رمزگشایی از سناریویی به نام " معرکه دمشق"

دیپلماسی ایرانی: برخی مخالفان سوری در خارج به همراه ایالات متحده امریکا، کشورهای اروپایی و شورای همکاری خلیج فارس و ترکیه شرط بندی تازه ای را علیه بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه آغاز کرده اند و این بار تلاش دارند بر اساس سناریویی جدید علیه وی وارد عمل شوند، نام سناریوی خود را نیز معرکه دمشق نامیده اند.

در این شرط بندی مفهومی از فشار نظامی احساس می شود که احتمال دخالت نظامی را بیش از پیش مطرح کرده و احتمال رسیدن به راه حل سیاسی را کم رنگ کرده است. راه حل سیاسی ای که مطابق با تصور روسی و ایرانی است و انتظار دارند که سوریه از این طریق از بحران جاری اش خارج شود.

در راه حل سیاسی، کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، ترکیه و ایالات متحده به این نتیجه رسیده اند که مجبور هستند در برابر اسد امتیاز دهند تا چنین راه حلی حاصل شود یا این که تسلیم شوند که اسد در قدرت باقی بماند و حتی اگر تصمیم به انتقال سیاسی قدرت گرفته شود نیز او همچنان رئیس جمهوری سوریه باشد. این تصمیم متناقض با تمامی مواضعی خواهد بود که طی دو سال گذشته همه طرف های درگیر و معاند با نظام سوریه اتخاذ کرده اند. برای همین است که بسیار تلاش می کنند که بر دمشق مستولی شوند و در پی آن اسد را راضی کنند که دیگر مجالی برای ادامه دوران صدارت او بر قدرت وجود ندارد.

در مقابل روس ها و ایرانی ها این گونه می بینند که این شرط بندی شکست خورده است، برای این که حتی اگر اسد هم سقوط کند، بحران در سوریه پایان نخواهد یافت، بلکه به شکلی دیگر ادامه پیدا خواهد کرد و روندی بسیار خونین تر به خود خواهد گرفت. آن گاه دیگر همه فرصت ها برای رسیدن به یک تسویه سیاسی که بتواند سوریه را نجات دهد از بین خواهد رفت.  

وجود این معادله جدید است که متغیرهای تازه ای را به وجود آورده که دیگر نمی توان مواضع اخیر امریکا نسبت به سوریه را ناگهانی دانست. با این تصور دیگر نمی توان تصادفی دانست وقتی که می بینیم امریکایی ها از صحبت کردن درباره راه حل سیاسی بحران سوریه کوتاه می آیند و سند ژنو را نادیده می گیرند و به سمت کمک مسلحانه و نظامی به مخالفان مسلح اسد می روند، به ویژه تلاش می کنند که اردن را نیز قانع کنند که تسهیلاتی برای عبور افراد شورشی و نظامی ای که اخیرا سازمان امنیت امریکا با "عنایتی خاص" از آنها انتقاد کرد، به سوریه فراهم آورد. همان افرادی که وارد خاک سوریه شدند و بر درعا در راه دمشق مستولی شدند.

در این میان دمشق تلاش کرده است که به چیزی فراتر از یک شرط بندی فکر کند، برای این که شاهدیم تا کنون حکومت اسد در برابر اتفاقاتی که تا کنون رخ داده، سکوت اختیار کرده و به هیچ عنوان اظهار نظری درباره مخلفان مسلح و حامیان آنها نزده است. درباره معرکه دمشق نیز باید گفت که این درگیری بی نهایت سخت است و باعث خواهد شد تا نیروهای خارجی مجبور به دخالت مستقیم نظامی شوند. در عین حال مجبور هم خواهند شد که همه جهادی های جهان را جمع کنند و آنها را به سوریه گسیل بدارند. اما همین مساله نیز نمی تواند برای سرنگونی دمشق کافی باشد. درباره فشارهایی که به باراک اوباما، رئیس جمهوری امریکا از سوی کنگره و برخی مسئولان در کاخ سفید وارد می آید نیز باید گفت که وی ظاهرا در آخر مجبور خواهد شد که درگیر جنگ نظامی مستقیم در سوریه شود، به خصوص بعد از آن که زمان به کارگیری همه انتخاب ها برای حل سیاسی بحران سوریه پایان یابد. اما همه اینها باز هم بازگوکننده پایان یافتن بحران سوریه نخواهد بود، چرا که بعد از آن تازه ایالات متحده امریکا و اروپا خود را در برابر افراد مسلحی خواهند دید که اکنون در حال جنگ با نظام سوری هستند. اگر غرب نخواهد از تاریخ درس بگیرد، آن گاه از نظریه برای رسیدن به هدف از هر ابزاری می توان استفاده کرد، بهره خواهد برد که در این صورت هیچ بعید نیست که به دنبال "القاعده" برای رسیدن به مکاسبش در سوریه نیز بیفتد.

منبع: النهار