

بعد از جنگ عراق، در انگلیس به نقش تونی بلر، نخست وزیر اسبق انگلیس در ایجاد جنگ به یقین رسیدند. مجلس انگلیس توجه بیشتری برای ورود به جنگ دارد برای همین هم دیدیم که مثلا برای جنگ در سوریه برای بودن در کنار امریکا، رای منفی داد. باراک اوباما، رئیس جمهوری سابق از حمله نظامی به سوریه اکراه داشت اما منتظر همراهی انگلیس بود که مجلس انگلیس رای منفی داد و دیوید کمرون، نخست وزیر اسبق به اوباما زنگ زد و شرایط را توضیح داد و این کار منتفی شد (به نقل از کتاب بن رودز، نطق نویس اوباما).

در حال حاضر انگلیس در شرایط مطلوب از نظر داخلی برای اقدامات جنگی قرار ندارد که اختلافات با اتحادیه اروپایی و کرونا مهمترین آنهاست. انگلیس و کلا بسیاری از کشورها منتظر انتخابات آمریکا و رفتن یا ماندن دونالد ترامپ هستند. 

البته اگر آمریکا در پرونده ای به اقدام یک جانبه مبادرت کند، انگلیس به ناچار، شاید هم پنهانی، همراهی کند.

در عدم همراهی انگلیس با قطعنامه پیشنهادی امریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران، احتمالا انگلیسی ها کار ترامپ را تمام شده می بینند. انگلیس اگر همراهی می کرد به نشانه اطمینان دادن به دولت ترامپ برای اقدام نظامی منظور می شد که، از نظر انگلیس شرایط مهیا نیست.

در کتاب جان بولتون، برای اقدام نظامی علیه ایران بعد از سرنگونی پهباد امریکایی توسط ایران، مایک پمپئو، وزیر امور خارجه امریکا اصرار دارد که انگلیس را با کشورش همراه کند. ظاهرا اگر اقدامی صورت نگرفته، به دلیل خودداری انگلیس بوده است.

انگلیسی ها جامع گرا (comprehensive) هستند، یعنی یک تا صد قضیه را می بینند. در حالی که این حالت در آمریکایی ها نیست. در مورد ایران هم یک تا صد موضوع مطلوب حال انگلیسی ها نیست.  وضعیت ترامپ هم متزلزل است، بنابراین بیشتر مسئولیت بر دوش انگلیس خواهد افتاد که انگلیسی ها خواهان چنین جایگاهی نیستند.

البته باید هوشیار بود که چه بسا انگلیسی ها در محافل بین المللی موضع موافق اکثریت اتخاذ کنند ولی، در روابط دوجانبه با آمریکا نه تنها همراهی کنند بلکه تهییج کننده هم باشند.

نکته مهم اینکه؛ انگلیس با اسرائیل در خصوص چگونگی بهره برداری از قدرت آمریکا در حل مشکل فلسطین اختلاف جدی دارند و می داند ترامپ در روش برخورد با ایران، در دام نتانیاهو است.

انگلیس بیشتر مایل است از ترفند E3 یا تروئیکای اروپایی برای مهار و جنگ فرسایشی علیه ایران استفاده کند و همچون ترامپ – نتانیاهو برای حل مساله ایران عجله ندارد.

از نطر حقوق بین الملل؛ ایران یا عراق اگر تونی بلر را به عنوان مجرم جنگی اعلام کنند، که در انگلیس ثابت شده، برای همیشه می توان کار انگلیس را برای چنین ماجراجویی هایی ابتر کرد.

در انگلیس به اذهان عمومی و به خصوص نخبگان توجه می شود و با روش  "اغفال" سیاست پیش می رود در حالی که در آمریکا اصلا چنین توجهی نمی شود. ظاهرا جان بولتون هم مخالف روش فعلی دولت ترامپ است و مشخص است ترامپ – نتانیاهو – پمپئو در آخر ماه های دوره زمامداری ترامپ تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری برای انجام کاری علیه ایران عجله دارند. به باور آنها هدف وسیله را توجیه می کند و نیازی به توجیه حقوقی و نظر نخبگان نیست در حالی که چنین مساله ای در محافل علمی – رسانه ای انگلیس پذیرفتنی نیست!