با شکست امریکا در افغانستان

ایران فرصت را بر سر برنامه هسته‌ای‌اش مغتنم می‌داند

۲۴ شهریور ۱۴۰۰ | ۰۸:۰۰ کد : ۲۰۰۵۹۹۵ اخبار اصلی پرونده هسته ای
روزهای تحمل حضور آمریکا سپری شده اند. اکنون رویکردی میان مدت حاکم است که به نیاز آمریکا برای رها کردن خود پاسخ بدهد. در همین شرایط است که تهران فرصت را برای مقاومت بر سر برنامه هسته ای خود مغتنم می داند. اکنون احتمال پاسخ قاطع آمریکا در صورت شکست مذاکرات وین به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. 
ایران فرصت را بر سر برنامه هسته‌ای‌اش مغتنم می‌داند

نویسنده: حافظ القاول

دیپلماسی ایرانی: خروج ناشیانه و شتابزده آمریکا از افغانستان بر نیات آمریکا در منطقه سایه افکنده است. حالا جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده باید حضور رو به کاهش خود را در منطقه را عقلانی نشان دهد و بر آخرین بخش از کار ناتمام بازگرداندن ایران به برجام تمرکز کند. 

بررسی اجمالی آنچه در افغانستان روی داد، معادل هایی را در رفتار ایران پیش از ادامه گفت وگوهای وین نشان می دهد. 

طالبان پیش از ماه اوت، بر پایبندی به توافقی مسالمت آمیز تأکید داشت. در حالی که جنگجویان این گروه ایالت به ایالت را تسخیر می کردند. ایران نیز به امید برداشته شدن تحریم ها و رهایی اقتصادش از وضع موجود، بر علاقمندی به بازگشت به مذاکرات و پایبندی به توافق تأکید می کند. در حالی که در گزارش هفته پیش آژانس بین المللی آمده است که بر اساس مدارک معتبر ایران از محدودیت های تعیین شده در توافق هسته ای بسیار فراتر رفته است. علاوه بر این، در نتیجه مخالفت با بازرسی بازرسان آژانس و تخریب ابزارهای نظارت بر مراکز هسته ای، آژانس اطلاعی از محل کنونی این مواد هسته ای ندارد. این تحولات تلاش ها برای متقاعد کردن ایران به مهار خواسته های خود را دشوارتر و پیچیده تر می کند. 

آمریکا و متحدان اروپایی اش در ابتدای مذاکرات وین به امکان بازگشت ایران به تعهدات خود خوش بین بودند. به نظر می رسید تهران با علم به این که آمریکا پس از خروج از افغانستان به شدت نیازمند پیروزی در سیاست خارجی است، آمریکا و قدرت های جهانی را به چالش می طلبد. در نتیجه فشار حاصل از سوء عملکرد، تعصب و جامعه به شدت قطبی شده بر سیاست خارجی آمریکا، کاخ سفید در حال بازنگری در تعهدات خود، به ویژه در خاورمیانه و شمال آفریقاست و ترجیح می دهد به جای ایفای نقش برانگیزنده، نقش تسهیل کننده ایفا کند. 

روزهای تحمل حضور آمریکا سپری شده اند. اکنون رویکردی میان مدت حاکم است که به نیاز آمریکا برای رها کردن خود پاسخ بدهد. در همین شرایط است که تهران فرصت را برای مقاومت بر سر برنامه هسته ای خود مغتنم می داند. اکنون احتمال پاسخ قاطع آمریکا در صورت شکست مذاکرات وین به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. 

برای تندروهایی که در ایران روی کار آمده اند داشتن برنامه هسته ای قادر به تولید سوخت لازم برای سلاح هسته ای، حتی به قیمت تحریم های شدیدتر بسیار خوشایند است. ایران پیش از این نیز بازیگر منطقه ای صاحب نفوذی بوده است و می تواند با کمک مسکو و پکن در سطح بین المللی باقی بماند. گزارش های اخیر آژانس محکی برای نیات دولت بایدن و متحدان اروپایی آن است. انتقاد رسمی مذاکرات وین را به خطر می اندازد و سکوت اقتدار دیدبان هسته ای سازمان ملل را زیر سؤال می برد. ایران تهدید کرده است صدور هرگونه قطعنامه ای علیه برنامه هسته ای ایران توقف مذاکرات وین را موجب می شود.

منبع: عرب نیوز/تحریریه دیپلماسی ایرانی/11

کلید واژه ها: ایران و افغانستان ایران و امریکا امریکا و افغانستان خروج امریکا از افغانستان پرونده هسته ای ایران شکست امریکا در افغانستان مذاکرات هسته ای


( ۲ )

نظر شما :

فدوی ۲۴ شهریور ۱۴۰۰ | ۰۹:۴۰
پیشرفت هزینه دارد . همین آمریکا هزارن هزار کشته داد تا توانست خود را از زیر پرچم انگلیس و فرانسه آزاد کند . کشورهای پیشرفته هیچکدام مفت و بی درد سر به توسعه و رفاه امروز نرسیده اند . هیچ انسان عاقلی باور نمی کند که دیگران بنشینند و پیشرفت ایران را آنهم در یکی از حساس ترین نقاط دنیا ، تماشا کنند و سنگ اندازی ننمایند . مردم ایران این را به خوبی می دانند که توسعه ، هزینه دارد آنهم برای کشوری چون ایران که توسعه ی آن برابر با ظهور یک قدرت جهانی است نه مانند برخی کشورهای همسایه که توسعه یافته اشان هم خطری برای دیگران ندارد . اگر حاکمیت موجود در ایران مسیر توسعه ی کشور را هم درست و هم با صداقت طی کند ، مردم پای کار خواهند ایستاد و می رسیم به آنچه که آرزو داریم اما اگر حاکمیت در امر مهم عدالت کج دار و مریز برخورد کند آنگاه مصداق مثل " دیگی که برای من نجوشد ... " مردم ایران عطای توسعه را به لقایش خواهند بخشید و بنای ناسازگاری و نابردباری را در مواجه با سختی های مسیر توسعه ، خواهند گذاشت . باید دید حاکمیت ایران بنا دارد عدالت اجتماعی را برقرار کرده و مردم را اینگونه مجاب به مقاومت کند و یا همچنان در بر پاشنه ی فعلی خواهد چرخید . اگر مردم به یقین برسند که حاکمیت عمیقا در فکر توسعه ی واقعی کشور است ، هم با طیب خاطر محصولات ولو بی کیفیت داخلی را مصرف خواهند کرد و هم برای پروژه های بزرگتر مانند هسته ای و فضایی ، لازم باشد از شکمشان هم خواهند زد به شرط آنکه واقعا به یقین برسند .