مطالب مرتبط با کلید واژه

محمود سریع القلم


نرخ تورم و آیندۀ سیاسی کشور
سناریوهای پیش روی حفظ وضع موجود

نرخ تورم و آیندۀ سیاسی کشور

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: حاکمیت کشور از دو سو، زیر فشار است: بی ثباتی اقتصادی داخلی و تحریم ‌های خارجی. هرچند بتوان داخل را با کنترل ‌های گاه و بی ‌گاه و چاپ ۵ همت (هزار میلیارد تومان) در روز، مدیریت کوتاه مدت کرد ولی لغو تحریم ‌ها بدواً به اتخاذ یک منطق جدید در حکمرانی نیاز دارد که مجموعۀ غرب نیز امکان پذیرش آن را داشته باشد. طبیعی است که حاکمیت کشور، چنین چرخشی را نخواهد پذیرفت زیرا باید در ساخت قدرت خود تجدید نظر کند. در عین حال، لغو حدود چهارهزار تحریم، یک پروژۀ عظیمی است که تصورِ فرآیند مذاکراتی و اجرایی آن سرگیجه ‌ ‌آوراست. پس می ‌ماند تداوم سیاست های فعلی اقتصادی و رویکرد فعلی سیاست خارجی.

ادامه مطلب
کدام کشورها برای آینده آماده‌ترند؟
ارزیابی رتبه ایران

کدام کشورها برای آینده آماده‌ترند؟

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: بررسی رتبه­‌های ایران نشان می‌­دهد که در مجموع، رتبه ­بندی کل کشور زیر ۵۰ درصد است. در بخش‌­های حمل و نقل، صنایع مبتنی بر فناوری­‌های جدید، آموزش مهارت های نوین، هزینه­‌های تحقیق و توسعه و جذب متخصص، اقدامات فراوانی باید صورت پذیرد.

ادامه مطلب
بنیادی‌ترین نقصانِ سیاستِ خارجی ایران
جایگاه ما در شبکه به هم تنیده جهانی کجاست؟

بنیادی‌ترین نقصانِ سیاستِ خارجی ایران

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: به نظر می‌رسد در عرصۀ سیاسی، آن‌هایی که با ایران دوست هستند بیشتر سنت «دوری و دوستی» را برگزیده‌اند. Hedging و Leverage ایران بیشتر در مدارهای نظامی و در جهتِ بازدارندگی و با پشتوانۀ مکتب امنیتی و اندیشۀ Keeping enemies at bay است. به یک معنا، سیاست خارجی ایران، از Leverage نظامی و امنیتی بهره‌مند است و آن هم با احتیاط مدیریت می‌شود.

ادامه مطلب
فرق جهان سوم با دنیای غرب
رابطۀ بین تمرکز ذهن و موفقیت

فرق جهان سوم با دنیای غرب

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: یکی از نکات برجسته‌­ای که این نویسنده یکبار از هانس-دیتریش گنشر (Hans-Dietrich Genscher)، وزیر امور خارجه اسبق آلمان شنید این بود که: یک سیاستمدار باید تشخیص دهد چه وقت از قدرت کناره‌­گیری کند. گنشر در اوج قدرت خود زمانی که دو آلمان متحد شدند و او را همگان معمار وحدت آلمان شناخته بودند از وزارت امور خارجه کناره ­گیری کرد. این تفاوت بین سیاست مدار آلمانی و جهان سومی است: در جهان سوم، اکثر سیاستمداران به سیاست علاقه دارند چون می‌خواهند خوب زندگی کنند. اما در آلمان، سیاستمداری یعنی حل مشکلات و باز کردن گره‌ها.

ادامه مطلب
درباره هنری کیسینجر صد ساله
فرآیند تصمیم‌گیری در آمریکا چگونه است؟

درباره هنری کیسینجر صد ساله

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: منتقدان کیسینجر به‌درستی می‌گویند که او چه در سیاست‌شناسی و چه در سیاست‌ورزی بر افراد تصمیم‌گیرنده تمرکز دارد تا بر پروسه‌های تصمیم‌گیری، حال چه دموکراتیک باشند؛ مانند آمریکا و چه غیردموکراتیک مانند روسیه. به همین دلیل است که کیسینجر چه در داخل آمریکا و چه در خارج از آمریکا با شبکه وسیعی از افراد سیاسی و غیرسیاسی، دوستی‌های نیم‌قرنه دارد و با آنها به فهم مسائل یا حل آنها می‌پردازد. 

ادامه مطلب
شوقی چینی ها، هندی ها، عربستانی ها و اماراتی ها نسبت به آینده
در داوس ۲۰۲۳ چه گذشت؟

شوقی چینی ها، هندی ها، عربستانی ها و اماراتی ها نسبت به آینده

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: در داوس ۲۰۲۳ نسبت به گذشته، کارآفرینان و سیاستمداران آفریقایی و آسیایی حضور پررنگ تری داشتند. در کل، تاکیدِ اصلی داوس بر فن آوری های جدید برای حل مشکلات انسانی و زیست محیطی بود. به موازات جنگ اوکراین، امید به فعالیت های تصاعدی اقتصادی در سال ۲۰۲۳، گسترشِ شبکه سازی های دیجیتالی، افزایشِ اهمیتِ «تشخیص» دولت ها در تنظیم اولویت ها و هدایت برنامه ریزی ها به طور احتیاط آمیزی اجلاس را به پایان رساند. اما شوقی که چینی ها، هندی ها، عربستانی ها و اماراتی ها نسبت به آینده نشان می دادند، از همه بیشتر بود. به نظر می رسد دلیل این شوق، ظرفیت هر چهار کشور در تولید ثروت است. آشنایی با موضوعات جهانی، مهارت های تحلیلی و تسلط به زبان انگلیسی کارآفرینان و سیاستمداران این کشورها تحسین آمیز بود.

ادامه مطلب
چرا تاریخِ سیاست ورزی و حکمرانی ما ناموفق است؟
مقدمۀ چاپ جدید کتاب اقتدارگرایی ایرانی در عهد پهلوی

چرا تاریخِ سیاست ورزی و حکمرانی ما ناموفق است؟

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: آیا افکار مختلفِ ما باعث شده تا نتوانیم حکمرانی مطلوب را ایجاد کنیم؟ ولی آیا جامعه یا کشوری در جهان وجود دارد که در آن تکثر فکر وجود نداشته باشد؟ به تعداد انسان‌ها فکر وجود دارد.

ادامه مطلب
فراتر از برجام
اصول فرا برجامی به عنوان یک نظریه چه می توانند باشند

فراتر از برجام

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: بحران چه در زندگی فردی و چه برای یک کشور می تواند سازنده باشد مشروط بر اینکه درس‌های لازم از آن استخراج شود.

ادامه مطلب
چرا نمی‌توانیم بین المللی شویم؟
تفاوت ما و دیگران

چرا نمی‌توانیم بین المللی شویم؟

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: بین المللی شدن اقتصاد یک کشور، پی آمد بسیار تعیین کننده‌ای نه تنها در تولید و معاش، بلکه در شخصیت و رفتار آحاد یک جامعه دارد: شفافیت قوانین، مقررات، سیاست گذاری ها و آیین نامه ها. به محض اینکه شرکتی بین المللی شد، باید عملیات و گردش کار خود را شفاف سازی کند چون به محض کوچک ترین تقلب، حیله گری، حساب سازی و تزویر، اعتماد، جایگاه و ارزش سهام خود را در بازار از دست می دهد. رقابت و بازار، درستکاری را هم به دنبال می آورد نه ضرورتاً به واسطه مبانی اخلاقی بلکه به موجب اعتماد سازی، جلب مشتری و با هدف افزایش فروش وسهم بازار. شفاف سازی سازمانی، شفافیت رفتاری افراد را به دنبال می آورد. اقتصادِ یک کشور نمی تواند بین المللی شود ولی در هاله ای از ابهام، مدیریت سازمان های موازی، گیر و دار بوروکراسی، بازی با آمار و تغییر خلق‌ الساعه سیاست گذاری ‌ها بماند. همین که اقتصاد بین المللی شد، «مجبور» است شفاف باشد. 

ادامه مطلب
جنگ اوکراین و آیندۀ برجام
گذر دنیا از نظام تک‌قطبی به چندقطبی

جنگ اوکراین و آیندۀ برجام

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: برجام یک ایستگاه بین راهی است و نمی تواند مقصد باشد. برجام راه حل نیست و نوعی آرام بخش موقت است. جدی گرفتن معادله امنیت – اقتصاد و فهم علمی – عینی – آماریِ نظمِ جدیدِ جهانیِ نشأت گرفته از جنگ اوکراین، می تواند آینده‌ای مطمئن‌تر از توافق احتمالی برجام۲ به ارمغان آورد زیرا که اساسِ حکمرانی در نگاه‌های دراز مدت است.

ادامه مطلب
چرا اقتصاد برای ما اولویت نیست؟
وقتی من‌ها باید ما شوند

چرا اقتصاد برای ما اولویت نیست؟

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: آیزایا برلین (Isaiah Berlin) فیلسوف روسی تبار انگلیسی که هم روسیه را خوب می شناسد و هم غرب را، می گوید: هر وقت قدرت اقتصادی از قدرت سیاسی جدا شد، آزادی متولد می شود. زمانی اقتصاد اولویت پیدا می کند که «من» ها، «ما» شوند.

ادامه مطلب
فَراز و نشیب هایِ روسی برای پیشرفت
تُورگیه نِف، نویسنده غمگین روس

فَراز و نشیب هایِ روسی برای پیشرفت

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: ایوان تُورگیه نِف (Ivan Turgenev ۱۸۱۸-۱۸۸۳ / ۱۱۹۷-۱۲۶۲ ) یکی از این افراد است. او یک رمان نویس روسی است که سال تولد و مرگش هم زمان با کارل مارکس است. این نویسندۀ غمگین و مأیوس روسی، معاصرِ مشاهیرِ ادبی روسیه مانند تولستوی، گانچاراف، گوگول، و داستایوفسکی بود. هرچند او به اندازۀ تولستوی و داستایوفسکی روان انسان را نشکافت ولی در استفاده از واژه ها، ابهام گویی، استعاره نویسی برای تشریحِ وضعیتِ قرن نوزدهم و بیستمِ جامعۀ روسی، متن های به یاد ماندنی به جای گذاشت. او به فلسفۀ زندگی غرب و اروپا و آزادی عمل ناشی از آن، از طریق مشاهدۀ مستقیم و مقایسه های دائمی آن با جامعه روسی اعتقاد پیدا کرد.

ادامه مطلب
وقتی که مدرک هست اما بلوغ شخصیت نیست
جایگاهِ ضعیفِ EQ در زندگی ما

وقتی که مدرک هست اما بلوغ شخصیت نیست

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: آیا داشتنِ مدرک دانشگاهی برای مدیریت هیجان و مجهز شدن به عقلانیتِ کلامی و رفتاری کافی است؟ طبعا یادگیری علوم و انباشتِ ذهنی داده ها کافی نیست و نوعی بلوغ شخصیتی و رفتاری لازم است. اگر IQ را در دانشگاه به کار می گیریم، کجا سراغ EQ برویم؟

ادامه مطلب
وزیری که فقط به پیشرفت فکر می کرد
هانس گِنشر: وزیرِ خارجه ای نمونه

وزیری که فقط به پیشرفت فکر می کرد

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: امروز آلمان با توانایی های سیاست ورزانی مانند مِرکل و گنشر، هم با آمریکا و اتحادیه اروپا روابط عمیقی دارد و هم با روسیه و چین. با ثروتی که جامعۀ رقابتی و شفاف آلمان کسب کرده، آلمان به محبوب­‌ترین، محترم‌­ترین و با ثبات‌­ترین کشور دنیا در انبوهی از تلاطمات جهانی تبدیل شده است. حکمرانانی که این اصول ثابت و اثبات شدۀ علم روابط بین الملل را نمی دانند یا تغافل می کنند، طبعاً از یک بحران به بحرانی دیگر، سیرِ مُعلق می کنند. 

ادامه مطلب
جایگاهِ ضعیفِ روانشناسی در زندگی ما
روانشناسی سیاسی در کانون دموکراسی است

جایگاهِ ضعیفِ روانشناسی در زندگی ما

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: شاید بتوان با مطالعۀ متون دموکراسی که بالغ بر پانصد کتاب می شود ادعا کرد که روانشناسی سیاسی در کانون دموکراسی است. به عنوان نمونه، در حالی که منافعِ اقتصادی و سیاسی قدرتمندان در این کشورهای دموکراتیک سرجای خود باقی می ماند ولی با انتخابات دوره‌­ای، روسای جمهور و نخست وزیران مرتب تغییر می کنند و بعد رای دهندگان، احساس آزادی، حقِ انتخاب، توان تغییر شخصیت های سیاسی و بالاخره رضایت روانی می کنند یعنی هم زمانیِ حفظ منافع و گردشِ قدرت. نمونۀ بارز این بحث، دست نخوردن بودجه و قراردادهای نظامی وزارت دفاع آمریکا طی بیست سال گذشته علی رغم انتخاب طیفی از روسای جمهورِ چپ و راست در آن کشور است. شاید انتخابات رقابتی و آزاد، پیچیده ترین Application روانشناسی در سیاست باشد.

ادامه مطلب
در مدیریت دیجیتالی امریکایی ایران کجای معادله است؟
شیوه تازه واشنگتن برای خروج از خاورمیانه

در مدیریت دیجیتالی امریکایی ایران کجای معادله است؟

محمد سریع القلم در یادداشتی می نویسد: اگر مدیریت دیجیتالی قرار است رسم شود، نوع برخورد با ایران چه خواهد بود؟ اگر ذهن طراحان آمریکایی-اسرائیلی طی دو دهه گذشته واکاوی شود (Cognitive Deconstruction)، به نظر می رسد آنها پذیرفته اند که ایران دانش هسته ای را کسب کرده است و شاید در مقطعی نیز آن را به توان بازدارندگی تبدیل کند، اما این توان باید در کنترلِ کاملِ آژانس بین المللی انرژی هسته ای باشد. چون فعلاً هماهنگی و ائتلاف با ایران ممکن نیست، بنابراین باید ضعیف، فقیر و منزوی شود. هم اکنون، ۹۳۹ نهاد و ۳۹۴ فرد در تحریم قرار دارند. فلسفه کانونی عموم تحریم ها نسبت به افراد و سازمان ها، منطق «عدم دسترسی» را به همراه دارد. هرچند ایران، مستقیم و غیر مستقیم، هرآنچه را که نیاز دارد، بالاخره از چین و امثالهم می تواند وارد کند و به حق وتوی روسیه در شورای امنیت سازمان ملل متکی باشد، ولی در مداری وسیع تر به فن آوری، سرمایه گذاری، یادگیری و ارتباطات، دسترسی حداقلی خواهد داشت.

ادامه مطلب
کدام کشور دقیق‌ترین شناخت را از ایران دارد؟
سه کشوری که بیش از همه ایران را می شناسند

کدام کشور دقیق‌ترین شناخت را از ایران دارد؟

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: تجربۀ این نویسنده با ۱۱۴ کشور جهان از نزدیک، این مشاهده­­‌ علمی را نشان می‌­دهد که سه کشور هند، مصر و ژاپن، مستقل از اینکه چه میزان شناخت از ایرانِ امروز دارند، ، به راستی ایران را چه در سطح حاکمیت ها و چه در سطح مردم خودشان قبول دارند و به ایران و ایرانی، تمدنی می­‌نگرند هر چند به خاطر فشار غرب فعلاً فاصله می گیرند. اما در سطح منطقه ­ای، ایران کشوری فوق­ العاده خاص است و غریب و نتوانسته منافع خود را با کشوری قفل کند. به همین دلیل راحت تحریم می شود چون با کشوری منافع استراژیک ندارد.

ادامه مطلب
ایران و افغانستان در سیاستِ خارجی آمریکا
در عصری که بایدن روی کار است

ایران و افغانستان در سیاستِ خارجی آمریکا

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: آمریکای امروز، آمریکای ۱۹۵۱ نیست. نظام بین الملل امروز، ضمن اینکه چند قطبی است (آمریکا، چین و روسیه)، هرمی هم هست (ظهور هند، برزیل، کره جنوبی و غیره). اول شدن در سال ۱۹۵۱ و اول ماندن در سال ۲۰۲۱ از شرایط متساوی برخوردار نیستند. بایدنِ دموکرات که در سمتِ راست مرکز (Right of the Center) طیف سیاسی آمریکا قرار دارد و همینطور مجموعۀ دموکراتها، این تغییر شرایط را پذیرفته اند و سیاست های اتخاذ شده در این هفت ماه نیز حکایت از این جهان بینی نوین دارد. آنها می خواهند میان تعهدات و منابع، تعادل ایجاد کنند. پال کِنِدی، استاد روابط بین الملل، می گوید: عثمانی، شوروی و بریتانیا زمانی به تدریج قدرت خود را از دست دادند که تعهداتِ آنها از امکاناتشان فراتر رفت.

ادامه مطلب
آیا کشورهای خاورمیانه می توانند مثل چین شوند؟
مُدلِ حکمرانی چینی

آیا کشورهای خاورمیانه می توانند مثل چین شوند؟

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: اگر حاکمیت چین، اندیشه‌های خود را تغییر نمی­‌داد، منطقِ قدرت در نظامِ بین­‌الملل را نمی­‌پذیرفت و در داخل خود به انسجام نمی‌رسید، چین به قطبِ دوم اقتصاد و سیاست جهانی تبدیل نمی‌­شد. در امتداد درک واقع­‌بینی، «مسئولیت حکمرانی» است که از قدیم در راهروهای قدرت و بوروکراسی متمرکز چینی‌­ها رایج بوده است. مسئولیت در مکتب کنفوسیوس جایگاه ویژه‌­ای دارد. دنگ شائوپینگ در داد و ستدهای سیاسی درون حزبی نیز بارها یادآور شده بود که حکمرانی بر یک میلیارد نفر فقیر هیچ افتخاری ندارد. آنچه زمینه را در حاکمیت چین به سوی اجماع سازی سوق داد، «درک مشترک از شرایط و واقعیت‌های درون و برون» بود زیرا که حکمرانی تنها یک تعریف معقول دارد: نهایت بهره‌­برداری از آنچه امکان و واقعیت دارد.

ادامه مطلب
شبکه سازی و آینده ایران
چرا بعضی ها شکست می خورند

شبکه سازی و آینده ایران

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: تصمیم سازی نیازمند شبکه سازی است. تصمیم سازی ‌های مهم‌تر، شبکه های وسیع‌تر و پیچیده ترمی طلبد. بودنِ در شبکه ها حتی پی‌آمدهای مثبتِ اخلاقی دارد زیرا افراد متوجه می‌شوند از آنها باهوش‌تر و مطلع تر و دقیق تر هم وجود دارد و از دایرۀ بسته خودخواهی، خودمحوری، خود حق پنداری و خود بزرگ پنداری خارج می شوند. ذهنِ آدمی خیلی سریع به محیطی که در آن زندگی می کند دل می بندد. خلاقیت و رشد در سایۀ شنیدنِ حرف های جدید و معاشرت با افراد نوآور است. وقتی دایرۀ معاشرت و شبکۀ تعامل محدود شد، هم اشتباه زیاد می شود و هم فکر و رفتار فسیل و مستهلک می شوند.

ادامه مطلب
تغییرِ افراد اُولویت دارد یا تغییرِ اندیشه ها؟
لزوم حل و فصل هشت مورد

تغییرِ افراد اُولویت دارد یا تغییرِ اندیشه ها؟

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: اگر قرار باشد کشور به کارآمدی، ثبات، رشد و امنیت پایدار دست یابد، با تغییر افراد و تعدادی سمینار، مدارک تحصیلی، کارگاه های آموزشی و کمپین های انتخاباتی به دست نمی آید، بلکه محتاج تحولِی اندیشه ای است (Paradigm Shift). فرازُ و نشیب و عملکرد دولت­های چپ و راست در دورانِ بعد از جنگ، در نهایت تابع درآمد نفت بوده به طوری که ریل سیاست خارجی، مسیرِ مستقلِ خود را طی کرده است. سعی و خطا از یک طرف و انطباق با شرایط و حرکت از یک ستون به ستونی دیگر، عمدتاً متدلوژی حکمرانی بسیاری از دولتها بوده است.

ادامه مطلب
چرا خاورمیانه ای ها اینقدر گرفتارند؟
مشکلات لاینحل منطقه

چرا خاورمیانه ای ها اینقدر گرفتارند؟

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: مشکل عظیمتر خاورمیانه این است که فقط در راهروهای قدرت نیست که «خود ارزیابی» نفی می شود، بلکه جامعه نیز «بررسی عملکرد خود» را عیب می داند. فقط این نیست که یک مدیر، حداقل بخشی از مشکل را در شناختِ اشتباه، سیاست های نادرست و خطاهای محاسباتی خود نمی داند و دولت های خارجی را مقصر خطاب می کند، بلکه راننده ای که دوبله پارک کرده و دو ساعت رفته، نرخ تورم را سرزنش می کند تا آنکه بپذیرد دوبله پارک کردن کارِ منطقی و صحیحی نیست.

ادامه مطلب
درس هایی از نروژ برای ما
کشورها انرژی خود را در کجا به کار می گیرند؟

درس هایی از نروژ برای ما

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: در سال ۱۲۸۷ شمسی، میرزا یوسف خان تبریزی (مستشار الدوله) حکمرانی را در کتاب یک کلمه خود خلاصه کرد: قانون. قانونِ مصلحت عامه نه تنها در دولت و در میانِ مردم نروژ رعایت می شود بلکه در ناخودآگاهِ عمومِ آنها نیزحک شده است.

ادامه مطلب
آیا ما منزوی هستیم؟
رابطه شعاع دایره زندگی با طرز فکر

آیا ما منزوی هستیم؟

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: جغرافیای زندگی انسان در سرنوشت او و اطرافیان او تأثیر بسزایی می گذارد و چه بسا تعیین کننده است. اگر محمدرضا شاه به جای دبیرستانی در سوئیس به دبیرستانی در مصر فرستاده شده بود، شاید سرنوشتِ ایران گونه ای دیگر رقم می خورد.

ادامه مطلب
دیکتاتوری‌های خاورمیانه و حلقه‌ای از عقده‌های بی‌شمار و خواسته‌های سرکوب‌شده
پیامدهای ادامه دارِ استبداد تاریخی

دیکتاتوری‌های خاورمیانه و حلقه‌ای از عقده‌های بی‌شمار و خواسته‌های سرکوب‌شده

محمود سریع القلم در یادداشتی می‌نویسد: استبداد تاریخی خاورمیانه بر محورِ شخص پادشاه و یا در دوره‌های اخیر بر محور یک فرد نظامی مانند مبارک یا صدام استوار بوده است. صدها هزار نفر به کار گرفته می‌شوند تا مبارک چندین دهه بر مصدرِ قدرت بماند. عامه مردم در دایره‌ای مرکب از فقر و محرومیت‌های انباشته، عقده‌های بی‌شمار و سرکوب خواسته‌های طبیعی انسانی، به دور خود می‌چرخند.

ادامه مطلب
پایان غرب‌ستیزی کجاست؟
لزوم توجه به تولید ثروت برای حفظ آینده کشور

پایان غرب‌ستیزی کجاست؟

محمود سریع القلم در یادداشتی می‌نویسد: فهمِ دقیقِ نظمِ بین المللی و سناریوهای محتمل در آینده این نظم، محتوا و توازن تقابل – تعامل کشور را مشخص خواهد کرد. کانونِ این شناخت، اقتصاد جهانی است. زیربنا در نظم بین المللی، اقتصاد است و نه سیاست. اگر در دکترینِ امنیت ملی کشور و حفظ هویت و حاکمیتِ ملی ایران برای نیم قرن آینده، شناختی از اقتصاد بین الملل وجود نداشته باشد و تولید دائمی ثروت در نظر گرفته نشود، استراتژی مخالفین ایران در تضعیف و فرسایش تدریجی ایران موفق خواهد شد. بهتراست Endgame را هرچه زودتر طراحی کنیم چون همین منطقه ای ها می خواهند ما را فقیرکنند.

ادامه مطلب
اندونزی، الگوی مناسبی برای کشورهای در حال توسعه
کشوری که به ۳۰ سال آینده اش فکر می کند

اندونزی، الگوی مناسبی برای کشورهای در حال توسعه

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: مهمترین اجماع کلان هیات حاکمه اندونزی این است که: باید تا می توان از محیط اقتصادی و فرصت های سرمایه گذاری موجود جهانی بهره برداری کرد. علاوه بر این، آنها به این نتیجه رسیده اند که بدون مزیت نسبی در اقتصاد منطقه ای و بین المللی، نمی توان عموم شاخص های اقتصادی را بهبود بخشید.

ادامه مطلب