آرشیو اخبار
نکات قابل توجه و تامل در رابطه با کریدور زنگزور و دو پیشنهاد
هیچ‌وقت روسیه و ارمنستان متحد استراتژیک ایران نمی‌شوند
افشار سلیمانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بارها در طول این سال‌ها به سهم خویش تاکید کرده‌ام هیچ‌وقت روسیه و ارمنستان متحد استراتژیک ایران نمی‌شوند. دست روسیه بارها رو شده اما روسوفیل‌ها در ایران زیر سبیلی رد کرده‌اند. دست ارمنستان هم تا حدودی رو شده اما ارمنی‌فیل‌های وطنی نپذیرفته‌اند! منافع و امنیت ملی کشورها بر اساس منافع متقابل مبتنی بر موقعیت‌های ژئوپولیتیک و ژئواستراتژیک قابل احصاست.
ادامه مطلب
پدیده اتاق‌های خالی، واکنش به پارادوکس استقلال
اندیشکده‌ها و حذف پژوهشگران مستقل
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروز مؤسسات پژوهشی و اندیشکده‌ها باید به بازیگرانی معتبر و قانونی دارای اختیار عمل، به‌عنوان مشاورِ تأثیرگذار بر تصمیم‌گیری‌های سیاسی (مستقیم یا غیرمستقیم) تبدیل شوند. اولین قدم در این راه، پرورش نسلی استراتژیست، سناریونویس و آینده‌نگر است که به اتاق‌های فکر روح بدمد و کمک کند تا این بازیگر مهم عرصه سیاست‌گذاری، انتخاب‌های استراتژیک داشته باشد و فرآیندهای حفظ فاصله از قدرت و نزدیکی به آن را مدیریت کند.
ادامه مطلب
بدانیم تا بمانیم
تاملی در آینده روابط ایران و روسیه بعد از جنگ اوکراین
علی منصوری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: منافع ملی ما عدم حمایت از هیچ یک از طرفین در عین تعامل و گسترش روابط با طرفین را ایجاب می کند؛ امری که به نظر متناقض می رسد. دیپلماسی، هنر مدیریت و استفاده از تناقضات است. امری که امروزه ترکیه از آن به نحو مطلوبی بهره برداری می کند و با گسترش روابط دفاعی با اوکراین و دادن تسلیحات، با روسیه نیز گسترش روابط دفاعی – اقتصادی خود را دارد. این در حالی است که ما هزینه جنگ اوکراین با روسیه را با تحمل چندین تحریم پرداخت کرده ایم اما نتوانسته ایم از منافع اقتصادی آن بهره ببریم که این خود قصه/غصه ای بزرگ است.
ادامه مطلب
تضاد منافع تهران و مسکو در قره باغ
کریدور زنگزور، طرح ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک روسیه در قفقاز جنوبی
قهرمان نورانی درآباد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در سه سال اخیر این ذهنیت در ایران شکل گرفت که آذربایجان و ترکیه تبانی کرده اند تا "دالان تورانی – ناتویی – صهیونیستی" در آن سوی مرز ایران را ایجاد کنند و به این وسیله تغییرات ژئوپلیتیک جدیدی را در منطقه رقم بزنند. اما احتمالاً به این فرضیه مهم توجه نشد که چه بسا گرداننده بازی ژئوپلیتیک در آن سوی مرز، روسیه باشد و روس ها قصد دارند فصل نهایی استراتژی جدید خود در قفقاز جنوبی را عملیاتی کنند. در واقع از ابتداء مشخص بود که بازیگران دیگر به دلیل محدودیت های جدی ژئوپلیتیکی قادر نیستند قاعده بازی را به نفع خود تغییر دهند. این بدان معناست که ایجاد کریدوری در جنوب ارمنستان با طراحی روسیه در حال پیگیری است نه ناتو، غرب و یا صهیونیست ها.
ادامه مطلب