آرشیو اخبار

جنایات ترکیه و داعش در سوریه؛ آغاز روند ضدایرانی خطرناک در قفقاز جنوبی
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: طبق آنچه بازماندگان قربانیان توانسته اند "مستند کنند"، ارقام واقعی جنایات ترکیه و حامیانش ده ها برابر بیشتر است. قربانیان اصلی هم علویان، مسیحیان و دیگر اقلیت های مذهبی هستند که به سادگی از سوریه محو می شوند. مقصران زیادی در این زمینه وجود دارد، اما مجرمان اصلی، ترکیه، گروه های تکفیری تندرو و کشورهایی هستند که در سکوت این وحشت را تماشا می کنند.
ادامه مطلب
جنگ چقدر به ایران نزدیک است؟
سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: علائم تقویت کننده جنگ بیشتر و پیشبرندهتر از علائم تضعیف کننده جنگ هستند. بنابراین تصمیمگیران سیاسی در ایران باید حمله نظامی امریکا و اسرائیل را در کوتاه مدت بسیار محتمل و جدی بدانند.
ادامه مطلب
ترامپ؛ جامانده در جنگ سرد
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: دیر نیست که ترامپ در داخل و بیرون از ایالات متحده با مقاومت کم بدیل روبهرو شود؛ درحالی که او خود را رهرو بیرحم "رئال پولیتیک" نمایش میدهد.
ادامه مطلب
نفسهای آخر دیپلماسی هستهای؟
گفتوگوهای احتمالی ایران و اروپا در فرصت سه ماهه پیش رو تا نشست بعدی شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی، بعید است که به نتیجهای ملموس و قابلتوجه برسد. چرا که باید چندین جنبه مختلف از این مذاکرات و شرایط پیچیده آن را در نظر بگیریم.اولین نکتهای که باید به آن توجه کرد، شرایط پیچیده روابط ایران و کشورهای اروپایی در سالهای اخیر است. با وجود تلاشهای دیپلماتیک مداوم و چندین دور گفتوگو، هیچکدام از این مذاکرات نتوانستهاند به توافقات پایداری منجر شوند. به عبارت دیگر، زمینههای تاریخی این مذاکرات نشان میدهد که مسیر رسیدن به یک توافق جامع و پایدار، بهویژه در حوزه هستهای، با چالشهای متعددی همراه بوده است. حالا این که در سه ماه آینده به یک نتیجه قطعی دست یابند، کار دشواری به نظر میرسد، چرا که مسائل هستهای ایران بهطور مستقیم با امنیت ملی این کشور و نیز با موقعیت سیاسی ایران در منطقه و جهان در ارتباط است.
ادامه مطلب
در جستوجوی «توافق» میان دندانهای «جنگ»
از آغاز دولت دوم دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، تأکید مداوم او و اعضای کابینهاش بر دو واژه «مذاکره» و «حمله نظامی» بهعنوان تنها گزینههای موجود برای حلوفصل پرونده هستهای ایران، جای سؤالهای زیادی را در سیاستهای بینالمللی و دیپلماتیک باقی میگذارد. درواقع، این دو واژه بهعنوان نمادهای اصلی استراتژی ترامپ در قبال ایران مطرح میشوند. اما چرا ترامپ این دو گزینه را بهطور مداوم در سخنان خود تکرار میکند؟ آیا او واقعا معتقد است تنها این دو گزینه قابل اجرا هستند یا به دنبال استراتژی دیگری است که مذاکره و حمله نظامی را بهعنوان ابزار فشاری به کار گیرد؟ مذاکره در سیاست ترامپ چگونه تعریف میشود؟
ادامه مطلب
سیاست خارجی ترامپ شاید خام باشد، اما واقعگرایانه است
در دولت او نوعی پذیرش وجود دارد که نظم لیبرال بینالمللی تنها به لطف قدرت نظامی آمریکا ممکن شد و حالا آمریکاییها دیگر نمیخواهند هزینه آن را بپردازند. این همان واقعگرایی است – یک واقعگرایی خام، فاقد راهبرد و به قول دانشمند علوم سیاسی، استیون والت، یک "واقعگرایی نئاندرتالی" – اما در هر حال نوعی از واقعگرایی است.
ادامه مطلب