ولادیمیر پوتین
ایران، برگ برنده بازی روسیه و امریکا
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه در دهه های اخیر با کارت ژئوپلیتیکی ایران توانست به عنوان قدرت منطقه ای شناسایی شود. همپیمانی با ایران با کسب فرصت های ژئوپلیتیکی برای روسیه بخصوص پس از بحران داخلی سوریه به اندازه ای ارزشمند بود که تلاش برای حفظ توافق هسته ای را توجیه کند. اما برای روسیه بر هم زدن این مشارکت مستلزم دریافت امتیازات بزرگی از سوی امریکا خواهد بود.
ادامه مطلب
سپهر شرق‌گرایی و ملاحظات پیش روی آن برای ایران
احمد وخشیته در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بدون شک نگاه به شرق می تواند از کاهش فشارها و افزایش بازیگری ایران در نظام بین الملل کمک کند. چرا که روسیه و چین دو کشور قدرتمند فرامنطقه ای هستند که یکی بال سیاسی-نظامی گسترده تری دارد و دیگری بال اقتصادی. موضوعی که سبب شده حتی دیگر بازیگران منطقه خاورمیانه نظیر عربستان سعودی، امارات متحده عربی و بحرین که از شرکای ایالات متحده به شمار می آیند نیز نگاهی به شرق گرایی داشته باشند و مناسبات خود را با مسکو افزایش دهند و قراردادهای گسترده نظامی و اقتصادی امضا کنند.
ادامه مطلب
بندبازی پوتین با توپ های ایران، سوریه، ترکیه و اسرائیل
روابط دوستانه مسکو با تهران در سال ۱۹۹۵ شروع شد که در آن زمان بوریس یلتسین با ایجاد یک نیروگاه انرژی هسته ای غیرنظامی در بوشهر تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی موافقت کرد. این قرارداد در سال ۲۰۱۰ عملیاتی شد. در ۱۵ سال گذشته دو تحول روی داده است: ۱- همکاری دفاعی بین ایران و روسیه ۲- تغییرات جمعیتی اسرائیل.
ادامه مطلب
روسیه برسر رفتن یا ماندن نیروهای ایرانی از سوریه تردید دارد
هنوز معلوم نیست که آیا روند هماهنگی ها میان ارتش اسرائیل و ارتش روسیه در اجرای عملیات نظامی اسرائیل در خاک سوریه تغییری کرده است یا نه. همچنین معلوم نیست که آیا پوتین درحضور نتانیاهو وعده جلوگیری از دستیابی بشار اسد به سامانه دفاعی اس ۳۰۰ را داده یا نه.
ادامه مطلب
پوتینیسم و روسیه جدید
سمیر مرقس می نویسد: اگر بخواهیم مختصر بگوییم می توانیم بگوییم که پوتین توانست امپراطوری روسیه را با وجود ضعف های شدید روسیه احیا کند، حتی اگر آن طور که بعضی ها می گویند، متزلزل و سست باشد.
ادامه مطلب
رقابت روسیه و اتحادیه اروپا برای نفوذ در بالکان در سایه غیبت امریکا
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در دنیای چند قطبی امروز کشورهای کوچک می توانند از طریق موقعیت های استراتژیک خود نقش آفرینی کنند که اگر واشنگتن در همکاری با آنها غفلت کند، آنها آماده اند تا به سوی متحدان، شرکا و سرمایه گذاران دیگری حرکت کنند و در این میان کشورهایی هم هستند که به منظور گسترش قدرت ژئوپلیتیک خود فرصتها را در غفلت رقیب جستجو می کنند.
ادامه مطلب
امریکا صحنه سوریه را رها کرد، حالا چه خواهد شد؟
این نه تصمیمی ساده است و نه آن قدر مهم که بخواهد جنجال به پا کند. واشنگتن در حالی طرح عقب نشینی را پی می گیرد که روسیه بر پروژه هایش تمرکز کرده است. و ترکیه نیز به مرحله آخر ماجراجوایی هایش وارد می شود، در حالی که کردها حمایت هیچ کس را پشت سر خود ندارند. بعد از عراق حالا نوبت سوریه است.
ادامه مطلب
پوتین اروپا را نشانه گرفته است
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چندین کشور اروپایی مسکو را به دخالت در امور داخلی کشورشان متهم کرده اند. آنها رد پایی از روسیه را در برگزیت و جنبش جدایی طلبانه کاتالونیای اسپانیا را مد نظر قرار داده و ترور سرگئی اسکریپال، مامور سابق سازمان اطلاعات روسیه در انگلستان را دال بر این ادعا دانسته اند.
ادامه مطلب
پوتین نظاره‌گر سودجوی اختلافات آنکارا - ریاض
اگر بحران میان ترکیه و عربستان به مرحله درگیری علنی و آشکارا برسد و آمریکا به جانبداری از یکی از دو طرف متخاصم برخیزد (عربستان)، به احتمال زیاد «اردوغان» به سمت کسی متمایل می‌شود که می‌تواند به او تکیه کند: «ولادمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه!
ادامه مطلب
شباهت درگیری های تنگه کرچ برای روسیه با واقعه خلیج تونکین در جنگ ویتنام
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: درگیری مسکو و کیف در تنگه کرچ که از دید رئیس جمهوری اوکراین واقعه ای بسیار مهم بوده که می تواند به یک جنگ تمام عیار تبدیل شود، تداعی کننده درگیری ایالات متحده و ویتنام در تاریخ دوم اگوست سال ۱۹۶۴ در خلیج تونکین است که سه فروند قایق اژدرفکن ویتنامی ناو یو.اس.اس مادوکس ایالات متحده را در خلیج یونکین در شمال غربی دریای چین جنوبی مورد حمله قرار دادند و تنها چند روز بعد کنگره امریکا قطعنامه ای را تصویب کرد که بر مبنای آن رئیس جمهوری امریکا اجازه داشت در درگیری های نظامی ویتنام دخالت کند. بدین ترتیب امریکا وارد جنگ ویتنام شد.
ادامه مطلب