محمدرضا احمددوست در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نزدیکی بیش از قبل اروپا و آمریکا، افزایش بودجه نظامی اروپا و همچنین کاهش روابط اقتصادی اروپا با روسیه خصوصا در حوزه انرژی، می تواند فرصت احیای روابط فراآتلانتیکی را به یک تهدید بزرگ تبدیل کند.
ادامه مطلب
اروپایی ها به تدریج در صدد ساخت دیوار دفاعی خود در برابر قدرت تحریمی ایالات متحده برآمدند که البته نتیجه خاصی نداد و بیشتر ماهیت نمادین داشت. ابزار هدف خاص (اس.پی.وی) برای تسهیل معاملات مالی با ایران چندان کمکی به خنثی کردن تحریم معاملات دلاری نکرد و بیشتر، نمادی از به چالش کشیده شدن تحریم های آمریکا توسط متحدان در آن سوی اقیانوس اطلس ماند و تا اندازه ای، توانست ایران را به تلاش های اروپایی ها در محافظت از برجام دلگرم کند.
ادامه مطلب
ماتیاس دوپفنر، مدیرعامل «اکسل اسپرنگر»، شرکت مادر اینسایدر، مصاحبه ای با هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه پیشین ایالات متحده، داشته و با او درباره همه گیری کرونا، اروپا و روابط در دو سوی اقیانوس اطلس و همچنین رقابت با چین گفت و گو کرده است. کیسینجر را می توان یک شخصیت قابل توجه و احتمالا بحث برانگیز دانست و از این رو، این مصاحبه احتمالا برای خوانندگان خالی از لطف نخواهد بود.
ادامه مطلب
اکنون در ۲۰۲۱ برجام همچنان یک چارچوب و نقطه مرجع برای سیاست دو سوی اقیانوس اطلس و جهان در قبال ایران مانده است. این مساله صرف نظر از اینکه توافق همچنان پابرجا می ماند یا خیر، صادق است. به علاوه، برجام فرمول اصلی برای رسیدگی به نگرانی های اصلی جامعه بین المللی درباره فعالیت هسته ای ایران یعنی محدودیت و مهم تر از آن، راستی آزمایی را شامل می شود. انبوهی از چالش ها در مسیر احیای توافق هسته ای وجود دارد که به معنای دشوار بودن بازگشت دولت بایدن به برجام است. ایران احتمالا پیش از بازگشت به انطباق کامل، جبران خسارت اقتصادی که به دلیل تحریم های ایالات متحده متحمل شده را خواهد خواست. همچنین انتظار می رود ضمانت های موثری در کاهش تحریم ها طلب کند. در همین حال، مشخص نیست که آیا فشار سیاسی کافی در ایالات متحده برای لغو گسترده رژیم تحریمی علیه ایران وجود داشته باشد یا خیر، چرا که چندین محدودیت مهم در برنامه هسته ای ایران مرتبط با بندهای غروب توافق در سال ۲۰۲۳ آغاز می شود. همه این مسائل بدان معنی است که دولت بایدن اکنون که سمت ریاست جمهوری را تحویل گرفته، با چالش های اساسی در ارتباط با برنامه هسته ای ایران مواجه باشد.
ادامه مطلب
برجام نتیجه تلاش و همراهی همه طرف های پای میز مذاکره بود و در این میان، تمایل اتحادیه اروپا به اقدام برای کشاندن همه بازیگران مربوطه پای میز مذاکره و نگه داشتن آنها در آنجا اهمیت زیادی داشت. به علاوه، اصرار اروپا بر یک راه حل چندجانبه اهمیت سازش مبتنی بر مذاکره را بالا برد. سرانجام، مذاکره کنندگان به «چند بخش کردن» مساله تصمیم گرفتند و بر منافع مشترک در رابطه با برنامه هسته ای ایران و نادیده گرفتن اختلافات بر سر سایر موضوعات غیر قابل سازش، متمرکز شدند. با این حال، این رویکرد باعث نارضایتی شماری از کشورهای خاورمیانه شد چون نگران بودند که به رسمیت شناخته شدن برنامه هسته ای و مزیت مالی برجام به ترغیب ایران در گسترش فعالیت های منطقه ای بیانجامد.
ادامه مطلب
در سال ۲۰۱۶ که مردم بریتانیا به ترک اتحادیه اروپا (برگزیت) رای دادند، کمتر کسی پیش بینی می کرد که مذاکرات در این زمینه بیش از سه سال طول بکشد و به دو انتخابات سراسری زودهنگام بینجامد. اختلاف نظرها درباره شدت و زمان بندی جدایی بریتانیا از بلوک اروپایی تا پایان سال ۲۰۱۹ ادامه داشت و تنها پس از پیروزی حزب محافظه کار بریتانیا در انتخابات ماه دسامبر بود که مسیر پیش رو روشن شد. اگرچه بریتانیا اتحادیه اروپا را به طور رسمی در تاریخ ۳۱ ژانویه سال ۲۰۲۰ ترک کرده، اما ابتدا وارد یک دوره انتقال می شود که در جریان آن، همچنان در اتحادیه گمرکی و بازار واحد اتحادیه اروپا خواهد ماند تا چارچوب روابط آتی به طور دقیق مشخص شود.
ادامه مطلب