لزوم هوشیاری سیاستگذاران اقتصادی و امنیتی ایران

فرار سرمایه‌های اقتصادی و اجتماعی ایران به ترکیه و زنگ خطرهایی که به صدا درآمده است

۰۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۴:۰۰ کد : ۱۹۹۱۷۳۲ اقتصاد و انرژی انتخاب سردبیر
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به صراحت می‌توان گفت که ناکارآمدی سیاستگذاری عمومی در ایران موجب شده است تا بخش عمده‌ای از سرمایه و توان مالی و اجتماعی ایران در خدمت اهداف و نیات جاه‌طلبانه و ستیزه‌جویانه سیاستگذران قدرت‌طلب ترکیه علیه ایران و منافع منطقه‌ای آن قرار گیرد و سیاستگذران ایرانی نیز یا از واقعیات این فرآیند آگاهی ندارند یا اینکه خود محرک و مسئول چنین روند خطرناکی هستند. 
فرار سرمایه‌های اقتصادی و اجتماعی ایران به ترکیه و زنگ خطرهایی که به صدا درآمده است

نویسنده: اسلام ذوالقدرپور، دانشجوی دوره دکتری سیاستگذاری عمومی

دیپلماسی ایرانی: انتشار اخباری از میزان مبادلات بازرگانی و تجاری ایران طی یک سال گذشته و به‌خصوص 3 ماهه اول سال 2020 که شامل ارقام بسیار عجیبی از خرید مسکن شهروندان ایرانی در ترکیه و از سوی دیگر کاهش شدید صادرات ایران به این کشور است، نشان می‌دهد که روابط تجاری و بازرگانی ایران و ترکیه با شیب تندی به سود ترکیه دنبال می‌شود.

گزارش سه ماه اول بازرگانی میان دو کشور این‌گونه است که: (ایران در سه ماهه نخست سال 2020، حدود 270 میلیون دلار کالا به کشور ترکیه صادر کرده که این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال قبل، حدود 83 درصد کاهش یافته است. مطابق آمارهای رسمی کشور ترکیه، مهم‌ترین عامل در کاهش 83 درصدی صادرات ایران به ترکیه، کاهش صادرات محصولات نفتی فصل 27 (با مشارکت منفی 78 واحد درصدی) بوده که صادرات این اقلام در فصل نخست سال 2020 نسبت به فصل نخست 2019، حدود 99 درصد کاهش یافته است.)1 و از سوی دیگر در همین بازه زمانی 3 ماهه اول 2020، شهروندان ایرانی حدود 1864 واحد مسکونی را در ترکیه خریده‌اند2 که با فرض همان حداقل 250 هزار دلار سرمایه‌گذاری برای اخذ اقامت و تابعیت، حدود 466 میلیون دلار تنها در بخش مسکن ترکیه هزینه و سرمایه‌گذاری کرده‌اند که نزدیک به 2 برابر (1.73 برابر) کل صادرات ایران به ترکیه در همین دوره زمانی بوده است! 
 
چنین داده‌های آماری می‌تواند جلوه‌ای از ضعف و ناتوانی سیاستگذاران ایرانی در مقابل سیاستگذاران و سیاست‌های اجرایی و اثربخش اقتصادی دولت ترکیه محسوب شود که این ضعف ایران خود پیامد سیاستگذاری آرمانی اقتصاد و سیاست خارجی ایران در معادلات بین‌المللی است.  

تأمین و بهبود شرایط زیستی شهروندان همواره یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های سیاستگذاران هر کشوری بوده است. خود شهروندان نیز تلاش‌های بسیاری برای بهبود شرایط زیستی خود داشته و تأمین نیازهای اولیه زیستی مانند: خوراک، پوشاک و مسکن خوب را در صدر فعالیت‌های خویش قرار می‌دهند.

تأمین نیازهای اولیه زیستی که یک از مؤلفه‌های سیاستگذاری عمومی است، برای برخی شهروندان و حتی دولت‌ها به عنوان یک سیاست درآمدزای اقتصادی مطرح و پیگیری می‌شود. از این میان تأمین مسکن و سرپناه را می‌توان یکی از برجسته‌ترین و دشوارترین بخش‌های سیاستگذاری عمومی در اغلب کشورهای جهان قلمداد کرد.

سیاستگذاری‌های بسیاری در حوزه مسکن در سراسر جهان طراحی و اجرا می‌شوند که بیشتر بر اصل تأمین نیازهای اولیه زیستی شهروندان خود استوار است و حتی دارای مؤلفه‌هایی از اصل امنیت و بقای سیاسی و اجتماعی نیز هستند. 

امروزه تامین، خرید و فروش مسکن و زمین به یکی از ابعاد اقتصاد سیاسی بین‌المللی نیز بدل شده است. کشورهای بسیاری در جهان هستند که با شرط خرید زمین یا مسکن، حق اقامت، تابعیت و حق شهروندی خود را به شهروندان سایر کشورها اِعطا می‌کنند. کشورهایی مانند: یونان، قبرس، بلژیک، برزیل، اسپانیا، پرتغال، سوئیس، ...، امیرنشین دوبی و در نهایت ترکیه از سیاست جذب سرمایه‌های خارجی در قالب خرید مسکن توسط شهروندان خارجی، استفاده‌های بسیار فراوانی می‌برند.

یکی از اصلی‌ترین اهداف اعطای تابعیت، حق اقامت و شهروندی در مقابل سرمایه‌گذاری یا خرید زمین و مسکن توسط خارجیان را می‌توان جذب سرمایه‌های مالی برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور قلمداد کرد که در بیشتر کشورهای دارای این سیاست مورد توجه قرار دارد. اما علاوه بر اصل جذب سرمایه خارجی، اهداف و نیات دیگری را نیز می‌توان در پس این سیاستگذاری اقتصادی پر رونق کنونی در جهان متصور شد که دارای ماهیت سیاسی بوده و سیاستگذاری اقتصاد سیاسی را یادآوری می‌کند.

برای بسیاری از شهروندان کشورهای آسیای جنوب غربی که خواهان کسب درآمدهای ثابت، حفظ و افزایش ارزش سرمایه و در نهایت اخذ تابعیت اتحادیه اروپا هستند، کشور ترکیه به عنوان یک گزینه بسیار مناسب در دسترس است.

سیاستگذاران اقتصادی ترکیه در دوران بی‌نظیر رشد و توسعه اقتصادی این کشور که تحت مدیریت رجب طیب اردوغان طی حدود 2 دهه اخیر شکل گرفته است، در مقابل درخواست‌های بیشمار برای اخذ تابعیت و شهروندی در این کشور، سیاست سرمایه‌گذاری در مقابل حق شهروندی را به اجرا گذاشتند.

این سیاست اقتصادی که موجب جذب سرمایه‌های چند میلیارد دلاری برای اقتصاد ترکیه شد، بیشتر از سوی شهروندان کشورهایی نظیر ایران، افغانستان، عربستان، عراق، سوریه و ... مورد استقبال قرار گرفته و میلیاردها دلار از این کشورها به سوی اقتصاد ترکیه و به‌خصوص رونق بخش زمین و مسکن ترکیه سرازیر شده است.

در این میان شهروندان ایرانی از بیشترین سهم خرید مسکن و زمین در ترکیه برخوردار هستند، به نحوی که بر اساس آمار منتشره از سوی مسئولین ترکیه‌ای، ایرانیان تنها طی 15 ماه که شامل سال 2019 و سه ماه اول سال 2020 بوده است، 7287 واحد مسکن در ترکیه خریداری کرده‌اند!3

اگر بر اساس قانون ترکیه که امکان اقامت، حق شهروندی ترکیه را در مقابل خرید یک ملک با ارزش 250 هزار دلار تضمین می‌کند، ارزش سرمایه‌گذاری شهروندان ایرانی طی 15 ماه (سال 2019 و سه ماهه اول 2020) که حداقل بالغ بر 1.821.750.000 دلار است را با دلار 15 هزار تومانی محاسبه کنیم، به عددی بالغ بر 27.326.250.000.000 تومان یعنی بیش از 27 هزار میلیارد تومان خواهیم رسید.

چنین حجم گسترده‌ای از سرمایه‌گذاری ایرانیان در بخش زمین و مسکن ترکیه از چند محور قابل توجه و حتی زنگ خطری هشدارآمیز برای سیاستگذاران و کارگزاران اقتصادی، سیاسی و امنیتی ایران است:

الف: نقش سیاستگذاران ایرانی 

در حالی که سیاستگذاران ایرانی همواره با مشکل تأمین مسکن شهروندان خود مواجه بوده‌اند و علی‌رغم طراحی و اجرای سیاست‌های بیشماری در این حوزه، هنوز هم با مشکل تأمین مسکن شهروندان خود مواجه هستند، بسیاری از شهروندان ایرانی با خارج کردن سرمایه خود از کشور، در کشورهای همسایه به خرید مِلک و مسکن اقدام می‌کنند تا نشان دهند که منتظر سیاستگذاران ایرانی برای تغییر و بهبود شرایط نمی‌نشینند.

برای درک بهتر فرآیند هجوم گسترده شهروندان ایرانی به ترکیه برای خرید مسکن، کسب اقامت و تابعیت ترکیه، باید نقش سیاستگذاران، سیاست‌های اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی ایران را مورد بررسی قرار داد. زیرا بخش عمده‌ای از این روند فرار سرمایه اقتصادی و اجتماعی ایرانیان را باید متوجه سیاستگذاری‌های نابسامان و ناکارآمد در ایران دانست.

یکم- فرار سرمایه‌های داخلی ایران: این میزان از سرمایه‌گذاری شهروندان ایران در بخش زمین و مسکن ترکیه را می‌توان جلوه‌ای از فرار گسترده سرمایه از ایران قلمداد کرد که باید هشداری برای سیاستگذاران و کارگزارن اقتصادی ایران باشد.

باید توجه داشت که این حجم از سرمایه‌گذاری ایرانیان در بخش مِلک و مسکن ترکیه توسط شهروندان حاضر و ساکن در ایران صورت گرفته، یعنی علی‌رغم وجود اندک اهداف تجارتی، شهروندان ایرانی ساکن در اروپا، آمریکا و دیگر قاره‌ها برای اخذ شهروندی و تابعیت نیازی به خرید مِلک و مسکن در ترکیه ندارند و سرمایه‌گذاری در بخش زمین و مسکن بیشتر برای متقاضیان اقامت و کسب شهروندی ترکیه جذاب است. 

بنابراین به صراحت می‌توان از یک جریان گسترده فرار سرمایه در اقتصاد ایران سخن گفت که سرمایه ایرانیان را به سوی ترکیه هدایت می‌کند. 

دوم- چگونگی خروج سرمایه از ایران: یکی از جلوه‌های رازآلود و مبهم این حجم از سرمایه‌گذاری گسترده ایرانیان آن‌هم تنها در بخش زمین و مسکن ترکیه را باید در چگونگی خروج این میزان از پول یا ارز از ایران دانست که از کدام مسیرها و با کدام روش‌ها از ایران خارج شده‌اند؟

طی حدود چهار سال گذشته که دولت دونالد ترامپ با بی‌اعتنایی و سپس خروج از توافق برجام، تحریم‌های بسیار شدید و فلج کننده را علیه ایران اجرایی کرده و هرگونه مبادله پولی و بانکی ایران و حتی بانک مرکزی ایران را نیز تحت تحریم‌های بی‌سابقه خود قرار داده است، چگونگی خروج حداقل 2 میلیارد دلار یا 27 هزار میلیارد تومان از سرمایه های ایران (طی تنها 15 ماه گذشته) به سوی ترکیه آن‌هم تنها در بخش زمین و مسکن را می‌توان امری دردناک و شگفت‌آور دانست که نیاز به بررسی نهادهای نظارتی اقتصاد ایران و پاسخگویی سیاستگذاران و کارگزارن اقتصادی کشور دارد.

خروج آسان میلیاردها دلار سرمایه ایرانیان (ارز و ...) و سرمایه‌گذاری آنها در ترکیه و شاید همین مقدار در کشورهایی مانند گرجستان و ارمنستان را می‌توان یکی از جلوه‌های نابسامانی سیاست‌های اقتصادی ایران و از سوی دیگر نشانه‌ای تلخ از شکست سیاست تحریم پولی و بانکی ایران محسوب کرد.

شاید مهم‌تر از اصل فرار سرمایه ایرانیان به سوی ترکیه، چگونگی فرار و حرکت این میزان از سرمایه که احتمالاً بیشتر نیز با روش‌های غیرقانونی است، باید مورد بررسی و توجه کارگزاران ایرانی قرار گیرد.
 
سوم- جذابیت در دوبی و ترکیه، بیزاری و نفرت در ایران:  اقامت و زندگی برای شهروندان ایرانی در برخی شهرها و کشورهای منطقه مانند: دوبی، ارمنستان، گرجستان و ترکیه از جذابیتهای فراوانی برخوردار است. 

مسیر شلوغ و جذاب سرمایهگذاری و اقامت ایرانیان از دوبی تا ترکیه را میتوان یک فرآیند از نابسامانی سیاستگذاری عمومی در ایران محسوب کرد که بخشی از آنها پیامد سیاستگذاریهای احساسی و ایدئولوژیک در ایران است.

نابسامانی اقتصادی، قوانین سخت و مشکل‌آفرین به همراه اجرای ناقص و مُشوَش سیاست‌ها و قوانین را می‌توان بخشی از علل فرار سرمایه از ایران قلمداد کرد، اما مؤلفه بسیار مهم در فرار سرمایه را باید جذابیت زندگی و اقامت در شهرهایی چون دوبی و کشورهایی مانند ترکیه و ... دانست. این جذابیت و آسایش با تبلیغات گسترده همراه است که شهروندان ایرانی را از اقامت در کشور خود بیزار کرده و به تمنای زندگی در کشورهای همسایه واداشته است.

ایران در مقابل ترکیه از مزایای طبیعی و جذابیت‌های تاریخی، محیط زیستی و طبیعی بسیاری برخوردار است اما سیاستگذاری‌های سخت و برخی سیاست‌های ایدولوژیک در ایران مانع از آزادی شهروندان در انتخاب نوع زندگی خویش شده و آنان را از وضعیت کنونی ناخشنود و بیزار کرده و برای رهایی از این وضعیت به سرمایه‌گذاری و تلاش برای کسب اقامت و تابعیت ترکیه و ... متمایل ساخته است. 

ناخشنودی و نارضایتی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی شهروندان ایرانی و تأکید آنان بر حق داشتن آسایش و زندگی خوب، بخش عمده‌ای از سرمایه‌گذاری‌های ایرانیان در کشورهای همسایه و به‌خصوص ترکیه را پوشش می‌دهد. این نارضایتی و ناخشنودی نیز پیامد سیاست‌ها و سیاستگذاری‌های نابسامان و ناکارآمد در ایران است. 

این اشتیاق شهروندان ایرانی برای کسب اقامت و شهروندی ترکیه که بیشتر با هدف اخذ اقامت و شهروندی اتحادیه اروپاست، در  وضعیتی که خود ترکیه با اتحادیه اروپا مشکل دارد و دورنمای بسیار خوش‌بینانه‌ای برای پذیرش این کشور در اتحادیه اروپا وجود ندارد، آرزوی عجیبی است.  

ب: نقش سیاستگذاری‌های اثربخش و کارآمد ترکیه:
 
فرآیند حضور گسترده ایرانیان در بازار مِلک و مسکن ترکیه را می‌توان از چشم‌اندازی دیگر یعنی تقویت اقتصاد و بلکه جایگاه سیاسی و بین‌المللی ترکیه و در چارچوب اقتصاد سیاسی بین‌الملل نیز مورد بررسی قرار داد.

حضور و فعالیت شهروندان ایرانی در کنار شهروندان دیگر کشورهای منطقه مانند: عراق، عربستان، افغانستان و ... برای خرید زمین و مسکن در ترکیه نشان می‌دهد که سیاستگذاران این کشور علاوه بر کسب درآمدهای مالی و اقتصادی برای بهبود شرایط اقتصادی ترکیه، اهداف دیگری که دارای مؤلفه‌های سیاسی هستند را نیز پیگیری می‌کند.

واقعیت این است که رشد و توسعه اقتصادی ترکیه طی حدود 20 سال اخیر که حزب عدالت و توسعه و شخص اردوغان در مصدر امور ترکیه قرار داشته‌اند، به نحوی بود که اگر این کشور بر اثر برخی سیاست‌های ستیزه‌جویانه منطقه‌ای رئیس جمهوری کنونی خود وارد مداخلات نظامی نشده بود، ترکیه اکنون این شانس بزرگ را داشت تا بعد از چین در جایگاه دوم اقتصادی قاره بزرگ آسیا (به لحاظ جغرافیای آسیایی کشور ترکیه) قرار گیرد. 

یکم- ترویج فرهنگ و قدرت نرم ترکیه: یکی از جلوه‌های افزایش خرید ملک و مسکن توسط خارجی‌ها در ترکیه را می‌توان ترویج و گسترش فرهنگ و هویت ترکیه و در نهایت افزایش قدرت نرم این کشور در مقابل رقیبان منطقه‌ای و جهانی ترکیه مشاهده کرد.

بارزترین مشخصه تقویت قدرت نرم ترکیه در فرآیند فروش مِلک و مسکن به شهروندان خارجی را می‌توان در صدرنشینی شهروندان ایران، عراق و عربستان در جدول متقاضیان خرید مسکن در ترکیه به خوبی مشاهده کرد که علاوه بر حجم گسترده سرمایه‌گذاری مالی و اقتصادی و کمک به شکوفایی اقتصاد این کشور، مؤلفه‌ای اثرگذار بر قدرت نرم ترکیه در رقابت با همین کشورها (ایران، عراق و عربستان) نیز است. 

در واقع این حجم از سرمایه‌گذاری شهروندان ایران، عراق، عربستان و ... را می‌توان یک ابزار اقتصاد سیاسی قدرتمند برای ترکیه محسوب کرد تا در تحولات و معادلات منطقه‌ای، قوی‌تر و توانمندتر قدرت‌نمایی کند.
 
دوم- افزایش تأثیرگذاری امنیتی بر کشورهای منطقه: یکی دیگر از جلوه‌های اقتصاد سیاسی و امنیتی سرمایه‌گذاری‌های گسترده شهروندان کشورهای منطقه در ترکیه را می‌توان در تأثیرگذاری این سرمایه‌گذاری بر فرآیند تابعیت و شهروندی در این کشورها و در نهایت ایجاد مشکلات امنیتی برای رقیبان ترکیه در منطقه مشاهده کرد که در صورت نیاز به عنوان یک اهرم فشار یا نیروی وابسته در خدمت سیاستگذاران ترکیه خواهند بود.

زمینه و بستر لازم برای چنین سیاستگذاری ترکیه‌ای، از سوی سیتاستگذاران ایرانی فراهم می‌شود. بحران اقتصادی و کاهش شدید ارزش پول ایران موجب فرار سرمایه‌های اقتصادی و بلکه سرمایه‌های انسانی و اجتماعی ایران به کشورهای همسایه و به‌خصوص ترکیه شده است.
 
سوم- قدرت‌نمایی در منطقه آسیای جنوب غربی: ترکیه در نیمه اول سال 2019  حدود 20 هزار مِلک و مسکن را به اتباع خارجی فروخته است4 که با همان نرخ حداقلی 250 هزار دلاری برای اخذ اقامت و حق شهروندی، درآمدی حدود 5 میلیارد دلاری را در سال 2019 نصیب اقتصاد ترکیه کرده است. 

این میزان از سرمایه‌گذاری که تنها در 6 ماه اول سال 2019 برای ترکیه تحقق یافته است، می‌تواند به عنوان یکی از ابزارهای رشد و توسعه اقتصادی این کشور و در نهایت افزایش توان سیاسی و قدرت‌نمایی ترکیه در تحولات آسیای جنوب غربی مورد استفاده قرار گیرد.

همین روند خرید مِلک و مسکن در ترکیه توسط اتباع خارجی در سه ماه اول سال 2020 در حالی تکرار می‌شود که به علت شیوع کروناویروس در کشورهای منطقه و به‌خصوص ایران و ترکیه، مسافرت‌ها میان این کشورها به پائین‌ترین حد خود در تاریخ رسیده و صنعت گردشگری ترکیه نیز با رکود بسیار شدیدی مواحه شده اما فروش مِلک و مسکن به شهروندان خارجی در همین دوره سه ماه بیش از 97 درصد افزایش داشته است.5 

افزایش سرمایه‌گذاری اتباع خارجی در بخش مسکن ترکیه در ابتدای سال 2020 که می‌تواند بخشی از زیان صنعت گردشگری این کشور را نیز جبران کند، برای کشورهای نفت‌خیز ایران، عراق و عربستان که شهروندان‌شان بیشترین مشتریان خرید مسکن ترکیه هستند، اعلام خطری است که موازی با کاهش شدید و سقوط سنگین قیمت جهانی نفت می‌تواند آینده این کشورها را در مقابل رقیب خود یعنی ترکیه با مشکل مواحه کند.

*
سیاستگذاران اقتصادی ترکیه و به‌ویژه از زمان قدرت‌یابی رجب طیب اردوغان (سال 2002) در این کشور به خوبی توانستند از سیاست درهای باز، بهره‌های فراوان برده و اقتصاد فروپاشیده ترکیه را به جمع اقتصادهای برتر جهان وارد کنند و همه بخش‌های اقتصادی این کشور را با رشد و شکوفایی کم‌نظیری مواجه کنند.  

در کنار بخش‌هایی مانند: گردشگری، نساجی و پوشاک، کشاورزی و دامپروری و ...، بخش زمین و مسکن ترکیه به عنوان یکی از ارکان رشد و توسعه این کشور مطرح و به‌خصوص کارایی سیاست فروش مِلک و مسکن به اتباع خارجی در مقابل مجوز اقامت و حق شهروندی که در سال 2018 نیز آسان‌تر شده، توانست یکی از ارکان رشد و توسعه اقتصادی و حتی سیاسی و بین‌المللی این کشور نیز باشد.

موفقیت و کارایی سیاست درهای باز و به‌خصوص در زمینه سرمایه‌گذاری شهروندان خارجی در بخش زمین و مسکن ترکیه را می‌توان یک جلوه بسیار برجسته از تفاوت سیاستگذاری‌ها در این کشور و سایر کشورهای منطقه و به‌ویژه ایران قلمداد کرد که علی‌رغم تصویب قانونی در مورد جذب سرمایه‌های خارجی در قبال حق اقامت 5 ساله در ایران که در تیرماه 1398 تصویب شد و خرید مسکن 250 هزار یورویی را یکی از شرایط اخذ حق اقامت اتباع خارجی در ایران تصویب کردند، هنوز موفق به اجرایی نمودن آن نیز نشده‌اند!  

جذابیت‌های زندگی در ترکیه و البته سامانمندی سیاستگذاری‌های این کشور موجب شده است تا تنها از روش سرمایه‌گذاری در بخش مِلک و مسکن توسط اتباع خارجی، سالانه بیش از ده میلیارد دلار نصیب اقتصاد ترکیه شده، شکوفایی این کشور سبب شده است و همین میزان سرمایه از کشورهای رقیب ترکیه مانند ایران، عراق، عربستان و ... خارج شود. 

**

اشتیاق شهروندان کشورهای منطقه و به‌خصوص ایران، عراق و عربستان برای خرید مِلک و خانه در ترکیه و کسب حق اقامت و شهروندی ترکیه را می‌توان یک مزیت مهم اقتصادی و سیاسی برای این کشور محسوب کرد که از سوی دیگر یک چالش اقتصادی و سیاسی برای کشورهای سرمایه‌گریز و شهروند گریز ایران، عراق و عربستان است.

بخش مهمی از سرمایه‌گریزی و شهروند گریزی کشورهای ایران، عراق و عربستان که شهروندان و سرمایه‌های اقتصادی را به سوی ترکیه گرجستان و ... فراری می‌دهند، این است که شهروندان به دنبال زندگی بهتر و همراه با آسایش هستند و حفظ ارزش سرمایه نیز برای آنان اهمیت فراوانی دارد.

در واقع برخی شهروندان ایران را می‌توان سیاستگذاران اصلی اقتصاد ایران دانست که در یک انتخاب عقلانی و برای کسب بهترین نتیجه از فعالیت‌های اقتصادی خود، سرمایه‌گذاری و خرید خانه در ترکیه و دیگر کشورهای همسایه را بر سرمایه‌گذاری در کشور خویش ترجیح می‌دهند.

بخش عمده‌ای از شهروند گریزی و سرمایه‌گریزی کشور ایران را باید پیامد نارضایتی و ناخشنودی شدید شهروندان از وضعیت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور خود و تلاش آنان برای تحقق حق زندگی بهتر، داست. 

بستر اصلی سرمایه‌گریزی و شهروند گریزی از ایران به سوی ترکیه و دیگر کشورهای همسایه را می‌توان در سیاستگذاری عمومی ایران جستجو کرد که به جای تغییر برخی سیاستگذاری‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و سیاست خارجی کشور برای اصلاح و بهبود شرایط زندگی شهروندان، همچنان به طراحی سیاستگذاری‌های آرمانی در داخل و در نظام بین‌المللی مشغول هستند.

***

واقعیت این است که بخش مهمی از سرمایه‌های مالی و اقتصادی شهروندان ایران در خدمت دولت ترکیه قرار می‌گیرد تا در رقابت‌های منطقه‌ای علیه ایران مورد استفاده قرار گیرد!

در حالی که ایران در ابعاد مختلف و به‌خصوص در بخش اقتصادی با بحران‌های شدید مانند: تحریم‌های جهان‌شمول و فلج کننده، کاهش شدید قیمت نفت، عواقب بیماری کروناویروس و ... مواجه است، انتشار اخباری پیرامون فرار سرمایه‌های مالی، اقتصادی و اجتماعی ایران به کشورهای همسایه و به‌ویژه ترکیه را می‌توان به ریختن نفت بر آتش بحران‌های ایران تشبیه کرد.

داده‌های آماری اقتصاد ایران و روابط تجاری ایران و ترکیه و از سوی دیگر افزایش سرمایه‌گذاری ایرانیان در بخش مسکن (بخش‌های دیگر و به‌خصوص گردشگری ترکیه نیز شاهده هجوم شدید شهروندان ایرانی است) زنگ هشدار و خطری است برای سیاستگذاران ایرانی تا هر چه زودتر برای تغییر روند کنونی سرمایه‌گریزی و شهروند گریزی از ایران به سوی ترکیه و دیگر کشورهای همسایه، سیاست‌های کارآمد و اثربخش را اجرا کنند.  

به صراحت می‌توان گفت که ناکارآمدی سیاستگذاری عمومی در ایران موجب شده است تا بخش عمده‌ای از سرمایه و توان مالی و اجتماعی ایران در خدمت اهداف و نیات جاه‌طلبانه و ستیزه‌جویانه سیاستگذران قدرت‌طلب ترکیه علیه ایران و منافع منطقه‌ای آن قرار گیرد و سیاستگذران ایرانی نیز یا از واقعیات این فرآیند آگاهی ندارند یا اینکه خود محرک و مسئول چنین روند خطرناکی هستند. 

منابع:

1-     گزارش تجارت کالایی ایران با ترکیه در فصل نخست سال 2020 . اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران. 24 اردیبهشت 1399، ص 4
2-    خبرگزاری رسمی ترکیه تی‌آرتی(TRT). 18 اردیبهشت 1399، به آدرس:   https://www.trt.net.tr/persian/yrn/2020/05/12/yrnyh-dr-sdr-khrydrn-khrjy-mskhn-dr-trkhyh-1415776
3-    خبرگزاری رسمی ترکیه تی‌آرتی(TRT). 18 اردیبهشت 1399، به آدرس:   https://www.trt.net.tr/persian/yrn/2020/05/12/yrnyh-dr-sdr-khrydrn-khrjy-mskhn-dr-trkhyh-1415776
4-     خبرگزاری رسمی ترکیه تی‌آرتی(TRT). 1 مرداد 1398، به آدرس:     https://www.trt.net.tr/persian/qtsd/2019/07/23/fzysh-rkhwrdy-frwsh-mskhn-bh-khrjyn-drtrkhyh-1240741
5- خبرگزاری رسمی ترکیه تی‌آرتی(TRT). 18 اردیبهشت 1399، به آدرس:   https://www.trt.net.tr/persian/yrn/2020/05/12/yrnyh-dr-sdr-khrydrn-khrjy-mskhn-dr-trkhyh-1415776

 

کلید واژه ها: ایران و ترکیه ترکیه رقابت ایران و ترکیه خاورمیانه


( ۱۴ )

نظر شما :

پروفسور بالتازار ۰۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۵:۴۴
ایشان هم اکتشاف جدید ترک هراسی آی.آر.دیپلماسی. هستند؟ اینها را ازکجا پیدا می کنید؟ کنکوری آزمون ورودی چیزی می گذارید؟
محمد ۰۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۵:۵۴
قوانین ایران برای سرمایه گذاری خارجی، بسیار سختگیرانه و مبهم است، و هر روز یک قانون و تبصره و بند جدید اختراع میکنند من خودم تبعه افغانستانم و افرادی را میشناسم که به خاطر تعلقات فرهنگی و مذهبی و زبانی ایران را برای سرمایه گذاری انتخاب کرده اند ولی فعلا پشیمان و برخی حتی فعلا نصف سرمایه خود را هم نقد نمیتوانند.
مارنهایم ۰۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۶:۲۴
کوله باری که برای نون دادن زن و بچه اش چند کیلو بار میبره قاچاق نیست ، قاچاق اون هزار ، هزار تریلی و واگن ، واگن قطار که از ترکیه وارد کشور میشه، و به پشتوانه ی لابی ترکی کسیم جلو دارش نیست، اینه که جون های مملکت خودمون به خاک سیاه نشسته اند
نگین ۰۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۶:۳۲
مقاله عالیست. آسیب‌شناسی دقیقی است. پروفسور بالتازارهای بی‌شناسنامه، همچون همیشه به جای توجه به اصل مطلب و درک عمق فاجعه‌ای که هر روز پررنگ‌تر می‌شود؛ حاضر نیستند سخن حق بشنوند. فقط می‌توانند به اشخاص و نویسنده‌ها برجسب بزنند. چرا که فکر نکردن کار آسانیست.
افخمی ۰۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۶:۴۳
زمانی که رسانه ملی از میان هزاران ایرانی ناراضی وناموفق وبعضا بدبخت در اروپا وآمریکا ،عده ای را دستچین کرده وبعنوان ایرانیان موفق در کشورهای غربی معرفی می کند برای عده ای این توهم پیش می آید که تصمیم زندگی در غرب موجب موفقیتشان شد وعملا تبلیغی برای مهاجرت میباشد وبنده خود در سفرهایم به ایران دائما درگیر توضیح دادن این مسئله هستم که برای مثال زندگی یک مغازه دار در آمل یا نور وحتی بعضی از روستائیان ما از نظر استاندارد های مادی وآسایش از سناتورهای آلمانی در برلین بالاتر است ولی کو گوش شنوا. برای مثال خیلی ازایرانیان ساکن آلمان فقط وفقط بخاطر با پا گذاشتن سن به میانسالی ودور ماندن از جامعه ایران و درگیر بودن با مسائل شخصی و زن وبچه و نداشتن هیچگونه امکانات مالی در ایران (یک بازنشتگی حداقلی ،نه رویای زندگی وماشین آنچنانی) مجبور به ادامه زندگی در آلمان هستند که اگر کوچکترین امکان برگشت به ایران را داشته باشند شبانه بسوی ایران حرکت می کنند، ولی تنها راه برایشان ماندن در اینجا ودر محافل خصوصی ایران ایران گفتنشان است.متاسفانه نه دست اندرکاران امور فرهنگی از اوضاع مهاجرین خبری دارند ونه دولت ایران بودجه ای برای تحت پوشش قراردادن این افراد در نظر گرفته تا این بخش از ایرانیان آبرومندانه برگشتی داشته باشند تا عبرتی برای آن دسته از ایرانیان ساکن ایران باشد که خوشبختی کاذب را خارج از خانه خود جستجو می کنند. در این مورد هزاران صفحه از درد ورنج این بخش ازایرانیان میشود نوشت. ازبرلین.
رستم ۰۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۶:۵۱
باید تمام اقوام ایران برای به شکست کشاندن لابی ترکی که باعث ورشکست شدن بخش بزرگی از شرکت ها، صنعت و خانواده ها هست متحد شویم، نمی گذاریم حق این ملت لقمه ی باشه برای خائنان به وطن و بیگانه پرستان، از حلقومتون بیرونش میکشیم، این لقمه ها را به جونتون زهر مار می کنیم
علی ۰۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۷:۱۴
واقعیت اینست که نوشته حاضر نه به خاطر نشان دادن قدرت سیاستمداران ترکیه ، (با وجود اینکه این موضوع استنباط می شود) بلکه به خاطر ترس از نفوذ روز افزون ترکیه در منطقه چه در بین افکار عمومی ملتها و چه دولتها ، به عنوان یاد آوری برای سیاستمداران به خواب رفته یا مشغول چپاول جیب ملت ، تدوین شده است . ایشان در مقاله قبلی ترکیه را کشوری درحال سقوط سیاسی اقتصادی اجتماعی و..... نشان داد ه اند در حالی که در این مقاله با 180 درجه چرخش چیز دیگری گفتند فرض کنید این آقا در راس یک نهاد تصمیم گیر برای کشور بود چه فاجعه ای با این نگرش و البته عمل نصیب کشور می شد؟ازنکات دیگر قابل ذکر رضایت خریداران ملک یا هر اموال دیگری از کشور ترکیه گویای راه درست انتخاب شده توسط دولت ترکیه است .
پروفسور بالتازار ۰۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۷:۴۴
پیرمرد پان ایرانیست آذری! شناسنامه من متدولوژی علمی و رویکرد منطقی من به مسایل است. من عهد کرده ام همواره به هر پدیده ای عینی نگاه کنم و از هرگونه ذهنی گرایی و پیشداوری بپرهیزم. مردم به ترکیه می روند چون ترکیه زیباست و کشورخرابه های پیرامونش زشت اند. مردم به ترکیه می روند چون ترکیه بسامان است و خرابه های دوروبرش از سامان بویی نبرده اند. مردم به ترکیه می روند چون جزو اقتصادهای اول جهان است و اقتصاد کشورهای اطرافش یا ور شکسته اند یا اصلا از بیخ اقتصادی ندارند. مردم به ترکیه می روند چون دمکراسی است ولی برای ملل بدبخت خاورمیانه دمکراسی گوهر گمشده ای است. پیرمرد پان ایرانیست، شما اصلاح پذیر نیستید چون شصت سال است باتمام قوا به پراکندن پروپاگاندای ترک هراسانه مشغول هستید ولی لازم نیست که جانشینان جوان هم برای خود تربیت کنید و در این راه باقیات صالحات بگذارید. به این بیچاره ها بگویید من شصت سال ضد ترکها شبانه روز تبلیغ کردم یک مو از سر ترکیه کم نشد بلکه شصت برابر هم پیشرفت کرد، شما هم شصت سال دیگرجان بکنید از من جلوتر نخواهید رفت!
خسرو ۰۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۰:۱۷
نگاهی با حسرت به ترکیه ، روح مقاله مانند نوشته چند روز قبل نویسنده محترم ، دشمنی با ترکیه هست ، طمع به آرای پانفارسها و پانکردها در هر انتخابات احتمالی توجیه گر چنین نوشته ایست ، ولی پانفارسها بیشتر طرفدار براندازی هستند و چون شمایی را نمی پسندند (که طرفدارنظام جمهوری اسلامی هستید ) و پانکردها در پی تجزیه طلبی و بلبشو هستند وباز شما را نمی پسندند ، بهتر است با اکثریت مردم ایران که صلح دوست و آرامش خواه و دوستدار همسایه ها هستند هم آوا شوید
پرفسور بالتازار ۰۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۱:۲۸
چرا این ترکان فاتح، وزیران خود را از ایرانیان برمی‌گزیدند؟ چرا تشکیلات اداری و دولتی خود را به دست ایرانیان می‌سپردند؟ چرا به جای زبان ترکی -که زبان مادری و قوم و قبیلهٔ ایشان بود- زبان بیگانهٔ فارسی را به عنوان زبان اداری و ادبی سرزمینهای تحت تصرف خود به کار می‌بردند و در رواج آن حتی در سرزمینهای غیر ایرانی -به‌طور غیرمستقیم- می‌کوشیدند؟ چرا در دربارهایشان در بین تمام شاعران و نویسندگان و عالمان پارسی‌زبان یک شاعر یا نویسنده یا عالم ترک یا ترک‌زبان حضور نداشت که آثاری از خود به ترکی بر جای بگذارد؟ چرا این ترکان نو مسلمان متعصب -که حتی برای ادای «نذر» و کسب ثواب اخروی! به سرزمینهای غیر مسلمانان حمله می‌بردند تا گروهی را به بردگی بگیرند و جمعی کثیر را بکشند و با غنیمتهای بسیار به سرزمین خود بر گردند، و البته سهم خلیفه را هم به بغداد بفرستند تا تردیدی در این امر باقی نماند که تمام لشکرکشیهای ایشان برای بسط دین مبین اسلام بوده‌است- اجازه می‌دادند در دربارهای ایشان مراسم و آیینهای گبران و مجوسان ایرانی! به مانند جشنهای نوروز و مهرگان و سده با تشریفات خاص برپا گردد در حالی که از برگزاری یک جشن و آیین ترکی در دربار ایشان حتی نامه به میان نیامده است؟ و… پاسخ همهٔ این پرسشها و سؤالهای مقدّر دیگر در این باب چیزی جز این نیست که این ترکان بیابانگرد مهاجم که قرنها بر ایران حکمرانی کردند، حامل تمدن و فرهنگ و زبان و ادبی غنی نبودند. آنان حتی قواعدی مکتوب به مانند یاسای چنگیزی نیز در دست نداشتند تا ایرانیان مغلوب را به اجرای آن مجبور سازند. علت اساسی ایرانی ماندن ایرانیان و ترک نشدن ایشان را در این شرایط دشوار، از یک طرف، و ایرانی شدن اکثر این ترکان را به مرور زمان در این قرون، تنها در فرهنگ ایران و زبان و ادب فارسی و عشق ایرانیان به حفظ میراث پدران خود باید جست، همچنان‌که پیش از این نیز به همین طریق از چنگ تازیان جان به سلامت برده بودند.
رستم ۰۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۱:۳۵
جناب ذوالقدرپور ممنون بخاطر مقاله دلسوزانه شما ما و شما تا زمانی که جان به طن داریم در برابر مزدوران خارجی و کینه به دلان بیگانه پرست خوایم ایستاد و خاری در سینه شان هستیم، تا جایی که دهن به لجن پراکنی و هرزه نویسی باز کنند، و این یعنی تیز بودن خار سینه سوز ما، با قدرت با هم برای اتحاد اقوام ایرانی قدم به قدم گام خواهیم برداشت
آرش ۰۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۲:۱۱
پسمانده عثمانی دقیقا مثل یک کفتار رفتار میکند. همیشه منتظر هستند تا هرکدام از کشورهای منطقه به نوعی دچار مشکل شوند تا به ناجوانمردانه ترین شکل ممکن سو استفاده کنند. سو استفاده کثیف از تنش های داخلی سوریه و تحریم های ایران تنها نمونه هایی از منش کفتار صفت این بدنام های تاریخ است. ایران باید با ملت های ریشه دار و کهن مثل یونان و مصر روابط نزدیک و قوی بر ضد پسمانده عثمانی برقرار کند.
رضا ۰۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۰:۰۷
متأسفانه سیاست های نابه جافقط باعث شده دشمنان ورقبای منطقه ای ایران با سرمایه اقتصادی واجتماعی ایران قدرتمندتر شوند کوبیدن برطبل آمریکاستیزی باعث شده کشورمان کارت بازی کشورهای دیگرشودیا درزمان معجزه هزاره سوم مادرایران هزاران مشکل مدیریتی داریم آقای احمدی نژاد می خواست مدیریت دنیاراتغییر دهد ماهزاران کشته وشهید دادیم که کشوری آزاد وآباد داشته باشیم اما.................
علی ۰۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۲:۲۳
ترکیه کشور ،دریا ،آفتاب،وتاریخ است، کشوری در میان دریای سیاه،مرمره،ومدیترانه،،باتاریخی به درازای تاریخ بشر،وبااقلیمی چهار فصل که هر انسانی از دیدن زیباییهاش سیر نمی شود،با مردمانی سخت کوش،متواضع،وخیر خواه،وشاداب،که عاشق مسلمانها،مخصوصا ایرانیها هستند،،وهمیشه به غریبه ها ومسافرین ،ونیازمندان،کمک ومساعدت،وبرخوردی مودب وانساندوستانه دارند،.که همین خصوصیت ها باعث شده سالانه نزدیک ۵۰ میلیون توریست وجهانگردرا پذیرایی کند،وعلاوتا نزدیک ۸میلیون خارجی به عنوان وطن دوم ،ترکیه را برای ادامه زندگی،کار،وحیات،وسرمایه گذاری انتخاب کنند،که در میان کشورهای منطقه،وخاور میانه،وحتی از بیشتر کشورهای اورپایی جلوتر وموفقتر است، وحتی از آلمان وانگلیس هم عده زیادی در ترکیه ماندگار شده اند،ودر این میان ایرانیان طبق آمار در ردیف هفتم بعد از عراق هستند،که دلیل انتخاب ایرانیان علاوه بر نزدیکی وهمسایگی، قرابت ونزدیکیهای فرهنگی،مذهبی قومی،وخصوصیات اخلاقی،مشابه وهمسانی کد های دوملت است ،که ترکها وایرانیها ،ناخود آگاه همدیگر را دوست دارند، وبه هم احترام خاصی دارند،،،ومن در طول عمر نزدیک ۷۰ ساله ام لااقل بیست بار از زمان قبل انقلاب تا حال به دلایل ایجاب کار وتحصیل ،به اکثر نقاط ترکیه سفر کرده ام .ودایما رادیو وتلویزیون ترکیه را هم تعقیب میکنم ،به هیچ وجه ندیدم ونشنیدم در مورد ایران وایرانی بد بگویند،بلکه بر عکس دایما تعریف وطرفداری کرده اند،حتی چندین مجله ترک هم آبونه هستم ندیدم جایی بر علیه ایران وایرانی مطلب منفی بگویند، البته این در خصوصیت ملت ترکیه است با اینکه هر روز در گوشه وکنار مرزهایش با pkkدر گیر هستن ولی حتی یک کلمه در مورد هموطنان کردشان صحبت نا خوشایندی نشنیدم بلکه بر عکس با کردها روابطشان برادرانه وخیلی هم صمیمی است،بطوریکه تا بحال هیچ نوع کنتاکت قومی ندیدم ونشنیدم،« البته pkk»بحثش جداست، که هیچ تاثیری درروابط مردم ندارد.ونزدیک ده سال است که بیش از ۴ میلیون مهاجر سوری،ونزدیک ۲٫۵ میلیون هم مهاجراز عراق،افغانستان،آسیای میانه.... را هم پذیرایی میکند، وعلاوه بر اتحادیه کشورهای حوزه دریای سیاه،وبالکان،وقفقاز،وترک زبان،وشرق مدیترانه،وگروه ۸ وگروه ۲۰وبه عنوان ناظر در اتحاد کشورهای عرب،وآفریقایی،ومسلمان،واورپا....... ،وعضو بازار مشترک اورپا، بازار کشورهای شانگهای ،وجاده ابریشم وپیمان نظامی ناتو،...ٔ. میباشد.،البته ترکیه در مورد مالکیت بعضی از جزایر دریای اژه با یونان اختلافات مرزی وآبی دارد ،که باعث پروپاگاندای ،لوبی یونانیان بر علیه ترکیه است،ولی بدلیل عضویت هردوکشور درناتو لاینحل باقی مانده،ویکی هم ارمنی ها که در جنگ جهانی اول بدلیل اهانت به ترکیه وعوارض هر جنگی که از هر دوطرف ضایعات انسانی بوجود آمده ولی ارامنه زیاد بزرگش میکنند وموضوع اشغال قره باغ را هم بر ادعاهای قبلی اضافه کرده، وحاضر به حل وخاتمه اختلاف نیستند .والا با سایر دول وهمسایگان هیچ مشکلی نداشته وندارند،وتقریبا در ۱۸۶ مملکت دنیا سفارتخانه وروابط سیاسی واقتصادی دارد،،وحتی در طول تاریخ بغیر از جنگ چالدران هیچ گونه مشکلی با ایران نداشته وندارد،« البته علت جنگ چالدران که بین سلطان سلیم وشاه اسماعیل روی داد علتش،،پناهند شدن برادر سلطان سلیم به در بار شاه اسماعیل،،،بنام جم سلطان که ادعای تاج وتخت عثمانی را داشت،وبا اینکه سلیم سه بار نامه وایلچی فرستاد به شاه اسماعیل که جم سلطان را حمایت نکند وعودت نماید،ولی شاه اسماعیل نتنها جم را تحویل نداد بلکه نامه هایی تند وتحدید آمیز هم نوشت که باعث جنگ شد» در واقع اختلاف شخصی دوپادشاه بوده نه اختلاف قومی بود ونه ملکی،،بطوریکه قشون عثمانی بعد از گرفتن شاهزاده خاین بدون هیچ ادعای دیگر برگشتند» وبعد از آن وقبل از آن هم چیز زیاد مهمی در تاریخ قید نشده .پس نتیجه می گیریم ایرانی با ترکیه هیچ مشکلی نداشته و ندارد وانتخاب اقامت،زیارت،تجارت،ایرانیان با ترکیه بهتر از هر کشوری میباشد،چون ترکیه دوست ایران وایرانی است ،هر چقدر دشمنان دوملت از شیطنت پرهیز نخواهند کرد...زنده وپاینده باد دوستی وبرادری دوملت ترک وایران،شرمنده وناامید باد دشمنانشان..یا علی مدد.
به علی ۰۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۹:۱۶
۴ میلیون مهاجر سوری،ونزدیک ۲٫۵ میلیون هم مهاجراز عراق،افغانستان،آسیای میانه به علاوه ی 30 میلیون کورد، این یعنی نصف مردم امروز اناتولی و ترکیه، ترک نیستند پس چرا مدام ترک، ترک می کنید؟!؟!؟
رضا ۰۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۱:۲۳
مقاله پر از اشتباه است!‌ برای مثال: - مقاله تصور کرده که ترکیه در نهایت جزوی از اتحادیه اروپا می شود در حالی که صریحا اعلام شده پروژه گسترده سازی اتحادیه اروپا متوقف شده و هر روز به شمار کشورهایی که خواهان خروج هستند اضافه می شود. برای مثال ایتالیا. خیز ناسیونالیسم در اروپا و متزلزل شدن اتحادیه در مقاله کاملا نادیده گرفته شده است! - نویسنده مقاله ورود به اتحادیه اروپا را یک مزیت و موفقیت فرض کرده در حالی که ورود به اتحادیه عملا همانند به استعمار درآمدن توسط المان هست. علاوه بر این که غول های اقتصادی آلمان کل صنایع ملی سایر کشورها را نابود می کنند. اگر چیز دخوری هم ببینند فوری خریداری می کنند. برای مثال آلمان ها الان مالک لامبورگینی رولزرویس بنتلی بوگاتی اسکانیا سیت اشکودا دوکاتی و ... فقط در بخش اتومبیل سازی هستند که هیچ کدام شرکت آلمانی نبوده اند. دوما آزاد سازی زمین که از ملزومات پیوستن به اتحادیه هست باعث می شود کل صنعت کشاورزی ملی کشورهای تازه پیوسته به باد برود! با فروش یک آپارتمان در برلین می توان صد ها هکتار زمین زراعی در ترکیه خرید! اتفاقی که برای مردم شرق اروپا افتاده و شرکت های غذایی دانمارکی آلمانی فرانسوی و هلندی صدها هزار هتکار زمین های مرغوب را تصاحب کرده و به کشاورزی تک محصولی و صادرات محور تبدیل کرده و کشاورزان و جوانان کشورهای شرق اروپا برای یافتن کار به آلمان رفته اند و کارگر خط تولید آنها شده و شب را نیز در زیر زمین یک آلمانی دیگر سپری می کنند به آلمان مالیات می دهند جنس آلمانی می خرند و عملا همان چندرغازی که کاسب می شوند را در خود آلمان خرج می کنند. - مقاله صراحتا اعلام کرده که ترکیه می تواند دومین اقتصاد قاره آسیا شود (پس از چین) در حالی که "دکتری سیاست گذاری عمومی!" از درک موجودیت کشورهایی مانند ژاپن با اقتصاد 5 تریلیونی- هند با اقتصاد 3 تریلیونی و اندرونزی با اقتصاد 1.5 تریلیونی در قاره آسیا عملا عاجز است! کشورهایی مانند ژاپن که شاید چندین دهه یا حتی قرن از نظر تکنولوژی از ترکیه جلوتر باشد یا هند که باجمعیت 1.37 میلیاردی عددی حساب نشده ! در حالی که در ساخت صنایع هوافضا آی تی و الکترونیک در حال تبدیل به یک قطب جهانی است! - مقاله سیاست های اقتصادی اردوغان را موفقیت آمیز فرض کرده در حالی که در دوره اردوغان لیر بیشترین کاهش را داشته و قرض خارجی کشور ترکیه به بالاترین حد رسیده! که هیچ کدام نشان از سیاست های موفقیت آمیز! اقتصادی نیست. - مقاله فروش زمین در برابر تابعیت یا اقامت را برد برای کشورها در نظر می گیرد در حالی که کل کشورهایی که چنین سیاستی دارند درگیر بدهی های خارجی نجومی- پیری جمعیت و عدم جذابیت بخش های تولیدی اقتصاد برای جذب سرمایه خارجی هستند. یونان اسپانیا پرتغال عملا اقتصاد ورشکسته دارند!‌ بلژیک کشوری در حالی تجزیه و عملا سوسیالیست است که سیاست های اشتباه آن (شامل مالیات بسیار بالا) باعث فرار سرمایه داران شده و نیاز به جذب سرمایه خارجی (خون تازه) دارد و چون اقتصادی تولید محور نداشته تنها راه جذب همان فروش زمین و مسکن است! البته نویسنده با زرنگی خاصی (یا عدم آگاهی خاصی) سویس را نیز در انجا گنجانده در حالی که سویس چنین برنامه ای ندارد!‌ و برنامه مهاجرتی آن لاپ سام هست و اقامت موقت یک ساله در برابر مالیات می دهد و عملا برای بازنشستگان ثروتمند طراحی شده و به اقامت منجر نمی شود! سایر کشورهایی که چنین برنامه ای دارند بازرنگی خاصی توسط نویسنده چشم پوشی شده اند تا در یک سطر با ترکیه موفق! نباشند. همانند سنت کیتیس -انتی گوا و باربادوا -پاراگوا - اکوادور و غیره !‌ به طور کل همه جمهوری های موزی!‌ آمریکای لاتین! که با توجه به منطق نویسنده بسیار موفق بوده و سرمایه کشورهای دیگر را می ربایند! - نویسنده در کل مقاله با زرنگی خاصی به طور غیر مستقیم ترکیه را یک کشور موفق بخصوص در زمینه فرهنگی و اجتماعی معرفی می کند در حالی چنین نیست!‌ در ترکیه اختلافات بسیار شدید است کل سرمایه کشور در بخش غربی و ترک نشین جمع شده در حالی مناطق فقیر صعب العبور و کرد نشین شرقی بهره ای از آن نبرده. اختلافات قومی با کاهش رشد جمعیت ترکها و افزایش رشد جمعیت کردها و سهم خواهی کردها از کشور و تلاش برای انتقام از ظلم صد ساله به آنان کشور را بسیار متزلزل کرده و به بزرگترین نقطه ضعف کشور تبدیل شده. که با مداخله قدرت های خارجی زمینه مناسبی برای جنگ داخلی در آینده ایجاد کرده است. - جمعیت فزاینده اعراب ترکیه (بیش از 5 میلیون) از چشم نویسنده دور مانده!‌ که به طور فزانیده ای تنش های دیگری در این کشور ایجاد می کند. با گرم شدن هر چه بیشتر زمین کشورهای عربی بسیاری از جمعیت خود را از دست خواهند داد و ترکیه با آب و هوای مناسب از اولین مقاصد آنان خواهد بود که باعث افزایش هر چه بیشتر تنش ها خواهد شد. به هر حال بزرگترین دلیل خروج ایرانیان از کشور دلسردی از کشور ایران است. سیاست های داخلی و خارجی اشتباه دولت های پیاپی و عدم توجه به سایر اقشار جامعه و چشم پوشی از این واقعیت که تمایلات مذهبی سیاسی و حتی فرهنگی جوانان کنونی مملکت با پدران و مادرانشان که انقلاب کردند بسیار متفاوت بوده و عدم انعطاف سیستم در برابر آنها و گاه سرکوب آنها جوانان را به خروج از کشور وا می دارد. همچنین دشمنی فزاینده سیستم با جهان اطراف و کاهش ارزش و اعتبار مملکت کاهش ارزش پاسپورت ایران و لذا کاهش ارزش و پرستیژ ایرانی بودن تا جایی که برخی جوانان ایرانی بودن را ننگ و هر چه بودن را از ایرانی بودن بهتر می دانند!‌ به باد دادن سرمایه های مملکت در خارج و دخالت فزاینده در کشورهایی که هیچ ربطی به ایران ندارند و اقتصاد رانتی و دولتی که 65 درصد اقتصاد کشور ا کنترل می کند. اختلاس های فراوان فساد اداری بسیار بالا. عدم شایسته سالاری و سهمیه ای محور و پارتی محور بودن اقتصاد علم دانشگاه و شرکت ها و ...
والله خیر الماکرین ۰۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۳:۲۸
یادم هست زمانی که از شهرستان به تهران آمدم در دانشگاه همکلاسی من پرسید اهل کجایی و من گفتم ترکم و در کمال تعجب دیدم مرا مسخره کرده و همه جک ترکی می گویند و بارها در کوچه بازار شاهد تمسخر ترکها بودم. اما بعد از بیست سال از آن روز شاهدم که تمام همکلاسی های آن دوره من برای ترک شدن حاضر هستند چند میلیارد پول بدهند تا ترک شوند. آیا به تاوان گناه اعتقاد ندارید؟ امروز موج تمسخر ترک جای خود را به ترک هراسی داده، براستی چرا دیگر ترک را مسخره نمی کنید و حتی از آن هراس پیدا کردید؟ آیا دلیلش این نیست که ترک قدرتمندتر شده و قدرتمند را نمی شود مسخره کرد؟ آیا خدا قوم مسخره گر را مسخره نمی کند؟
كامران ۰۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۴:۲۳
یکی از عوامل موفقیت ترکیه در منطقه ابراز همدردی با مسلمانان گرفتار خشونت و جنگ میباشد، در مسئله کشمیر و مسلمانان هندوستان مستقیما مقامات انها را به چالش میکشد، در برابر ظلم ایغورها از چین انتقاد میکنید، در برابر مسلمانان میانمار کمک رسانی انجام میدهد، و ..... اما سیاست خارجی ما بسیار تنگ نظرانه و محتاط عمل میکند، فقط ذکر یک نمونه کافیست که ایران در جلسه رای گیری محکومیت میانمار به جهت کشتار مسلمانان شرکت نکرد و رای داد وجالب اینه که سوریه رای منفی داد!!!
محمد1 ۰۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۴:۲۷
نام ایران از زمان رضا قزاق به این جغرافی داده و این اسم را هم از شاهنامه به عاریت گرفته اند وگرنه این جغرافی با اسامی مختلف و به نام سلسله و حاکمیت امپراتوری ترکان حاکم شناخته میشد .و این حاکمان علاوه بر نبوغ نظامی از نبوغ سیاسی فوق العاده ای هم بر خوردار بودن و میدانستند که مداحی و تملق گویی مختص چه کسانی است و از همان قبیله عده ای که طبع شعر و دلقکی را داشتند در اطراف خود جمع میکردند به همین دلیل اشعار فارسی رواج پیدا کرد و چون این زبان علاوه بر الفبای عربی از نظر اوایی و صدایی و بخصوص گرامر به زبان عربی نزدیک است و زبان عربی هم زبان قران است که در مکتب خانه ها رواج داشت و دین اسلام هم دین غالب ان منطقه بود به همین دلیل زبان فارسی که معجونی از زبان عربی . ترکی و دری بود انتخاب شده بود همانطری که سلاطین عثمانی اسلم و امت را مبنای حکومت خود انتخاب کرده بودند نه زبان و ملیت خود را وگرنه زبان دنیای اسلام در حال حاضر ترکی میشد وسول مهم این است که چگونه این ترکان بیابان گرد و چادر نشین توانستند در طول بیش از هزار سال بیش از صد عد امپراتوری. سلطنت . پادشاهی . جمهوریت. خود مختاری . خانات را از دیوار چین تا قلب اروپا و شاخ افریقا را رقم بزنند . عجب چادر نشینان مدرن و با هوشی بودن
یا الله ۰۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۴:۵۱
ترک قوی تر شده؟ مگر امروز زبان ترک ها پر از حسرت خاطرات گذشته فلان حکومت سلجوقی و قاجار نیست،مگر امثال اردوغان خودشون را به در دیوار نمی زنند که بتوانند شاید رنگی از عثمانی را به خود بمالند ، عثمانی ای که روزی که از بالکان تا مصر را در دست داشت و ترکیه ی امروزی بالاترین افتخارش گرفتن نوار 15 کیلومتری کنار مرزش و در ادلب سوریه هست که تازه اون هم به نتیجه پایان یافتن رشد اقتصادی تموم شده، که هزینه بسیار زیاد و کمرشکنی بوده است، اگر از نظر شما پایان سلسله پادشاهی های ترک حاکم در ایران که با شروع دموکراسی و نابودی دیکتاتوری قبیله ای پایان یافت و فروپاشی عثمانی یعنی قوی شدن ترک، باز به دوران مدرسه برگردید ببینید همان ها درست بوده یا نه، شاید نظرتان عوض شد که مهم هم نیست
غلامرضا ۰۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۵:۲۳
در ترکیه اجازه نمی دهند دختری با حجاب به دانشگاه برود بعد جالبه یک عده خود ترک پندار ترکیه را کشور اسلامی می دانند
رضا ۰۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۵:۳۳
والله رضاخان و اتا تورچ جفت پالانی وحشی هم عقیده و هم پیاله بودند اما اینجا فقط قراره به رضا خان فحاشی بشه چون ممکنه پانتورچهای داخلی ناراحات بشن
محمد ۰۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۰:۳۶
باسلام آفرین به آقای ذوالقدرپور فرمایش شما کاملا درست وبجاست متاسفانه تا ما به خود نیاییم وتعصبات خشک وخالی را ول نکنیم بدتر از این هم خواهد شد
به رضا ۰۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۱:۲۰
اتاترکی که صدو نه ناو جنگی انگلیس با سه هزار ملوان و بیست و هشت هزار نظامی را غرق کرد با رضا پالان خانی که از ترس اش کشور را به انگلیس و روسیه تقدیم کرد و چکمه های زیبای نظامی اش هیچ موقع غبار جبهه ندید یکی نیست. همان به رضا پالان باید توهین شود چون لایق آن بی غیرت است که مملکت را تسلیم متفقین کرد. اما آتاترک با دنده و دست شکسته در خط مقدم جبهه بود و مامورت را ترک نکرد. و قبل از آغاز قیام ملی به مادرش گفت به راهی می روم که در آن احتمال مرگم زیاد است حتی اگر مردم شهر را ترک نکنید. و زمانی که دولت تشکیل داد به خاطر شرایط خطیر کشور به تشییع جنازه مادرش نیز شرکت نکرد و در آنکارا در تنهایی عزاداری کرد. این مرد لایق ستایش است کسی که برای غافلگیری متفقین کشتی های ارتش را از دریای مرمره وارد خشکی کرد و به دریای مدیترانه انتقال داد. توهین لایق ترسوهایی مانند رضا پالان است که مسوول تیمار اسبهای اصطبل سفارت اتریش بود. با اتاترکی که در سه قاره آسیا اروپا آفریقا مأموریت‌های نظامی انجام داده قابل قیاس نیست
saeed ۰۸ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۱:۴۷
اگر کویر لوت را مانند کشورهایی که ایرانیان سرمایه خو را بدانحا می برند ، آزاد کنید باور داشته باشید پس از ده سال آباد می شود.
موسی کریمزاده ۰۸ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۱:۵۷
با سلام.نویسنده مقاله به جای فرافکنی و متهم کردن ترکیه بهتر بود به علل خروج ایرانیان از ایران وزندگی در کشور خارجه را بررسی کند.با بد شدن شرایط اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی کشور ایرانیانی که دارای توانایی مالی هستند برای آرامش خود و آینده فرزندان خود به خروج از کشور راضی میشوند و دراین میان ترکیه به علت همسایگی ونیز دروازه اروپا مورد توجه هموطنان است.
سپهر ۰۸ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۲:۳۱
کشوری که بارها ادعای انپراتوری عثمانی و چشم داشت به کشورهای همسایه از آذربایجان ایران تا ارمنستان و...دارد،چرا نسبت به چنین توهماتی بی تفاوت عمل میکنیم ،اگر اقدامی درست در نظر گرفته نشود بزودی خطری بزرگ کشور عزیزمان را از سوی کشوری که خود هم پیمان ناتو ست تهدید خواهد کرد،و کشورهای همسایه را با هم پیمانان و دشمنان قسم خورده به تاراج خواهند برد
هموطن ۰۸ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۲:۵۸
با سلام شما حتی جرات نکردید اظهار نظر ساده مرا منتشر کنید بعد انتظار دارید کشور راه درست را طی کند ترکیه ای که بالای 200 کانال تلویزیونی ازاد و بالای عمان تعداد رادیویی دارد پس حق دارد در منطقه اقایی کند چون لااقل یکسری اصول اولیه دمکراسی هر چند به ظاهر را رعایت می کند ما چی همه باید انگونه که مشخص شده فکر کنیم حرف بزنیم و.... و شما فکر می کنید خیلی دمکراسی دارید در جامعه ای که فقط یک بلندگو دارد هیچ حرفی راست نیست
ارش ۰۸ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۴:۲۱
اینجا ایران بیشه ی شیران است، نفس عاتاتورچ پرستان را میبریم
بهمن ۰۸ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۴:۵۰
مشکلی که با یه سری از هموطنان عقب مونده داریم،فکر میکنن باید خودشون رو به یه کشوری بچسبونن ادعای قوی بودن کنن هموطن بی خرد اینطور نیست،ایران از مجموع اقوام تشکیل شده و موقع نیاز همشون ثابت کردن ایرانی ،شجاع،دلیر و بیباکه،هموطنی که اتاتورک اتاتورک می‌کنه هموطن نیست یه بیگانه پرست و وطن فروش بیش نیست
پوری ۰۸ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۵:۰۵
چرا هی عربستان کنار ایران و عراق نا میبرید،بزرگترین سرمایه گذاری در سطح جهانی در پروژه نئوم داره اجرا میشه،بزرگترین سرمایه گذاری جهت رونمایی از آثار باستانی قبل از اسلام انجام شده،همین الان از اقصی نقاط جهان برای کار به عربستان میروند،چطور میشه این کشوری که روبه جلو داره حرکت میکنه با ایران و عراق جنگ زده مقایسه میکنید؟
ابراهیم قدیمی ۰۸ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۱:۲۰
اعداد وارقامی ندارم ولی تصور من این است که خروج سرمایه از ایران انحصار به ترکیه ندارد وخروج به سایر کشورهانیز ارقام بالائی بوده است. با توجه به محدودیت هائی که در نقل وانتقال پولی بین ایران وکشورهای اروپائی وجود دارد کشور ترکیه و تابعیت ترکیه بصورت واسطه عمل میکند.تجارت خارجی ایران ونقل وانتقال پولی ایران به خارج واقعا اسفناک بوده و هست ..ایران توان سرمایه گذاری ارزاستحصالی نفت خود رابعلل مختلف که یکی ازانهاعدم علاقه به سرمایه گذاری دولتی برای پروژه های اساسی بود نداشت وندارد.دنبال بخش خصوصی بود که عوام وخواص ان دنبال خروج سرمایه از کشور به صورت های مختلف بودند.اقتصاد دانهای دولتی ما زیرکی پیرزنان خانه نشین را ندارند و از اقتصاد کمتر میدانند.ارز اضافی داریدطلا بخرید درگوشه ای انبار کنید. چرا نه ؟ شمش طلا را که نمیشود براحتی منتقل و ضبط کرد. ارز موجود در بانک خارج با یک امضا منتقل ویا ضبط میشود. پیه زیادی را که همه جا نمی مالند.
ماهر ۰۹ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۰:۰۳
قبل از اسلام تمام کشورهای مورد بحث مال ایران بوده اند بعد از اسلام هم در زمان مغول اینگونه شد ( مغولستان هم عضوی از ایران قبل از اسلام بوده) و از زمان پیدایش حکومتهای شیعه این تقسیمات ایجاد شده ،لطفا تفرقه ایجاد نکنید ایران و ترکیه یک ملت هستند و فرقی نمیکند
مانی ۲۶ آبان ۱۳۹۹ | ۰۵:۴۲
نماینده های مجلس دارن با مالیات های گوناگون در این امر ترسیع می بخشند.