علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تاریخ رژیم صهیونیستی با ترور، اشغالگری و نسل کشی آغاز می شود. هاگانا را حزب دست چپی یا دست راستی به وجود نیاورد. کشتارهای کَفَر قاسم و صفد و بیت دراس را احزاب لیکود و یش عتید مرتکب نشدند! فرقی نمی کند که رئیس مافیا از حزب دست چپی یا دست راستی باشد مادامی که رئیس مافیاست.
ادامه مطلب
رهبر انقلاب اسلامی هدف دشمن از جنگ روانی در عرصه نظامی را ایجاد ترس و عقب‌نشینی خواندند و گفتند: به تعبیر قرآن کریم، عقب‌نشینی غیرتاکتیکی در هر میدانی چه عرصه نظامی و چه میدان‌های سیاسی، تبلیغاتی و اقتصادی، غضب الهی را به دنبال دارد.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حمله ایران به عنوان یک کشور مسلمان به نقب می تواند در جنگ تبلیغاتی استفاده شود. صهیونیست هایی که بسیار به پیشگویی های توراتی دلبسته هستند و حتی متحدان اوانجلیست مسیحی آنها که پیشگویی های تورات و انجیل از پایه های اعتقادی شان محسوب می شود قطعا با این بحران اعتقادی روبرو خواهند شد که چرا به جای گل و باغ، نقب شاهد بمباران موشک و پهپاد آن هم از سوی مسلمانان بوده است.
ادامه مطلب
علی رضوان‌پور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دیده بان حقوق بشر از آنچه «استاندارد دوگانه» در پایبندی واشنگتن به قوانین جنگی خوانده، انتقاد کرده است. استاندارد دوگانه غربی‌ها در موارد متعدد، از جمله مقایسه عملکردشان در اوکراین و فلسطین توجه جهانیان را به خود جلب کرده است. آنچه در صحنه غزه می‌گذرد با سازو کارهای بین المللی در حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات مغایرت کامل دارد، سازکارهایی که با ابتناء بر نظم منشور ملل متحد و برای نیل به صلح و امنیت بین‌المللی ساخته شده بود، هم اکنون در معرض فروپاشی قرار گرفته‌اند.
ادامه مطلب
محمد نصیرزاده و طاهره حسن پور در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: از دید مقامات اسرائیل وضعیت غزه وضعیتی است استثایی که نه شامل وضعیت جنگ می شود و نه صلح. گرفتار آمدن در وضعیت استثنا سبب شده است وضعیت غزه تجلی عینی رفتار آلمان در اردوگاه‌هایی همانند آشویتس باشد. آشوویتسی که این‌بار توسط اسرائیل با اتکا به ایده اسرائیل بزرگ درحال رقم خوردن است.
ادامه مطلب
این مشخصه استعماری جنبش صهیونیستی، به معنی سیاست «جدایی»، یعنی آپارتاید پیش از استقرار کامل آن، بین استعمارگران و بومی ها بود. استعمار از طریق سکنی دادن، چون در آمریکای شمالی، استرالیا، آفریقای جنوبی یا در الجزایر، همیشه اهالی بومی و اصلی رابه مانند اشغالگرانِ ناحق به حساب می آورد که باید با وجدان آسوده به نام خدا یا «تمدن»، اخراج و حتی قتل عام شان کرد.
ادامه مطلب