انصراف سندرز و روز ناخوش ترامپ!

بازگشت آمریکا به برجام در صورت پیروزی جو بایدن خوش خیالی است

۲۲ فروردین ۱۳۹۹ | ۱۰:۰۰ کد : ۱۹۹۰۶۰۷ اخبار اصلی آمریکا
صابر گل عنبری در یادداشتی می نویسد:صرف سرکار آمدن بایدن موجب نخواهد شد اتفاقی اساسی در نزاع ۴۰ ساله ایران و آمریکا بیفتد. اما احتمالا تنش‌ها و بگو مگوهای رسانه‌ای کاهش یابد؛ ولی تصور این که بایدن به محض پیروزی به برجام باز خواهد گشت و تحریم‌ها را لغو خواهد کرد، نوعی خوش‌ خیالی است. راهی که ترامپ در این سه سال و اندی رفته است، خود وی هم به این سادگی نمی‌تواند از آن برگردد، چه رسد به شخص دیگری. اما در صورت پیروزی بایدن، این احتمال وجود دارد که فضای پساترامپی بهانه‌ای برای ورود به مذاکراتی دیگر و به تبع آن برجامی دیگر متفاوت از برجام کنونی فراهم کند، ولی قبل از آن بعید است بایدن تحریم‌ها را لغو کند. البته همچنان که پیشتر هم گفته شد، فعلا نمی‌توان گفت که شانس ترامپ برای پیروزی بیشتر است یا بایدن و همه چیز به تحولات چند ماه آتی بستگی دارد. 
بازگشت آمریکا به برجام در صورت پیروزی جو بایدن خوش خیالی است

صابر گل عنبری، کارشناس ارشد مسائل بین‌الملل

دیپلماسی ایرانی - با خروج برنی سندرز نامزد سوسیال دموکرات از رقابت‌های درونی حزب دموکرات به نفع جو بایدن لیبرال روشن است که بایدن نامزد نهایی این حزب خواهد بود و دیگر رقبای دموکرات وی شانسی برای قرار گرفتن در این جایگاه ندارند. با این حساب، جو بایدنِ دموکرات 77 ساله رقیب اصلی  دونالد ترامپِ جمهوری‌خواه 73 ساله در انتخابات سوم نوامبر آتی خواهد بود. کناره‌گیری سندرز به دنبال چند شکست‌ اخیر وی در برابر بایدن و افزایش شانس او برای انتخاب به عنوان نامزد نهایی حزب دموکرات رخ می‌دهد. 

اما کناره‌ کشیدن سندرز به نفع بایدن که هر کدام طیف خاصی را در حزب دموکرات نمایندگی می‌کنند، باعث خواهد شد که این حزب با قدرت و یکپارچگی بیشتر در مقابل در رقابت‌ انتخاباتی ریاست جمهوری ظاهر شود. 

پیگیری تحولات انتخاباتی آمریکا نشان می‌دهد که دموکرات‌ها اگر قبلا صرفا به دنبال شکست حزب رقیب خود صرف نظر از نامزد آن در انتخابات بودند، اما این بار هدف آن‌ها شکست ترامپ صرف نظر از علقه حزبی اوست و عزم خود را برای این کار جزم کرده‌اند.  

دونالد ترامپ در توئیتی در واکنش به کناره‌گیری سندرز از این کار وی استقبال کرده است، اما به نظرم این استقبال وی صرفا نمایشی است و امروز روز بدی برای رئیس جمهور پوپولیست آمریکا بوده است. از شواهد این گونه بر می‌آید که وی تمایل داشت رقیب انتخاباتی‌اش سندرز باشد نه بایدن و احتمالا همین مساله هم انگیزه اصلی وی از اتهاماتی باشد که به دموکرات‌ها مبنی بر حذف سندرز وارد می‌کند. اگر سندرز به عنوان نامزد نهایی حزبش انتخاب شود، به دلایل متعددی شانس کمتری در مقابل ترامپ خواهد داشت و علت آن نیز افکار خاص وی است که طیف بزرگی از دموکرات‌ها آن را بر نمی‌تابند و به شدت با آن مخالف هستند؛ اما چنین مخالفت شدیدی با بایدن در میان طیف طرفدار سندرز و دیگر نامزدان وجود نداشت. 

یکی از دلایل مخالفت‌های درون حزبی انتقادات تند سندرز به اسرائیل است که همیشه مورد اعتراض هواداران پر و پا قرص این رژیم در میان دموکرات‌ها بوده است و جدا از آن هم به احتمال زیاد لابی اسرائیلی بیکار نمی‌نشست و تمام تلاش خود را برای جلوگیری از پیروزی سندرز می‌کرد. 

حالا که رقیب قدرِ ترامپ مشخص شده است، باید دید ظرف چند ماه آینده کفه کدامیک سنگین‌تر خواهد شد. هنوز زود است گمانه‌زنی کرد، اما باید گفت که انتخابات آتی آمریکا یکی از جنجالی‌ترین انتخابات این کشور خواهد بود و رقابت بسیار تنگاتنگ و سختی درخواهد گرفت. باید دید کرونا در آمریکا تا کجا پیش خواهد رفت و تاثیرات آن بر معادلات انتخاباتی به چه شکل خواهد بود. 

احتمالا در روزها و هفته‌های آتی بازار گمانه‌زنی‌ها در این باره که اگر بایدن برنده انتخابات شود، چه تاثیراتی بر نزاع با ایران و برجام و دیگر پرونده‌ها خواهد داشت، داغ شود. به نظرم صرف سرکار آمدن بایدن موجب نخواهد شد اتفاقی اساسی در نزاع 40 ساله ایران و آمریکا بیفتد. اما احتمالا تنش‌ها و بگو مگوهای رسانه‌ای کاهش یابد؛ ولی تصور این که بایدن به محض پیروزی به برجام باز خواهد گشت و تحریم‌ها را لغو خواهد کرد، نوعی خوش‌ خیالی است. راهی که ترامپ در این سه سال و اندی رفته است، خود وی هم به این سادگی نمی‌تواند از آن برگردد، چه رسد به شخص دیگری. اما در صورت پیروزی بایدن، این احتمال وجود دارد که فضای پساترامپی بهانه‌ای برای ورود به مذاکراتی دیگر و به تبع آن برجامی دیگر متفاوت از برجام کنونی فراهم کند، ولی قبل از آن بعید است بایدن تحریم‌ها را لغو کند. البته همچنان که پیشتر هم گفته شد، فعلا نمی‌توان گفت که شانس ترامپ برای پیروزی بیشتر است یا بایدن و همه چیز به تحولات چند ماه آتی بستگی دارد. 

کلید واژه ها: صابر گل عنبری آمریکا دونالد ترامپ برنی سندرز جو بایدن ایران


( ۱۱۴ )

نظر شما :

پاتریوت ۲۲ فروردین ۱۳۹۹ | ۱۱:۳۹
تا زمانی که سیاست خاورمیانه ای ایران بر همین روال باشد و تلاش ها در جهت تضعیف و دشمنی با اسراییل ادامه دار باشد هیچ دولتی در امریکا بر ایران آسان نخواهد گرفت. همانطور که اگر در قضایای کشمیر و اویغور ورود کنند اوضاع با چین و هند نیز به همین روال خواهد بود. مشخص نیست چه موقع مردم ایران و کشور ایران برای سیاستگذاران در اولویت قرار گیرد.
ابی ۲۲ فروردین ۱۳۹۹ | ۱۴:۳۲
"راهی که ترامپ در این سه سال و اندی رفته است، خود وی هم به این سادگی نمی‌تواند از آن برگردد، چه رسد به شخص دیگری" اصل این جمله که محور مطلبه از بیخ و بن اشتباهه، اتفاقا برای شخص دیگری خلاف خود شخص مثل آب خوردنه، وگرنه ترامپ به راحتی ۱۸۰ درجه خلاف اوباما نمی‌رفت.
سیاوش (دانشجوی اقتصاد) ۲۲ فروردین ۱۳۹۹ | ۱۶:۲۷
شاید خوش خیالی هم نباشد برخی به دلایلی دوست داشته باشند به خود و دیگران تلقین کند که خوش خیالی است همان طور که از بسته شدن برجام خوشحال نشدند و نیستند از فکر بازگشت امریکا به برجام هم مکدر می شوند
سهراب ۲۲ فروردین ۱۳۹۹ | ۱۷:۴۶
انالیز واقع گرایانه ای بود. ولی یک نکته را روشن نکرد : اگر فقط خود ترامپ ممکن هست بتواند راه رفته را برگرداند چرا با ترامپ مذاکره نکنیم؟ یک اقایی گفت برای حفظ نظام با شیطان در قعر جهنم هم مذاکره میکنیم. چرا برای منافع ملی ایران با شیطان در قعر جهنم مذاکره نکنیم؟
محمد ۲۲ فروردین ۱۳۹۹ | ۱۹:۱۱
دو راه بیشتر در جلوی ایران وجود ندارد: تسلیم شدن به غرب قدرتمند شدن به اندازه ای که غرب چاره ای به جز پذیرش ایران نداشته باشد. در منطقه ی حساسی که ما قرار داریم غربی ها به هیچ کشوری اجازه ی تبدیل شدن به یک قدرت مستقل را نخواهند داد که در آینده توانایی کوچک کردن سهم کیک غربی ها را داشته باشد. برای غربی ها در این مورد کشور دوست و دشمن هم تفاوتی ندارند.
صابر گل عنبری ۲۳ فروردین ۱۳۹۹ | ۰۰:۲۸
در مورد کامنت "ابی" عرض کنم که معمولا تخریب خیلی آسانتر از آباد کردن است. ترامپ با تکیه و توسل بر دشمنی چهل ساله میان دو کشور توانست برجام را نابود کند، اما هر کسی جایگزین وی باشد، در سایه معلق و لا ینحل ماندن مشکلات اساسی میان دو طرف، نخواهد توانست به این راحتی به برجام برگردد، یعنی توجیهات لازم را برای این کار ندارد که بتواند با آنها ساختار قدرت در آمریکا را قانع کند. بلکه اتفاقا معتقد هستم که به شیوه ای دیگر همین مسیر رفته ترامپ را فرصتی خواهد دانست تا بتواند با ادبیاتی دیگر امتیازاتی را که ترامپ به دنبالش بود، به دست آورد. برجام را باید توافقی پایان یافته فرض کرد. هر توافق دیگری هم با آمریکا به امضا برسد، چنین سرنوشتی خواهد داشت؛ مگر این که مسبوق به حل ریشه ای نزاع دو طرف باشد. والا در سایه این نزاع مستمر بسیار خوش خیالی و خیالبافی خواهد بود اگر فرض کنیم که چنین برجام هایی دوام خواهند آورد.
محمد ۲۳ فروردین ۱۳۹۹ | ۱۰:۰۰
مشکل بین امریکا و ایران با روی کار امدن دولتها در این دو کشور دیگه حل نمیشه. چون در برجام قبلی فقط موضوع هسته ای بود و الان نیاز امریکا و اسرائیل و حتی اروپا علاوه بر هسته ای موضوع موشکی و نقش منطقه ای ایران است که نه ایران کوتاه میاد و نه اونا عقب نشینی میکنن. شرط مذاکره کوتاه امدن دو طرف است که این شرط وجود نداره. پس ما بجای اینکه بازهم سالها وقت و انرژی کشور را صرف اینکه کی میاد و کی میره از دست بدیم باید فقط توان اقتصادی داخل را تقویت کنیم.
مجید ۲۳ فروردین ۱۳۹۹ | ۱۱:۰۴
تحلیل بجا و درستی بود اقای بایدن چندین بار سوالات خبرنگارهارو درباره بازگشت به برجام بی جواب گذاشتن به نظرم اقدامات آقای ترامپ به نوعی دست آقای بایدن رو تو برخورد با کشورما بازتر کرده و آقای بایدن نسبت به دولت قبل دموکراتها و شخص آقای اوباما دربرابر ما قوی تر باشه البته بمدت کوتاهی بعداز انتخابات امریکا٬ انتخابات ریاست جمهوری ایران هم برگزار میشه وامیدوارم یک دولت قدرتمند با حمایت گسترده مردمی سرکار بیاد که این میتونه جلوی همه خرابکاری های امریکا رو بگیره
رضا ۲۳ فروردین ۱۳۹۹ | ۱۳:۰۱
کسی که با یک امضا اقتصاد کشور ما رو میتونه نجات بده فعلا رئیس جمهور آمریکاست نه رئیس جمهور ایران ونه هیچ کس دیگه خیلی ها وعده سر خرمن میدن که درست میشه اما ما که عمر نوح نداریم پس فعلا امیدمون به جو بایدن هست که ترامپ و سکست بده کاری که از دست کس دیگری ساخته نیست
عاشق سردار دلها ۲۴ فروردین ۱۳۹۹ | ۰۱:۱۹
بابا جم کنید این تفکرات بچگانه رو امریکا وا مقامات امریکایی از طریق حمایت سرمایداران بزرگ جهان که قدرت اقتصاد امریکا وا جهان در دست انهاست انتخاب میشونددکه یهودی هستند پش هر کسی که در امریکا به قدرت برست باید از یک قانون اطاعت کند بس فقط رنگش تغییر میکند یعنی خر حمان خر است فقط پالانش عوض میشود پس فریب نخرید خردمند باشید
خسرو ۲۴ فروردین ۱۳۹۹ | ۱۹:۵۱
اگر بخواهیم مذاکره کنیم ترامپ دست بازتری دارد ولی اگر وقت کشی میخواهیم بایدن بهتر است (وقت کشی برای ما خودکشی نیست؟ )، ولی در هرحال ترامپ شانس بیشتری برای انتخاب شدن دارد ، ولی سوال اساسی این است ؛ چرا ما اینده و زندگی ملت ایران را به انتخابات امریکا گره زده ایم ؟ انتخابات امریکا برای همه کشورها مهم است ولی چرا برای ما خیلی مهم شده ؟ به نحوی که منتظر آنیم تا برنامه هایمان را با آن رگلاژ کنیم ، به نظر میرسد سیاست خارجی و برنامه های پیشرفت داخلی را باید بازنگری کنیم ، اگر فقط خط انتقال گاز به اورپا را اجرایی کنیم بسیاری از مشکلات آسان خواهد شد یا طرح آشتی ملی در سوریه توسط ایران وبه کمک ایران ، مشکلاتمان را خیلی می کاهد ، نگاه نو باید
جلال ۰۲ اردیبهشت ۱۳۹۹ | ۱۷:۱۴
این اقا که میگه راهی که ترامپ دراین سه سال واندی رفته رو نمیشه برگشت دقیقا این راهیه که جوبایدن باهاش مخالفه ومیخواد برعکس ترامپ عمل کنه همون جوری که ترامپ برعکس اوباما عمل کرد,درضمن بدلیل فشار سیاست داخلی بر روحانی که کلا مخالف مذاکره با امریکا بودن چه حزب دمکرات چه حزب جمهوری خواه اقای روحانی,بااوباما به توافق رسید ولی ترامپ از این توافق خارج شد کلا ما به امریکاییها خوشبین نیستیم ونباید باشیم چون امریکا گرگه باج گیره با خروج ترامپ از برجام وبازگشت تحریمها به ایران سبب شد ایران هم بایک اقدام تلافی جویانه مذاکره‌ دوباره باامریکا رد کنه که باعث تضعیف دولت ترامپ بشه
باور373 ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۹ | ۱۶:۴۷
در جواب ب پاتریوت خان باید عرض کنم که تحریم و تهدید آمریکا نمیتواند عزم ما برای نابودی صهیونیسم را متوقف کند. آمریکا همیشه عادت داره که از بالا به ملت ها نگاه کنه و همیشه از موضع بالاتر به کشورها امرونهی کنه. الان دوران استعمار شدن ایران گذشته و آمریکا تا زمانی که بخواد با نگاه استعمارگرانه به ایران نگاه کنه دشمنی ما با آمریکا تمام نخواهد شد. هیچ کشوری نمیتواند ایران را گروگان بگیرد...
علي ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۹ | ۱۲:۲۷
پاسخ آقای عنبری به آقای ابی کامل و دقیق ومطابق باماهیت نظام حاکم برآمریکا وروابط ومناسبات بین الملل می باشدوازساده انگاری وشعاربدوراست