همسایگانی برای تمام فصول

نویسنده: محمدطاهر تنزه ای، دانشجوی افغان مقطع دکترای روابط بین الملل، دانشگاه علامه طباطبائی

دیپلماسی ایرانی: با مسرت و افتخار فراوان، صد ساله شدن روابط دوستی دو همسایه را که بر اساس قرارداد مودت میان نمایندگان دو کشور ایران و افغانستان در یکم تیرماه/سرطان ۱۳۰۰ به امضا رسید و پایه روابط دو کشور در عصر کنونی شد، نظاره گر هستیم.

این روز برای ملت های دو کشور یک روز پرافتخار و تاریخی است. باید پذیرفت که در این صدسال، ملت های دو کشور، با هر نوع حکومت و دولتی، از هم گسست ناپذیر بوده اند. و حلقه های ارتباط و اشتراک تاریخی، فرهنگی و دینی چنان بین دو ملت پایداری و استواری ایجاد کرده که بی هیچ مبالغه ای انکار ناپذیر است. 

این کشور(ایران)، سالیان سال به احترام رسم همسایگی اش، با آغوشی باز رسم میزبانی اش را برایمان به جای آورده تا دور از هیاهوی جنگ و خشونت وطن؛ طعم تلخ جنگ و مهاجرت را به فراموشی بسپاریم و در آرامش این سرزمین، آینده خویش را بسازیم.

افغانستان امروزی با تمام مشکلات و چالش هایش، به فصل جدیدِ متفاوت با قبل از امروز خویش نیاز دارد؛ فصلی نو از روابط با همه (علی الخصوص این همسایه هم زبان و هم فرهنگ)؛ و آن فصل را با نسل جدید خویش خواهد پیمود. نسلی که به هیچ بهانه و مانعی متوقف نخواهد شد؛ نه انفجار، نه انتحار، نه ظلم و نه تبعیض.

این نسل نو می داند که عصر تاریکی، محرومیت، تبعیض و تمامیت‎خواهی پایان یافته است، افغانستان به آنان نه می‎گوید و وعده می سپارد که به آن برنمی‌گردد.

بدون شک باید پذیرفت که ایران، این همسایه هم زبان و هم فرهنگ، برای آبادی سرزمینم بسیار کوشیده و خواسته و آرمان بسیاری ها در این کشور، تبعا افغانستان آباد، آرام، مترقی، باسواد و مستقل است.

باید باور داشت که ادامه این روند تعاملات سبب تقویت روابط میان دو ملت سربلند افغانستان و ایران خواهد شد و نسل های آینده دو کشور نیز این دوستی را بیشتر تقویت خواهند بخشید.

و چه زیبا گفت "نجیب بارور" شاعر جوان کشورم:
ﻣﺎ ﺳﺮﻭﺩ ﺭﻭﺩﮐﯽ ﻭ ﺷﻌﺮ ﻣﻮﻻﻧﺎﺳﺘﯿﻢ
ﻫﻤﺼﺪﺍﯼ ﺷﺎﻣﻠﻮ، ﻫﻤﺴﻨﮕﺮ ﻧﯿﻤﺎﺳﺘﯿﻢ

ﭘﺎﻓﺸﺎﺭﯼ ﺑﺮ ﺟﺪﺍﯾﯽ، ﻣﺮﺯﺑﻨﺪﯼ ﺍﺑﻠﻬﯿﺴﺖ
ﺣﺎﻓﻈﯿﻢ ﻭ ﻻﯾﻘﯿﻢ ﻭ ﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎﺳﺘﯿﻢ

ﺍﺻﻞ ﻣﺎﻥ ﺷﻬﻨﺎﻣﻪ ﻭ ﻫﻮﯾﺖ ﻣﺎﻥ ﭘﺎﺭﺳﯿﺴﺖ
ﺭﺳﺘﻢ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺩﺭ ﮐﺎﺥ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﻫﺎﺳﺘﯿﻢ

ﻫﯿﭻ ﺩﺭﺯﯼ، ﻫﯿﭻ ﻣﺮﺯﯼ، ﻧﯿﺴﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﻢ
ﺗﺎ ﺭﺳﯿﺪﻥ، ﺟﺎﺩﻩ ﺍﯾﻢ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﯿﻢ ﻭ ﭘﺎﺳﺘﯿﻢ

ﻣﻮﺝ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﯾﺎ ﭘﺮ ﺍﺯ ﮔﻮﻫﺮ، ﭘﺮ ﺍﺯ ﻓﺮﺯﺍﻧﮕﯿﺴﺖ
ﺑﯿﺪﻝ ﻭ ﺍﻗﺒﺎﻝ ﻭ ﻏﺎﻟﺐ، ﯾﮑﺪﻝ ﻭ ﯾﮑﺠﺎﺳﺘﯿﻢ

ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﺍﺯ ﭼﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ «ﺗﻮ» ﻭ «ﺍﻭ» ﺧﻂ ﻣﯽ ﮐﺸﯽ
ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ، «ﻣﻦ» ﻭ «ﺍﻭ»، «ﻣﺎ» ﺳﺘﯿﻢ

به امید متحول ساختن این دوستی تاریخی و ادامه همکاری های مشترک میان دو کشور با هم برادر!