مهار ایران، هدف امریکا از حضور در عراق و سوریه

نویسنده: دانیل لاریسون DANIEL LARISON

دیپلماسی ایرانی: در مورد مقاله ژنرال مکنزی که از ادامه حضور نظامی ایالات متحده در سوریه و عراق دفاع می‌کند، چیزهای زیادی می‌توان گفت، اما این ادعاها کاملا نادرست هستند:

در نهایت ما می بینیم که نیروهای امریکایی در سوریه و عراق حضور دارند تا از حمله داعش به کشورمان جلوگیری کنند. آنها مدعی هستند که اگر نیروهای امریکایی از آنجا خارج می شدند، به آنها زمان و فضا داده می شد تا «خلافت» را دوباره برپا کنند و خطر علیه کشور ما بیشتر می شد.

برای جلوگیری از حملات تروریستی علیه ایالات متحده، نیازی به نگه داشتن نیرو در این کشورها نیست. این خطای بنیادی بود که ایالات متحده برای چندین دهه پس از 11 سپتامبر مرتکب شد، و این اشتباهی بود که کمک کرد ایالات متحده به مدت چند دهه درگیر افغانستان بماند.

مهمتر از آن، نیروهایی که در حال حاضر در سوریه و عراق حضور دارند واقعاً برای محافظت از ایالات متحده در برابر داعش در آنجا نیستند. آنها به یک سری دلایلی مبهمی ،که بیشتر آنها به مخالفت با نفوذ ایران مربوط می شود، در آنجا هستند.

در عمل، نیروهای امریکایی در عراق و سوریه در آنجا هستند تا اهدافی برای گروه های مسلح محلی باشند. این به معنای به خطر انداختن امریکایی‌ها است در حالی که هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای برای ادامه به خطر انداختن جان آنها وجود ندارد.

نیروهای امریکایی در عراق و سوریه باید مدت ها پیش به خانه می آمدند و هر روز که می مانند بدون هیچ دلیل موجهی در معرض خطر قرار می گرفتند.

دولت عراق دیگر نیروهای ما را در آنجا نمی‌خواهد، و دولت سوریه هرگز نمی‌خواست این نیروها در کشورشان باشند، و ایالات متحده نباید سعی کند در جایی که حضور او را نمی‌خواهند بماند.

ایده «آنجا با آنها بجنگید» آنقدر تبلیغات خسته کننده است که نمی دانم از کجا شروع کنم. داعش در زمانی که در اوج قدرت بود، توانایی انجام حملات علیه ایالات متحده را نداشت و امروز بقایای این گروه خطر کمتری هم دارند. خطر حمله از سوی این گروه عملاً وجود ندارد، و هر خطری احتمالی را می توان از طریق اطلاعات و نیروهای انتظامی بسیار راحت تر و ارزان تر مدیریت کرد. در مورد خطر تاسیس خلافت مجدد، داعش دشمنان محلی زیادی دارد که بیش از آن قادر به انجام وظیفه هستند تا بقایای این گروه را از راه اندازی مجدد خلافت باز دارند.

مکنزی همچنین در مقاله خود به وحشت‌آفرینی معمول در مورد عقب‌نشینی که هر بار که بحث می‌شود می‌شنویم، اشاره می کند و عقب نشینی سریع نیروهای امریکای را نمونه دیگری از ضعف امریکا تلقی می کند که می تواند از سوی دشمنان مورد بهره برداری قرار بگیرد.

با وجود این، هیچ چیز ضعیف تر و احمقانه تر از ادامه سیاست های بد به دلیل ترس از ضعیف جلوه یافتن نیست. همیشه این امکان وجود دارد که دشمنان از خروج ایالات متحده سوءاستفاده کنند، اما زمانی که ایالات متحده چیز مهمی ندارد که در معرض تهدید قرار بگیرد و امریکایی ها بدون هیچ دلیل موجهی کشته و زخمی می شوند، خروج به وضوح گزینه هوشمندتری است.

قرار دادن نیروهای امریکایی در جایی که بتوانند به راحتی توسط گروه های مسلح محلی مورد هدف قرار گیرند، هدیه ای به نیروهای متخاصم است که اگر امریکایی ها در آنجا حضور نداشتند راهی برای حمله، به این آسانی، به امریکایی ها نداشتند.

به طور قطع مکنزی به ما این اجازه می‌دهد که بگوییم «ماندن نیز انتخاب خوبی نیست، مگر اینکه بتوانیم به حملات به سربازان خود پایان دهیم».

کاملاً واضح به نظر می رسد که ایالات متحده نمی تواند به این حملات پایان دهد، یا حداقل نمی تواند از طریق استفاده از زور به آنها پایان دهد، بنابراین نگه داشتن این نیروها در جای خود منطقی نیست. هرچه بیشتر در این کشورها بمانند، احتمال تلفات بیشتر امریکایی ها و خطر تشدید تنش بیشتر است. اگر سیاست ما واقعاً بر اساس «تصمیم روشن در مورد آنچه برای ایالات متحده بهتر است» استوار باشد، خروج از عراق و سوریه بسیار بهتر است.

منبع: یونومیا/ تحریریه دیپلماسی ایرانی/۱۱