انقلاب علمی و صنعتی؟
مرتضی مردیها در یادداشتی مینویسد: گمانم این است که اکتشافات و اختراعات بزرگ، تاحدی چون جغرافیای زمین، کامل شده است. انتظار کشف قارۀ جدید و اقیانوس تازه کاری هوشمندانه نیست.
ادامه مطلبمرتضی مردیها در یادداشتی مینویسد: گمانم این است که اکتشافات و اختراعات بزرگ، تاحدی چون جغرافیای زمین، کامل شده است. انتظار کشف قارۀ جدید و اقیانوس تازه کاری هوشمندانه نیست.
ادامه مطلبسید حسین طباطبایی نسب و ماندانا تیشه یار در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: به نظر می رسد که ایران می تواند بنیانگذار برنامه های علمی همگرایانه در سطح منطقه ای بوده و مشارکت دیگر کشورها را نیز برای همکاری جلب کند. این امر به گسترش روابط میان ایران و کشورهای اروپایی در قالب دیپلماسی علمی نیز یاری خواهد رساند. نمونه موفق سیاست همگرایی علمی منطقه ای را می توان در برنامه افق اروپا دید که حاصل برنامه ریزی و همکاری مشترک نهادهای علمی در ۲۷ کشور اروپایی است.
ادامه مطلبمحمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: اگر وضعیت اقتصادی کشور همین گونه که هست ادامه پیدا کند، ارتباطات دانشگاه ها و اساتید با محیط بین المللی به حداقل خواهد رسید. با توجه به منابع بسیار محدود دانشگاه ها، فرصتِ استفادۀ اساتید برای مطالعات و تحقیقات در خارج و دعوت از اساتید خارجی برای تدریس در داخل، اگر نگوییم صفر، بسیار محدود خواهد شد. در چنین شرایطی یا اساتید باید از امکانات دانشگاه های خارجی استفاده کنند که روز به روز محدودتر می شود یا خود باید امکانات مالی داشته باشند تا بتوانند به عنوان مثال یک سال در مرکز یا دانشگاهی به پژوهش جدید بپردازند. با شرایط امروز، حداقل هزینه ای که یک فردِ دانشگاهی برای یک سال زندگی آکادمیک در خارج از کشور نیاز دارد حدود ۹۷۲ میلیون تومان است ($۳۰۰۰ * ۱۲ months * ۲۷۰۰۰ Toman). این رقم را با میانگین صد میلیون تومانی حقوقِ سالیانۀ یک دانشگاهی مقایسه کنید.
ادامه مطلب