سید کامران یگانگی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بحران‌های آبی در خاورمیانه، به‌ویژه بین ایران و همسایگانش، در سال‌های آینده به‌شدت تحت تأثیر تغییرات اقلیمی و مدیریت نادرست منابع آبی قرار خواهند گرفت. ایران باید با اتخاذ رویکردی جامع و هماهنگ، به‌ویژه در حوزه دیپلماسی آبی، از بروز بحران‌های جدید جلوگیری کرده و به سمت ایجاد همکاری‌های پایدارتر حرکت کند.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر چند سایه سنگین حملات غیر انسانی اسرائیل به نوار غزه بر این اجلاس سایه افکنده است، اما پاییز خشک و کم باران امسال و زمستانهای کم فروغ و کم بارش چند سال اخیر این نکته را یادآوی می کند که توجه به تغییرات آب و هوایی و رفع زمینه ها و دلایل آن دیگر به هیچ عنوان مسأله ای تجملی و کم اهمیت نیست و بی اعتنایی به آن می تواند به طور مستقیم امنیت غذایی، رفاه و زیست شهروندان کشورهای مختلف را با مشکل مواجه کرده و به تبع آن حکومت ها را نیز با مخاطرات جدی مواجه کند.
ادامه مطلب
گرمایش جهانی همچنان یکی از موضوعات اصلی در تلاش برای رسیدگی به مشکل تغییرات اقلیمی است. به عنوان مثال، گزارش آژانس بین‌المللی انرژی نشان داد که دما در خاورمیانه و شمال آفریقا میان سال‌های ۱۹۸۰ تا ۲۰۲۲ به میزان ۰.۴۶ درجه سانتی‌گراد در هر دهه افزایش یافته که بسیار بالاتر از میانگین جهانی یعنی ۰.۱۸ درجه است. اگر این روند بدون راه حل ادامه یابد، پنج دهه آینده شاهد افزایش بیشتری خواهد بود که با تغییر الگوهای بارش (عامل سیل‌های ویرانگر) همراه است.
ادامه مطلب
مریم وریج کاظمی در یادداشتی می نویسد: از آنجا که امنیت ملی هر کشور در امنیت آب-غذا و انرژی خلاصه می شود با تشدید پیامدهای تغییرات اقلیمی بخصوص در نواحی مرزی که هم از زیرساخت های قوی اقتصادی برخوردار نیستند و هم اینکه به منابع مشترک که در دو سوی مرز قرار گرفته وابسته اند، درگیری ها بر سر منابع طبیعی می تواند به درگیری های قومی ختم شود و خشونت های ناشی از آن در مقیاس محدود به ظهور نهادها و گروه های با ایدئولوژی و یا استراتژی‌های متفاوت از دولت مرکزی بیانجامد که همسو با منافع کشورهای همسایه قرار گیرند.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: در داوس ۲۰۲۳ نسبت به گذشته، کارآفرینان و سیاستمداران آفریقایی و آسیایی حضور پررنگ تری داشتند. در کل، تاکیدِ اصلی داوس بر فن آوری های جدید برای حل مشکلات انسانی و زیست محیطی بود. به موازات جنگ اوکراین، امید به فعالیت های تصاعدی اقتصادی در سال ۲۰۲۳، گسترشِ شبکه سازی های دیجیتالی، افزایشِ اهمیتِ «تشخیص» دولت ها در تنظیم اولویت ها و هدایت برنامه ریزی ها به طور احتیاط آمیزی اجلاس را به پایان رساند. اما شوقی که چینی ها، هندی ها، عربستانی ها و اماراتی ها نسبت به آینده نشان می دادند، از همه بیشتر بود. به نظر می رسد دلیل این شوق، ظرفیت هر چهار کشور در تولید ثروت است. آشنایی با موضوعات جهانی، مهارت های تحلیلی و تسلط به زبان انگلیسی کارآفرینان و سیاستمداران این کشورها تحسین آمیز بود.
ادامه مطلب