شعله های جنگ، از دریای سیاه تا دریای سرخ

دیپلماسی ایرانی: "جنگ"، واژه ی پرتکرار زندگی بشر در طول ادوار تاریخ که این روزها نیز در اولویت تصمیم سازی های سیاسی و نظامی و همچنین در صدر اخبار رسانه های مختلف جهان قرار گرفته، همانند سایر مسائل زیست بشری دارای منشاء وجودی می باشد. اگر چه "قدرت"، در نزد اکثر بزرگان و اندیشمندان علمی و سیاسی دارای مفهوم و کاربرد اساسی متعدد و متنوعی است، ولیکن به جرات باید بیان کرد که "قدرت، مادر تمام جنگ هاست!"

مرور تاریخی جنگ های بزرگ و کوچک در جوامع مختلف بشری که مولد بزرگترین جریانات در سیر تطورات تاریخی و اجتماعی بوده است، در این مقال نمی گنجد ولی ابتدائی ترین موضوع ملموس ناشی از این وضعیت، تاثیرات و تبعات جنگ ها برای فاتحان و مغلوبان است که به نوعی موازنه ی قدرت جهانی را برای کشورهای مرکزی و پیرامونی مسجل و مشخص می کند.

به عین شاهد هستیم که شعله های گسترده ی عملیات ویژه نظامی روسیه! در اوکراین، قریب به دو سال است که بر عرصه های مختلف اقتصادی، نظامی و اجتماعی در سراسر جهان تاثیر زیادی داشته و نوار غزه سه ماه گذشته میدان درگیری های وسیعی بوده است که منجر به کشتار و آوارگی تعداد قابل توجهی از افراد غیر نظامی و مردم این سرزمین شده است.

"ترور" فیزیکی شخصیت های بلندپایه ی نظامی و سیاسی را نیز می توان در میدان قدرت و جنگ معنا کرد. اخیرا نیز در یک سلسله اقدامات تروریستی، شاهد ترور برخی از فرماندهان نظامی ایرانی و گروه حماس در لبنان و همچنین تعداد قابل توجهی از هم وطنان غیر نظامی در شهر کرمان، مُقارن با سالگرد شهید سلیمانی بودیم.

بررسی روند این دومینوی جنگی، نشانگر حضور ایالات متحده و انگلستان در قالب یک ائتلاف با سایر کشورهای اروپایی و عربی در دریا سرخ و حمله ی مستقیم نظامی به سرزمین یمن و هدف قرار دادن مواضع مختلف انصارالله بوده و با اظهار اقدام تلافی جویانه در قبال پشتیبانی یمنی ها از مردم غزه و حمله به کشتی های بین المللی از سوی غربی ها، همراه است.

از سوی دیگر، وجود و استقرار گروهک های تروریستی گوناگون در همسایگی مرزهای ایران، همواره آبستن اتفاقات و جریانات تلخ تروریستی در منطقه و خصوصا کشور ما بوده که در روزهای اخیر در پاسخ به این تهدیدات امنیتی، حملات موشکی سپاه پاسداران ایران به بخشی از اقلیم کردستان عراق، سوریه و پاکستان، برای هدف قرار دادن مقر جاسوسی موساد، داعش، جیش العدل و ...، در دستور کار قرار گرفت که با واکنش و اعتراض شدیداللحن مقامات رسمی سایر کشورها، من جمله: مقامات امریکایی- اروپایی، سران اقلیم کردستان عراق و پاکستان مُواجه، و حتی منجر به فراخواندن سفیر عراق و احضار کاردار ایران به بغداد شده است. 

این حملات موشکی در رسانه های مختلف جهانی، از جمله سایت های خبری پربازدید شرق اروپا بازتاب زیادی داشته است. سایت کلیکس(Klix)، از منابع فراگیر در این منطقه، به انتشار خبر تصویری با تیتر"تشدید تنش جدید"، همراه با ویدئوهای ارسالی از شبکه ی اجتماعی"X" از لحظه وقوع حملات و اصابت موشک های ایرانی به اهداف خود پرداخته و تا کنون با 80 کامنت و 77 اشتراک گذاری، واکنش های مختلف کاربران فضای مجازی و رسانه های اجتماعی را در بر داشته است. به طور طبیعی این اقدامات، موافقان و مخالفانی را به همراه دارد، ولیکن برخی از اظهار نظرات کاربران، بدین شرح جالب توجه است:" الله اکبر زمان آن فرا می رسد که اسلام بر جهان حکومت خواهد کرد". حمله موشکی ایران به جیش العدل پاکستان نیز مورد توجه زیادی قرار گرفته است.  با توجه به فراگیری و گستردگی میدان جنگ ها، حوزه ی اروپای شرقی و منطقه ی بالکان نیز که همواره در مسیر جنگ های تاریخی-جهانی قرار داشته و جمهوری های آن دارای سوابق پرشماری در این عرصه هستند، این روزها هم شاهد ایجاد سیگنال هایی از تشدید تنش و درگیری ها در میان دشمنان سنتی اقوام این منطقه است. 
بر اساس اخبار انتشار یافته در منابع رسمی خبری کشورهایی همچون صربستان و بوسنی و هرزگوین: رویدادهای صحنه ژئوپلیتیک جهانی، کشورهای منطقه ی بالکان را تشویق می کند تا پول بیشتری را برای حوزه ی دفاعی اختصاص دهند. 

صربستان که با وجود بالاگرفتن تنش های امنیتی با کوزوو، ارتش را در حالت آماده باش کامل قرار داده، سرمایه گذاری قابل توجهی در حوزه نظامی و بسیار بیشتر از آنچه در بودجه این کشور برنامه ریزی شده بود را در اولویت امور قرار داده و تجهیز کامل سامانه پدافند هوایی خود را پایان داده است. صرب ها از سال 2014 تا 2023، 2.87 میلیارد دلار برای تسلیحات و تجهیزات نظامی هزینه کرده است. فقط در سال گذشته میلادی، یک میلیارد و 510 میلیون دلار برای اهداف نظامی و تسلیحاتی هزینه کرده است که بیشترین میزان تا کنون است. در این میانه، آنچه آمریکایی‌ها با تحویل 246 سامانه ضد زره مدرن درکوزوو رقم زده اند، فقط مسابقه تسلیحاتی را در این منطقه توسعه می‌دهد، به‌ویژه که صربستان در حال گسترش فعالیت ها و اقدامات خود در این عرصه است.
علاوه بر صربستان که در رتبه سوم منطقه قرار دارد، رومانی و مجارستان بیشترین تسلیحات را خریداری می کنند. پس از آن بلغارستان، کرواسی، آلبانی، مقدونیه شمالی و مونته نگرو قرار دارند. آخرین مورد در فهرست مذکور، بوسنی و هرزگوین است که تنها 15 میلیون دلار سلاح خریداری کرده و در مقایسه با صربستان همسایه، 9 برابر کمتر هزینه ی خرید سلاح و تجهیزات نظامی داشته است. این مسائل و مشکلات در بوسنی را می توان، ناشی از وجود مشکلات ساختاری و عدم اتحاد سیاسی، وجود نیروهای پرشمار مسلح و اقدامات ناتو در این کشور برشمرد که حتی در مورد کوچک ترین موضوعات، اتفاق نظر وجود ندارد. 

شایان ذکر است، علاوه بر نیروی ذخیره ی نظامی قابل توجه ناتو در این منطقه، انگلیس قصد اعزام نیروی نظامی و تسلیحات بیشتری به شرق اروپا را دارد.

علی ای حال باید گفت: همان گونه که کاهش درگیری های منطقه ای و خاتمه ی جنگ ها برای بشر امری محال بنظر می رسد، صرب های حامی روسیه و بوسنیایی های در آرزوی پیوستن به اتحادیه اروپا نیز در جریان موازنه ی قدرت و جنگ کشورهای مرکزی، هر کدام نقش خاص خود را بر اساس شرائط، منافع، اقتضائات محیطی و جبر ساختاری ایفا خواهند کرد و لاجرم به نظاره ی آینده ای باید نشست که به گواه تجربیات تاریخی، بروز حوادث و تنش ها در آن به کمترین فواصل زمانی کاهش یافته و دید که با توجه به وجود نیروهای نظامی پرشمار ناتو در منطقه ی بالکان و تهدیدات جدی روسیه به برخی کشورهای این حوزه و همچنین تشدید التهابات سیاسی رو س ها با سوئد، آیا دامنه ی جنگ به "دریای آدریاتیک" و یا "دریای بالتیک" کشیده خواهد شد؟

منبع: سایت کلیکس