فاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در فضای سیاسی کنونی که همزمان با ادامه تحریم‌های آمریکا علیه ایران و افزایش تنش‌های منطقه‌ای همراه شده است، بسیاری از تحلیلگران معتقدند که چنین تأخیری بیشتر ریشه در دلایل سیاسی دارد تا لجستیکی صرف.
ادامه مطلب
نعمت الله ایزدی در گفت وگویی باور دارد که سمت و سوی روابط ایران و آمریکا به خصوص معادلات پس از انقلاب، تأثیر مستقیمی بر سیاست خارجی کرملین و همچنین روابط ایران با شوروی و بعد، ایران و فدراسیون روسیه گذاشته است. به همین دلیل روس‌ها نمی‌توانند در این میانجیگری‌ها بیطرف باشند.
ادامه مطلب
خبر برقراری رابطه سیاسی میان این دو کشور، نه غیرمعمول است و نه شگفت، چرا که همسایگان متخاصم معمولا روابط دیپلماتیک خود را حفظ می کنند و گفت وگو میان تهران و ریاض برای بهبود روابطشان هم دو سالی است که جریان دارد. ایالات متحده آمریکا از این روند آگاه بود و اعتراضی هم به این گفت وگوها نداشت اما این چین بود که کار را به نتیجه رساند.
ادامه مطلب
تحرکات تهران در خلیج فارس در سال ۲۰۱۹ نشان می‌دهد که ایران در پی افزایش فشار به عربستان سعودی است اما نه به بهای گزاف شکستن تمام توافق‌ها. اگر قرار است آرامش منطقه‌ای بازگردد ایران باید با دولت ترامپ به دستاوردی برسد. از آنجا که بن‌بست بین آمریکا و ایران به هیچ گشایشی نمی‌رسد، واشنگتن از میانجیگری متحدانی مانند ژاپن و پاکستان برای حل تنش‌های بین ریاض و تهران حمایت می‌کند.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره می نویسد: تهران با مقاومت در برابر سیاست فشار حداکثری واشنگتن، مراقب است گرایش‌های آتش‌افروزانه دولتمردان امریکایی و متحدان منطقه‌ای آنان، به ورطه‌ای نغلطد که مطلوب جنگ طلبان است. بسا در حال حاضر دو دیدگاه به شکل هم‌پوشاننده عمل می‌کنند؛ از یکسو مراقبت در عدم تشدید بحران و از سوی دیگر به عنوان راه حل کنترل کننده، خواستار حفظ وضع موجود تا ایجاد فرصت‌های تازه در آینده است. به این ترتیب دیپلماسی، کلیدی و اصلی‌ترین ابزار در حال حاضر است؛ اگرچه نمی توان با اطمینان گفت که بخت دیپلماسی دوباره گل کرده است.
ادامه مطلب
با تطویل بحران در سوریه و امتناع ایالات متحده از دخالت نظامی مستقیم در بحران داخلی این کشور، ترکیه خود را بازنده بازی می بیند که با تعجیل سیاسی خود بر گسترده تر شدن آتش عیرقابل مهار آن افزود.
ادامه مطلب