ایالات متحده امریکا

در صورتی که مذاکرات به نتیجه نرسد

آمادگی ایران برای عبور از خط هسته ای

رئیسی به دولت امریکا مشت می زند و به او توهین می کند و در عین حال، امریکا از خود خویشتنداری نشان می دهد تا مانع از پیشرفت هسته ای ایران شود.

ادامه مطلب

روسیه طرحی نو دارد

معادله ای جدید در سوریه

روسیه پس از اینکه سیطره خود بر مناطق داخلی سوریه را تثبیت کرد درصدد است تدابیر خاصی را در مناطق مرزی و پیرامونی خارج از سیطره خود در چارچوب تفاهم های دو جانبه یا چند جانبه با کشورهای همجوار اتخاذ کند. در جنوب غرب سوریه مسکو توانست با هماهنگی اردن و اسرائیل به توافق ۲۰۱۸ پایان دهد و این منطقه را دوباره تحت سیطره نظام درآورد تا زمینه بازگشایی کامل مرزها با اردن و اجرایی کردن توافق انتقال نفت و گاز به لبنان از طریق سوریه را فراهم آورد.

ادامه مطلب

پنتاگون در حال ایجاد یک پایگاه ضد چینی در جغرافیای پساشوروی

ایالات متحده و ترکیه قزاقستان را یک پایگاه نظامی می دانند

پس از سفر مکنزی به پایتخت قزاقستان، رئیس جمهور قاسم جومارت توکایف در روز هفدهم سپتامبر در دوشنبه و در طول نشست مشترک سران کشورهای سازمان پیمان امنیت جمعی و کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، پیشنهادی ارائه کرد مبنی بر این که شرکت کنندگان در اجلاس از «کانون (هاب) منطقه ای» (یعنی همان پایگاه هوایی) در آلماتی برای «ایجاد یک پل هوایی انسان دوستانه» به منظور «کمک به مردم افغانستان» استفاده کنند.

ادامه مطلب

ناکامی های واشنگتن در خاورمیانه

چرا امریکا شکست خورد؟

سید حامد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بن رودز، مشاور امنیت ملی باراک اوباما در امور خارجه یک بار اظهار داشت لیبی، عراق، افغانستان و سومالی بدون دخالت آمریکا وضعیت بهتری داشتند. با این حال، دائمی‌ترین سوالی که در اتاق‌های فکر مطرح می‌شود حول محور دینامیک‌های منجر به شکست مداخلات نظامی آمریکا در منطقه می‌چرخد.

ادامه مطلب

یادداشت اختصاصی از سوریه درباره دلایل شکست واشنگتن در افغانستان

پنتاگون بلای دیپلماسی امریکا

عبدالله السامر در یادداشتی اختصاصی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایالات متحده در بحران سیاسی بزرگی به دلیل نفوذ شرکت های نظامی ژنرال های امریکایی در پنتاگون گرفتار شده است. این ژنرال ها تلاش می کنند سیاست های مستقلی را اجرایی کنند که با سیاست های کاخ سفید تضاد دارد و بی اعتمادی به امریکا به عنوان یک متحد قابل اعتماد را نه فقط در خاورمیانه بلکه در کل جهان موجب می شوند.  

ادامه مطلب

چالش هند و قدرت چین

چرا غرب درصدد مجهز کردن استرالیا به زیر دریایی اتمی است؟

رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نگرانی دولت ترامپ بیشتر از بابت بزرگ شدن اقتصاد چین بود، اما دولت بایدن علاوه بر مساله اقتصاد نگرانی هایی را نیز از بابات افزایش قدرت منطقه ای چین دارد، به‌نظر می‌رسد که دولت جو بایدن استراتژی هوشمندانه‌تری را در راستای مهار چین به‌کارگرفته و اقدام به تجهیز کشوری کرده ‌که عضو سازمان همکاری‌های شانگهای نیست و از دیدگاه ژئوپولتیک نیز استرالیا در دریا محصور است که این مسئله مزیتی را که جزیره بودن انگلیس در طول تاریخ و در زمان جنگ جهانی دوم برای این کشور ایجاد کرد برای استرالیا ایجاد می‌کند.

ادامه مطلب

سه گام آمریکا در افغانستان

تاکتیک ها و نقشه هایی که امریکا برای منطقه دارد

محمدرضا فرهادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آمریکا از طریق راهبرد هرج و مرج سازنده در راستای پروژه دولت- ملت سازی که در افغانستان طی ۲۰ سال گذشته آغاز کرده، به دنبال ایجاد یک دولت وابسته غربی است تا از این طریق تاثیرگذاری خود را در داخل افغانستان همچنان داشته باشد. این رویکرد در مراحل بعدی پیاده سازی خواهد شد و فعلا در دستور کار آمریکا قرار ندارد.

ادامه مطلب

تردیدهای فزاینده به سیاست خارجی ایالات متحده

عده‌ای ترکیب دیپلماسی بایدن و ترامپ را مطلوب می دانند

عوامل گوناگونی به شکل‌گیری این رویکرد کمک کرد: شکست «جنگ ضدترورِ» آمریکا، خیزش چین و قطبی‌سازی دوحزبی فزاینده در داخل نشان داد که سیاست خارجی آمریکا نمی‌تواند همیشه در حالت «خودران» باقی بماند.

ادامه مطلب

با خروج موشک های پاتریوت

امریکا رفته رفته عربستان را کنار می گذارد

رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با ورود نفت شیل به بازارهای جهانی حتی اگر عربستان سعودی دچار مشکلات امنیتی نیز شود، آمریکا نه تنها زیان نمی بیند بلکه سود هم می برد، زیرا یکی از رقبایش از بازارهای جهانی حذف شده است، و خودش می تواند به چین نفت بفروشد.

ادامه مطلب

با لغو «قرارداد قرن» و بحران دیپلماتیک جدید

احساس فرانسه: امریکا خیانت کرد و سیلی زد

کسانی که در مورد این واقعیت که همکاری فرانسه با یک رئیس جمهوری دموکرات بسیار آسانتر از رئیس جمهوری جمهوری‌خواه است، توهم داشتند، آنها دیدند که یکی پس از دیگری این همکاری ها بر اساس حقایق محو شده اند. حدود یک ماه پیش شاهد عقب نشینی غیرمسئولانه و ناگهانی امریکا از افغانستان بودیم و حالا هم لغو قرارداد زیردریایی ها را شاهدیم. یک منبع دیپلماتیک در این باره می گوید: «ما نمی توانیم به تصمیم امریکا برای اخراج یک متحد از جمع متحدانش آن هم به این روش بی توجه باشیم.»

ادامه مطلب

سیگنال هایی که اوکراین از آن واهمه داشت

موفقیت پوتین در نورد استریم ۲ و خیز برای تحقق یک رویا

شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: توافق بایدن با آلمان در برداشتن موانع باقی مانده در تکمیل خط لوله، برنامه دو دهه ای پوتین را برای ساختار شبکه های خط لوله گازی اوراسیا و با هدف تحمیل یک مدل همکاری اوراسیایی در اروپا با روسیه را به ثمر رسانده است. علیرغم موضع ثابت آلمان مبنی بر اینکه خط لوله یک پروژه تجاری است و نه سیاسی، قصد آشکار روسیه ایجاد اتحاد با آلمان و سپس اتریش، هلند و بلژیک علیه اروپای شرقی و شمالی بوده است. این جسورانه ترین تلاش روسیه برای تجزیه اتحادیه اروپاست و اثر ژئوپلتیک تکمیل این پروژه می تواند ویرانگر باشد. 

ادامه مطلب

صادرات سوخت ایران در سایه تاخیر اقدام امریکا

تهران در لبنان از واشنگتن جلوتر است

حداقل در حال حاضر، حزب الله در نبرد قدرت بر سر پمپ بنزین ها و ژنراتورهای لبنانی پیشتاز است. با سفر آزادانه، نفتکش های ایران می توانند ظرف چند روز به سواحل لبنان یا سوریه برسند و سوخت مورد نیاز را به دست لبنانی ها برسانند. اما گاز مصر تا قبل از پایان سال جاری در دسترس نخواهد بود.

ادامه مطلب

از فلسطین تا عراق و افغانستان

چالش‌های کمک‌های بشردوستانه بین المللی

مهرآسا محبی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نیروهای کمک رسان به لحاظ شکل ظاهری، نوع پوشش و نوع ابزار و ماشین های مورد استفاده به راحتی قابل شناسایی هستند و علی رغم وجود قواعد متعدد بین‌المللی راجع به مصونیت این گونه افراد و محل استقرار ایشان یا اتومبیل ها و آمبولانس حامل آنها، گزارش های حاکی از آن است که این افراد علی رغم مصونیت شان مورد حمله قرار گرفته اند.

ادامه مطلب

تکانه‌های «زلزله» یازدهم سپتامبر هنوز در حال شکل‌دهی به روابط‌ کشورهای خاورمیانه و واشنگتن است

حملات ۱۱ سپتامبر، تغییر رفتار اعراب و خیزش ایران

حملات یازدهم سپتامبر در قلب یک منازعه‌‌ ایدئولوژیکی قرار دارد که باعث شکل‌دهی دوباره به روابط کشورهای عربی خلیج فارس و دیدگاه‌های متناقض آنها درباره امنیت و ثبات شد. از پاییز ۲۰۲۰، این منطقه دوره‌ای از تثبیت و تحکیم گسترده روابط و مانور دیپلماتیک را تجربه می‌کند که در آن به جای منازعه بر دیپلماسی و تجارت تاکید می‌شود.

ادامه مطلب

مجموعه ای که پاندمی کرونا را یادآور می شود

نقد و نگاهی به مجموعه فیلم های « «پاکسازی: Purge»

بشیر اسماعیلی در یادداشتی در نقد مجموعه فیلم های «پاکسازی: Purge» برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اوضاع کرونایی، بعضی از آثار سینمایی با ژانر آخرالزمانی، معمایی یا سینمای وحشت را برای ما تداعی می‌کند. بدین منوال، مجموعه فیلم های «پاکسازی: Purge» از آن دسته فیلم هایی است که مشابهت های ماهوی داستان آن با بعضی از تبعات اجتماعی کرونا در جهان قابل اعتناست. 

ادامه مطلب

پیروزی بزرگ آمریکا در افغانستان در عین شکست نظامی

هشدار اجرای الگوی تغییر طالبانی در منطقه

اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سیاستگذاری خارجی ایالات متحده آمریکا در آسیای جنوب غربی که ماهیت راهبردی دارد بر پایه تفرقه‌افکنی و ایجاد دولت‌های دست نشانده استوار است که تنها تاکتیک‌‌‌های آن اصلاح و بازنگری می‌شوند. سیاست آمریکا پیرامون افغانستان نیز در همین الگو بوده است، سیاستی که از ۱۹۷۹ بر حمایت از گروه‌های جهادی علیه اتحاد جماهیر شوروری به‌خصوص انتقال جنگجویان عرب به افغانستان استوار بود تا به جای ورود مستقیم به تحولات این منطقه، نیروهای نیابتی خود در منطقه را ایجاد و تقویت کند. سیاستگذاری آمریکا در افغانستان همواره بر تقویت گروه‌های جنگجو و جهادی در این کشور استوار بوده است تا بتواند از افغانستان به عنوان یک مرکز تنش و تشنج علیه سایر بازیگران منطقه‌ای مانند: ایران، روسیه، چین، هند و حتی پاکستان بهره ببرد و این بازیگران را نگران و مشغول مرزهای خود کند.

ادامه مطلب

نظام بین‌المللی و جایگزین‌های دولت‌ها

آنچه امریکا نادیده گرفت

جو بایدن سیاستمداری کهنه کار است و درک می کند که برای محافظت از آمریکا در برابر عملیات تروریستی، فقط نمی تواند به تعهدات طالبان به آمریکا بسنده کند بلکه باید از تقویت دولت ها در هر نقطه از جهان حمایت کند تا بتواند آنها را طبق معیارهای مشروعیت بین المللی بازخواست کند. تقویت دولت ها موجب می شود آنها به گروگان گروه های شبه نظامی و جنگ سالاران شورشی تبدیل نشوند.

ادامه مطلب

بعد از خروج امریکا از افغانستان

بازتعریف منافع آمریکا در خاورمیانه در پرتو رقابت با چین

فاطمه نکولعل آزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه از این به بعد برای آمریکا اهمیت دارد امنیت خاورمیانه به شکل سخت آن است. بدین معنی که حتی اگر دولت های اقتدارگرا در خاورمیانه حاکم باشند و به حقوق بشر احترام نگذارند، اما به حفظ امنیت منطقه کمک کنند، برای آمریکا کافی است.

ادامه مطلب

تشابه رفتاری استعمار غرب

تقلای آفریقا برای استعمارزدایی در افغانستان تکرار می شود

به نظر می رسد آمریکایی ها یک صفحه از دفترچه راهنمای استعمارگران شکست خورده در آفریقا برداشته بودند. هنگامی که رژیم استعماری پرتغال سرانجام در سال ۱۹۷۵ در موزامبیک شکست خورد، آنها تمام کالاها و سرمایه ای را که می توانستند با خود بردند. اموالی مانند مانند ساختمان ها و تراکتورها را هم که نمی توانستند حمل کنند، تخریب کردند.

ادامه مطلب

کینه اصلی از بایدن است

گرایش عجیب راست افراطی امریکا به طالبان

یک مقام اطلاعاتی پیشین انگلیس با تایید این ایده، گفت: «این رویداد (سقوط افغانستان) نشانگر پایان دوران لیبرالیسم و دموکراسی غربی است، دورانی که با سقوط دیوار برلین آغاز شد. این شکستِ ایدئولوژی غربی است».

ادامه مطلب

معادلات جهانی دست خوش تغییر

ترکیه، روسیه و جایگاه ویژه ای که دریای سیاه پیدا کرده است

محمد یزدان پناه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: درواقع، بهره برداری ترکیه از انرژی موجود در دریای سیاه با تقویت موضع این کشور در سطح جهانی، هم حفظ آنکارا در داخل اتفاق ناتو را دشوار می سازد و هم روابط دوجانبه اش با روسیه را پیچیده تر می کند. برآیند این عوامل، حاکی از افزایش اهمیت ژئواکونومیکی  و ژئواستراتژیکی دریای سیاه در سیاست جهانی در سال های های پیش روست.  

ادامه مطلب

با چشم انداز سرمایه گذاری های احتمالی، پکن می خواهد طالبان را حفظ کند

نهایت لذت چین از شکست امریکا در افغانستان

شکست واشنگتن جشنی را برای رسانه های دولتی چین برپا کرده و باعث شده تا آن ها با لذت از آن استفاده کنند. خبرگزاری شین هوا می گفت: «سقوط کابل زنگ خاکسپاری هژمونی آمریکا را به صدا در می آورد.»

ادامه مطلب

نقشی که روسیه، اروپا، چین و امریکا برای آن تلاش می کنند

بازی پلیس خوب، پلیس بد با طالبان

جلال خوشچهره در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: وحشت از استقرار دوباره نظام طالبانی در افغانستان، علاوه بر رنجی که به مردم این کشور وارد می‌کند، منطقه و جامعه جهانی را نیز آشفته حال کرده است. اما شیوه تعامل با واقعیت جاری در افغانستان از سوی قدرت‌های شرقی و غربی‌ به‌گونه‌ای است که در ساده‌ترین برداشت از آن می‌توان گفت؛ روسیه و چین می‌کوشند از بازگشت طالبان به قدرت، فرصتی دست و‌ پا کنند که می‌تواند موقعیت‌های استراتژیک را برای آنان فراهم کند.

ادامه مطلب

جهان فردا به گونه ای دیگر سازماندهی خواهد شد

شکست غرب در افغانستان: پایان دوره صادرات ارزش ها

غرب به ارتش مسلح افغانستان اعتمادی نداشت که بتواند موفقیتی از خود در برابر طالبان نشان دهد. تصمیم برای خروج، تصمیم برای کنار گذاشتن افغانستان بود. کسی که می خواست منابع معدنی در آن جا را در دست داشته باشد یا زمین هندوکش را به عنوان سنگر کنترل ژئوپلیتیک آسیای مرکزی توسعه دهد، افغانستان را کنار نمی گذاشت.

ادامه مطلب

اندیشکده‌ها و دیپلماسی عمومی

چرا به اندیشکده ها احساس نیاز می شود؟

عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروزه نظرات تکمیلی و مهم رهبران جهان در باره آینده اقتصاد جهانی، گرمایش زمین، آینده ائتلاف‌ها و اتحادها و مسائل مربوط به امنیت بین‌الملل در اندیشکده‌ها مطرح می‌شود. آنها این کار را از طریق گزارش‌های عمومی، کنفرانس‌هایی که در مطالب بالا به آنها اشاره شد، سمینارها و پادکست‌ها و دیگر شیوه‌های انتشار اخبار و دانش در روابط بین‌الملل انجام می‌دهند. برای مثال کنفرانس امنیتی مونیخ  و اجلاس داووس تا حد زیادی حاصل ایده‌های اندیشکده‌ای است که امروز به عنوان بهترین فروم‌های سطح اول جهانی مطرح هستند.

ادامه مطلب

واشنگتن برای بلندپروازهای پکن برنامه ریزی می کند

B۳w: نسخه آمریکایی ابتکار «یک کمربند یک راه»

بهنام وکیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: B۳W نمایانگر استراتژی رقابتی دولت بایدن در قبال چین است، با این پیش‌فرض که بایدن و تیمش قصد دارند مسیر رقابت را اصلاح کنند. می‌توان حدس زد که زیرساخت‌های خارج از کشور به‌تدریج به یک منطقه اولویت‌دار استراتژیک ایالات‌متحده برای رقابت با چین تبدیل‌شده است.

ادامه مطلب

بازیگری با حمایت تمام عیار از طالبان

پاکستان از جان افغانستان چه می خواهد!

علی سینا محمود در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روابط دو کشور همسایه افغانستان و پاکستان از همان ابتدا دچار تنش بوده و عمدتا پاکستان در پی اعمال نفوذ در افغانستان بوده است. مثلا در دوره جهاد مردم افغانستان علیه شوروی سابق، پاکستان از برخی گروه های مجاهدین حمایت به عمل آورد. و سپس دوران طلایی اعمال نفوذ این کشور بر افغانستان دوره امارت طالبانی بود. 

ادامه مطلب

ایالات متحده بیشتر از همه در معرض اتهام

به مردم افغانستان خیانت شد!

سید میثم موسوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: انتظار می‌رود تا ساعات دیگر، یک یا دو روز یا هم زودتر بیشتر درباره حکومت آینده توافقی میان حکومت و طالبان صورت گیرد، گرچه در میان اخبار هنوز تائید نشده، طرفداران و حامیان این گروه اعلام کرده اند که صحبتی از حکومت موقت نخواهد شد و این گروه به دنبال تمام قدرت در کشور هستند. متاسفانه وضعیت نگران کننده ای در افغانستان جاریست. مردم افغانستان و حتی نخبگان، ژورنالیست ها و تمام کسانی که مسائل این کشور را رصد می کنند، از وضعیت بوجود آمده، ابراز نگرانی کرده و آینده این کشور را با آمدن طالبان مبهم عنوان می کنند. متاسفانه پیشروی های گروه طالبان که حلقه محاصره را بر رئیس جمهوری پیشین افغانستان، آقای غنی تنگ تر کرده بودند همراه با فشارهای بیرونی، وی به همراه تعدادی از مشاورینش مجبور به استعفا شده، کابل را به مقصد دوشنبه، پایتخت تاجیکستان ترک کرده و از آنجا به سمت امریکا گریختند.

ادامه مطلب

دولت امریکا همچنان فاقد استراتژی روشن

بایدن مواظب انفجار خاورمیانه باشد

متاسفانه، خاورمیانه راهی را برای تحمیل خودش (بر سیاست واشنگتن) پیدا می کند. در شرایطی که تیم بایدن واکنش خوبی به چالش های منطقه ای داشته، هنوز هم فاقد یک راهبرد فراگیر منطقه ای است که دوستان و شرکایمان هم آن را هضم کنند.

ادامه مطلب

طالبان با دولت مستقر ساخت و پاخت دارد

توطئه کرزی - اشرف غنی - خلیلزاد در پس تحولات افغانستان

حسین آهن در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروز طالبان در موقعیتی قرار گرفته که به چیزی کمتر از تمام خاک افغانستان رضایت نخواهد داد و این همان توصیه کرزی است. وقتی که این روزها در اخبار می شنویم که کرزی به امیر اسماعیل خان در هرات پیغام داده که سلاحت را به زمین بگذار و با طالبان مصالحه کن و اخباری مطرح می شود مبنی بر اینکه اشرف غنی در معامله‌های پشت پرده ولایات را یکی پس از دیگری بدون درگیری تحویل طالبان می‌دهد و تمرکز این تحویل دهی ولایات روی ولایاتی است که احتمال مقاومت از سوی شخصیتهای همچون ژنرال دوستم و عطا محمد نور و سایر رهبران جهادی سابق در شمال کشور وجود داشت بیشتر به این نظریه اهمیت داده می‌شود که جنگ کنونی نمایشی مضحک از یک سناریو است که توسط خلیل زاد نوشته شده است. در غیر اینصورت چه کسی باور می کند که ۳۵۰ هزار نظامی آموزش دیده ارتش افغانستان در مقابل چند هزار طالب موتور سوار جنگ را باخته اند و تمام اسلحه و تجهیزات ارتش به دست طالبان افتاده است.

ادامه مطلب