لزوم تلاش برای جلوگیری از سرایت مشکلات فرامنطقه ای به درون منطقه

در برابر ماجراجویایی‌های روسیه و غرب، اتحادیه عربی - ایرانی - ترکی تشکیل شود

۲۷ اسفند ۱۴۰۰ | ۱۸:۰۰ کد : ۲۰۱۰۵۲۴ اخبار اصلی اروپا خاورمیانه

مستلزم آن است که کشورهای منطقه خاورمیانه از جمله شورای همکاری خلیج فارس، مصر، ایران، ترکیه، الجزایر، مغرب و عراق سازمانی برای امنیت و همکاری به عنوان چارچوبی برای هماهنگ کردن مواضع سیاسی و نظامی و اقتصادی خود تشکیل دهند که منافع مشترک آنها را می‌طلبد.

در برابر ماجراجویایی‌های روسیه و غرب، اتحادیه عربی - ایرانی - ترکی تشکیل شود

نویسنده: داهم القحطانی

دیپلماسی ایرانی: شراره جنگ در اوکراین روشن شد و روسیه در دام غرب گرفتار شد و جهان درگیر جنگی شد که نمی‌دانیم چگونه آغاز شد، اما به ویژه ما در کشورهای شورای همکاری خلیج فارس نمی دانیم که این جنگ چه وقت پایان خواهد یافت. در حالی که ما طرف اصلی در مساله انرژی هستیم، و اطمینان نداریم که آیا در آتش پیامدهای اقتصادی آن پس از آرام شدن روند افزایش موقت قیمت ها خواهیم سوخت، در این جنگ بیهوده که یکی از مهمترین دلایل وقوع آن، جلوگیری از سیطره روسیه بر صادرات گاز به اروپا بوده است. این در حالی است که گزینه های کشورهای بزرگ برای مهار منابع انرژی محدود بوده و مستلزم توافقات طولانی مدت و پیچیده است.

اما هنگامی که جنگ شعله ور شود، شرایط تغییر می کند و قواعد بازی دگرگون می شود و کشورهای بزرگ شروع به تحمیل شروط خود می کنند و این مساله ای است که در حال حاضر رخ می دهد و اتحادیه اروپا از طریق نهادهایش، ویژگی هایی برای چارچوب های کلی جدیدی وضع کرده که مساله واردات انرژی را در سایه حمله روسیه به اوکراین ساماندهی می کند.

به همین سبب ما کشورهای تولیدکننده انرژی نباید در برابر این جریان توفانی که جنگ روسیه در اوکراین به وجود آورده، تسلیم شویم و نباید بهای سیاست های متهورانه روسیه و غرب را بپردازیم. اما چگونه ممکن است چنین مساله ای محقق شود در حالی که مهمترین سازوکار حفظ بهای نفت عربی و گاز عربی با مشارکت طرف اصلی در نزاع فعلی یعنی روسیه صورت می گیرد؟

این چالش جدید و مهمی است و مستلزم کار در مسیرهای متعددی است که مهمترین آن، عدم اجازه به ورود نفت و گاز عربی به عنوان ابزار سیاسی پرفشار در نزاع روسیه، آمریکا و اروپاست، منابع انرژی باید به شکل قاطعی از دگرگونی های سیاست جدا شود.

مسیر دیگر مستلزم آن است که کشورهای منطقه خاورمیانه از جمله شورای همکاری خلیج فارس، مصر، ایران، ترکیه، الجزایر، مغرب و عراق سازمانی برای امنیت و همکاری به عنوان چارچوبی برای هماهنگ کردن مواضع سیاسی و نظامی و اقتصادی خود تشکیل دهند که منافع مشترک آنها را می‌طلبد.

این سازمان هرگز همپیمان جایگزین برای روابط کشورهای عربی خلیج فارس و آمریکا نخواهد بود و هرگز جایگزین شورای همکاری خلیج فارس یا اتحادیه عرب نخواهد شد، اما چارچوبی برای هماهنگ کردن سیاست ها خواهد بود در سایه هرج و مرجی که ما شاهدیم بر صحنه بین المللی حاکم شده است.

بدترین سناریو این است که بدون هر گونه تاثیرگذاری و ایفای نقش، تماشاچی باشیم و تنها به صدور بیانیه ای اکتفا کنیم که دربرگیرنده مواضع عملی یا اراده روشنی نباشد همانند آنچه اخیرا از سوی اتحادیه عرب صادر شد و هیچ کس به آن توجه نکرد.

منبع: القبس / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11

نظر شما :

محمد ۲۷ اسفند ۱۴۰۰ | ۲۳:۳۷

این نظر شما اساس درگیری های انسانها در طول تاریخ را زیر سوال می برد ، همیشه جنگ بر سر قدرت بیشتر است ، همین اتحادی که شما می گویید باید به رهبری چه کشوری باشد ؟ مگرنه اینکه درگیری عربی ، ایرانی ، ترکی و اسرائیلی در منطقه بر سر هژمون شدن هر کدام از اینهاست ، همه این کشورها هم حرفهای شما را می دانند اما این را هم می دانند که هیچ کدام از طرفها توانایی پیروزی و سیادت بر دیگری را ندارند ، پس دست به دامان ابرقدرتها می شوند تا به کمک آنها جایگاه خود را بهبود ببخشند ، و همین پای روسیه ، چین و امریکا را به منطقه باز کرده است . در جنگ قدرت بین المللی باید سلسله مراتب را رعایت کرد ، صندلی ردیف جلو در اختیار ابرقدرت هاست ، بعد قدرتهای منطقه ای و در آخر کشورهای ضعیف و کوچک ، هرگونه تلاش برای تغییر این هرم قدرت با شکست مواجه می شود . حتی دلیل جنگ های جهانی هم همین بود ، قدرتهای درجه دو اروپایی می خواستند جای بزرگان را در میز قدرت بگیرند که با شکست مواجه شدند .

علی ۲۷ اسفند ۱۴۰۰ | ۲۳:۳۹

مگر نمی دانید این کشورهای عربی و ترکیه به ظاهر مستقل پادو های آمریکا و غرب و صهیونیست برای عملی کردن نقشه های آنها در منطقه هستند و مانند گرگ منتظر پناه بردن ایران هستند تا بلایی بدتر از سوریه سر ایران بیاورند آنهم همسایگانی که به بهانه مذهب و قومیت از گردن زدن با شمشیر تا کشتارهای نژادی و مذهبی ( علوی ،ارامنه وکرد و ....) فرو گذار نمی شوند ،

امیر ۲۸ اسفند ۱۴۰۰ | ۰۹:۵۰

از دید مردم به این مسئله نگاه کنیم، امکان پذیر نیست، حداقل با حضور ایران. مردم ایران آن چنان نژادپرست و خودخواه شده اند که هرگز اتحاد با ترکها و اعراب را نمی پذیرند. وقتی در داخل کشور سهم ترکها و عربها چیزی به غیر از توهین و تحقیر نیست، نسبت به غیر هم وطنان چه حسی خواهند داشت؟!

هشام به امیر ۰۲ فروردین ۱۴۰۱ | ۱۷:۲۹

مگر میشوند به قومی که کشتار و نسل کشی و تبعید اجر کرده اعتماد کرد ،اعراب به پیامبر و امامان خود رحم نکردند مانند همنژادهای یهودیان که امامان و پیشوایان خود را کشتار کردند ،و اتراک که مهاجر و فاقد دانش و بینش و به شدت خرافه پرستی بودند و خود را همنژاد گرگ میداند و خلق و خوی خونریز و به شدت نژادی دارند اتحادیه تشکیل داد ،عامل فتنه غرب همین ها هستند در منطقه )(وهابیت و سلفیت سعودی و اخوانیت و خلیفه گری عثمانی )