صلاح الدین خدیو در یادداشتی می نویسد: طرح سلول های روستایی جلیلی هم که امروز از آن رونمایی کرد، مشابه جوامع روستایی "صدر مائو" است که قرار بود موتور جهش بزرگ چین شوند. مهم تر از اینها، اما اصل ایدەی توسعەی روستا محور جلیلی است.
ادامه مطلب
بیژن اشتری در یادداشتی می نویسد: به قول میخاییل شیشکین، روشنفکر مخالف پوتین، ذهنیت دیکتاتورها این است که «اگر من از دنیا بروم، دنیا هم باید همراه من از بین برود.»
ادامه مطلب
عیسی محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ماکلاکوف سیاستمدار لیبرال، روسیه را با خودرویی مقایسه کرد که توسط یک راننده دیوانه هدایت می‌شد. ماکلاکوف معتقد بود: مسافران می‌دانستند که دورنمای سیاست کشور چندان خوشایند نیست، اما هیچ‌کس جرات نداشت، فرمان را از ترس اینکه تصادف کند، بگیرد.
ادامه مطلب
«جمعیت قانع چینی را که به یکی، دو وعده غذا در شبانه‌روز اکتفا می‌کنند، ما نداریم»؛ همین تک‌جمله غلامرضا مصباحی‌مقدم از چهره‌های اصولگرای عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و عضو جامعه روحانیت این روزها به یکی از پربحث‌ترین موضوعات در فضای سیاسی و رسانه‌ای تبدل شده و بیشتر واکنش‌ها که رویکردی انتقادی و اعتراضی دارند، با بازخوانی دیگر مواضع او یا سخنان مشابهی از جانب دیگر افراد مانند احمد علم‌الهدی، احمد جنتی، علی‌اکبر ولایتی و... عملا فتح بابی برای طرح موضوعات جدی‌تری در باب نقد به سیاست خارجی و اقتصاد کشور در مقام قیاس با چینی‌ها شده است.
ادامه مطلب
ابوالفضل خرم روز در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی به بررسی ظهور چین به عنوان یک قدرت جهانی می پردازد و به فراز و فرودهای آن از زمان مائو تسه تونگ تا عصر حاضر یعنی جهش اقتصادی چین را مورد وتجزیه و تحلیل قرار می دهد.
ادامه مطلب
ناصر پورحسن در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروز چین شناسی دیگر نه یک تفنن و ابزار گردشگری است بلکه، برای قدرت پژوهشان و سیاستگذاران، ضرورتی گریز ناپذیر است. بخش عمده ای از مقالات نشریات تخصصی دنیا به کاوش درباره دلایل ظهور چین و نوع حکمرانی آن اختصاص می‌یابد. این گرایش حتی در بین ژورنالیست‌های معتبری چون توماس فریدمن ستون‌نویس معروف نیویورک تایمز نیز به یک دغدغه اصلی تبدیل شده است. وی در یکی از تحلیل‌های خود، از اصطلاح «چکزیت» (Chexit) استفاده کرده است. منظور وی از چگزیت، با اقتباس از خروج انگلیس از اتحادیه اروپا (برگزیت) پایانی بر چهار دهه تلاش برای ادغام پایدار اقتصاد چین با جهان غرب است.
ادامه مطلب
غفور کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مروری اجمالی بر جهت گیری سیاست خارجی چین نشان می دهد که از سال ۱۹۴۹ تا به امروز چین از سیاست اتحاد، به سیاست عدم تعهد و از سیاست عدم تعهد به سیاست انعقاد توافق نامه مشارکت با سایر کشورها تغییر سمت داده است. در طول جنگ سرد، چین ابتدا با شوروی قرارداد اتحاد رسمی و سپس با ایالات متحده پیمان شبه اتحاد منعقد کرد، پس از این چین به صورت رسمی و با اعلام دنگ شیائوپینگ رسماً سیاست عدم تعهد را در پیش گرفت. پس از اینکه شی جین پینگ در سال ۲۰۱۲ رهبری چین را به عهده گرفت سیاست عدم تعهد کماکان حفظ شد لکن با حفظ راهبرد پیشین، در سال ۲۰۱۴ به وزارت امور خارجه دستور داد در پی ساخت یک شبکه جهانی مشارکت باشد. در حالی که دیپلماسی مشارکت چین در ابتدا بر قدرت های بزرگ و همسایگان منطقه ای متمرکز شده بود، تمرکز جغرافیایی آن از قرن بیست و یکم به طرز چشم گیری گسترش یافته و کشورها و اتحادیه ها و مناطق دیگر را نیز در برگرفته است.
ادامه مطلب
آسیبی که شی وارد کرده در حال حاضر به طرق مختلف خود را نشان داده شده است. اقتصاد چین تحت مداخله‌های دلبخواهانه او و سنگینی سیاست کووید (COVID) صفر دچار مشکل شده است (بیش از ۳۱۳ میلیون نفر اخیراً تحت نوعی قرنطینه بودند). دوران رشد ۱۰ درصدی تولید ناخالص داخلی گذشته است؛ در حالی که دولت پیش بینی می کند چین امسال به ۵.۵ درصد برسد، بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که رسیدن به نصف این رقم هم برای چین خوش شانسی خواهد بود. ارزش یوان اخیراً به پایین‌ترین حد خود در ۱۴ سال گذشته رسیده و خرده‌فروشی، سود شرکت‌ها، تولیدات صنعتی و سرمایه‌گذاری در مستغلات بسیار پایین آمده است. در همین حال، بیکاری به شدت افزایش یافته و در تابستان به ۲۰ درصد در میان جوانان رسیده است. تخمین زده می‌شود که در سال گذشته ۴.۴ میلیون کسب وکار کوچک مجبور به تعطیلی شدند، و داده‌های غیررسمی (آمار رسمی در دسترس نیست) نشان می‌دهد که کشور نیز از فرار مغزها رنج می‌برد زیرا اربابان فناوری، میلیاردرهای دیگر و متخصصان طبقه متوسط برای خروج هجوم می‌آورند.
ادامه مطلب
صابر گل‌عنبری در یادداشتی می نویسد: اگر بخواهیم نگاهی روانشناختی به سیاست‌ها و رفتارهای جناب پینگ بیندازیم، در واقع خصلت اقتدارگرایی مطلق او جدا از این که برساخته حزب کمونیست و تاثیرپذیرفته از مائو نیز هست، در واقع محصول زندگی شخصی و خانوادگی پرفراز و نشیبی است که او از دوران کودکی تجربه کرده است.
ادامه مطلب