ایران پل می سازد

نقشه های جدید تهران برای باکو و ایروان

۰۹ بهمن ۱۳۹۹ | ۱۸:۰۰ کد : ۱۹۹۹۴۶۱ اخبار اصلی آسیا و آفریقا
پولینا واسیلنکو معتقد است: «در پی پایان جنگ قره باغ، ایران با تشدید نفوذ و حضور نظامی ترکیه در مرزش و رشد تمایلات پانترک ها و همچنین، رقابت بر سر گاز مواجه شده است. تمامی این عوامل می توانند بر روابط میان ایران و آذربایجان تاثیر گذار باشند. ایران تلاش می کند تا همکاری سودآور خود با باکو و ایروان را حفظ کند.»
نقشه های جدید تهران برای باکو و ایروان

نویسنده: ماریانا بلنکایا

دیپلماسی ایرانی: سفر محمد جواد ظریف به مسکو، بخشی از سفر وی به منطقه ماورای قفقاز و همچنین، کشورهای میانجی گر در حل و فصل مناقشه قره باغ است. برای تهران، مشارکت در توسعه آینده منطقه و تحکیم روابط اقتصادی بسیار مهم است. در سفر به روسیه، موضوع همیشگی، یعنی توافق هسته ای و چشم انداز آن نیز بحث و بررسی شد.

در جریان کنفرانس مطبوعاتی، ظریف بر وجود تعامل متقابل میان روسیه و ایران پیرامون مشکلات بین المللی تاکید کرد: سوریه، یمن، افغانستان، لبنان، امنیت در منطقه خلیج فارس و البته، آینده توافق هسته ای. او خاطر نشان کرد که با نظرات سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه در خصوص توافق هسته ای کاملا موافق و امیدوار است که حفظ برجام میسر شود. در وهله نخست، از توقف تحریم های ضد ایرانی از سوی امریکا سخن در میان است که به گفته وزیر امور خارجه روسیه، مسکو شرایط لازم را برای اجرای تمامی تعهدات فراهم خواهد کرد.

به گفته ظریف، اجرای تصمیم های مجلس شورای اسلامی از 21 ماه فوریه آغاز خواهد شد و اگر تهران شاهد برداشته شدن گام هایی در زمینه لغو تحریم های ضد ایرانی نباشد، این تصمیم قطعا اجرا خواهد شد.

دولت جو بایدن بارها، از طرح هایش برای گفت وگو با ایران و بازگشت احتمالی به برجام تحت شرایط مشخص سخن گفته، اما این سخنان تغییر طرح های تهران را به همراه نداشته است. سرگئی لاوروف نیز بار دیگر، تفهیم کرد که مخالف تغییر پارامترهای برجام است.

در روزهای اخیر، مشخص شده که واشنگتن امکان تشکیل پایگاه های نظامی تکمیلی در خاک عربستان سعودی را بررسی می کند. پولینا واسیلنکو، کارشناس شورای روسیه در امور بین الملل، معتقد است: «ایران به زدن در خانه غرب پایان داده و تمرکزش را بر روی امنیت منطقه ای معطوف کرده است.»

ظریف از مسکو عازم باکو شد و از آنجا، به ایروان و سپس گرجستان و ترکیه سفر خواهد کرد. موضوع اصلی این سفرها بحث و بررسی پروژه های همکاری منطقه ای پس از عقد توافق های پیرامون برقراری آتش بس در قره باغ است. پولینا واسیلنکو معتقد است: «در پی پایان جنگ قره باغ، ایران با تشدید نفوذ و حضور نظامی ترکیه در مرزش و رشد تمایلات پانترک ها و همچنین، رقابت بر سر گاز مواجه شده است. تمامی این عوامل می توانند بر روابط میان ایران و آذربایجان تاثیر گذار باشند. ایران تلاش می کند تا همکاری سودآور خود با باکو و ایروان را حفظ کند.»

ظریف در سفر خود به باکو اعلام کرد که شرکت های ایرانی برای مشارکت در بازسازی زیر ساخت های آسیب دیده در قره باغ آمادگی دارند. اولویت تهران منابع انرژی زا، پروژه های عمرانی، کشاورزی و کوریدورهای ترانزیتی است. ایران خود را دروازه ورود به خلیج فارس و دریای عمان برای باکو و ایروان می داند. فرهاد محمداف، کارشناس کلوپ والدای، معتقد است: «قبل از جنگ، در باکو از حضور شرکت های ایرانی در قره باغ ناراضی بودند. اگرچه ایران همواره از تمامیت ارضی آذربایجان حمایت می کرد. در حال حاضر روابط کاملا جدیدی آغاز شده است. بدون تردید از زمان سفر ظریف به ایروان، سخنان جدیدی ایراد خواهد شد. برخی از مسیرهای ترانزیتی در منطقه بیشتر اهمیت سیاسی دارند تا اقتصادی. از جمله، خط راه آهن نخجوان که می تواند ارمنستان را به ایران متصل کند».  

منبع: کامرسانت / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11

کلید واژه ها: سفر ظریف به روسیه ایران و روسیه برجام ایران و ترکیه ایران و آذربایجان ایران و ارمنستان


( ۳۳ )

نظر شما :

علی ۰۹ بهمن ۱۳۹۹ | ۱۹:۵۶
اگر قرار باشد کشورهای حوزه ی قره باغ بصورت شش کشور موضوع پیشنهاد تورکیه همکاری کنند بهترین حالت همکاری و به سود تمامی کشورها خواهد بود ولی اگر بصورت چندگانه مثلاٌ تورکیه وآذربایجان در یک طرف و روسیه و ارمنستان در طرف دیگر باشند بدون شک حضور ایران در جمع تورکیه و آذربایجان به هزار ویک دلیل از جمله وجود قرابت فرهنگی و زبانی و نژادی ملت آذربایجان و تورکیه با ایرانی ها به خصوص تورکهای ایران، به سود ایران خواهد بود. واین سود در دراز مدت بیشتر و بیشتر خواهد شد . در این میان ارمنستان که وزنه ای نیست وفقط مثل زالو از طرف مقابل یعنی روسیه یا ایران منتفع خواهد شد که هم چنانکه تا به حال دیده ایم نه تنهاکمترین نفعی به ایران نداشته است بلکه حمایت از ارمنستان موجی از اعتراض درداخل کشور را نیز به همراه داشته است که به ضرر امنیت ملی است ولی ایران با لحاظ کردن منفعتهای سیاسی خود از ارمنستان حمایت می کند که امیدواریم تا اطمینان از رفع تهدید این کشور اشغالگر نسبت به امنیت منطقه ، ایران سیاست منطقی را نسبت به ارمنستان دنبال کرده و منافع کشورهای دوست و برادرمهمی مانند آذربایجان وتورکیه را نیز در نظر داشته باشد تا به ثبات منطقه کمک کرده و موجبات سود اقتصادی برای کشورهای منطقه گردد.
خسرو ۰۹ بهمن ۱۳۹۹ | ۲۰:۲۷
سفرهای دیپلماتیک از طرف وزرای خارجه باید دارای اهداف مشخص و قابل ارزیابی باشد بعد از اتمام سفرها ، اگر این مساعی منجر به یک قرار داد همکاری اقتصادی و... با آذربایجان وروسیه و ترکیه و گرجستان و ارمنستان باشد و رئوس آن مشخص شده و گروه شش گانه همکاریهای منطقه ای دارای دبیرخانه در تهران باشد و در کشورهای فوق ، و ایران طرفهای عامل برای اجرا و عملی کردن طرحها معین گردد آن موقع این سفرها را موفق ارزیابی می کنند وگرنه باری به هر جهت ، آماری برای عملکرد ظریف خوهد بود
ناشناس ۰۹ بهمن ۱۳۹۹ | ۲۲:۳۴
خط آهن رشت آستارا کی به نتیجه می رسد !!! ایران این راه را احداث بکند !! خود آذربایجان می شود زمین دوم برای اجرای سیاست های ایران !!!!
امیر ۱۱ بهمن ۱۳۹۹ | ۱۸:۵۵
باکو و ترکیه با ایران مچ نمی شوند هردو دنبال سیاست قومیتی و نژادی هستند چشم طمع به خاک ایران دارند،نظیر آن را در تظاهرات عده ای معلوم حال در تهران تبریز و...دیده این باعث خوشحالی و امید پانترکها و حکومت ترکیه و باکو در آینده هم شک نکنید امتیاز خود را می‌گیرند ، ،الانم ارایه طرح بیشتر گیر روسیه است روسیه امنیت جاده مواصلاتی بین نخجوان و باکو را برعهده دارد مجبور به رعایت روسیه خواهند بود ، قبل جنگ کمتر از ۲درصد بازار باکو دست ایران بود الان بعید میدانم ترکیه بگذارد نفع اقتصادی سیاسی و فرهنگی ایران بعد جنگ ببرد ،عملا باکو شد گاو شیرده ترکیه
ناشناس ۱۶ بهمن ۱۳۹۹ | ۰۹:۱۱
استراتژی پیشنهادی۳+۳ بسیار هوشمندانه است چون عده ای از این سه کشور تضاد منافع دارند. احتمالا دسته های پیشنهادی(روسیه،ایران،ارمنستان)و (ترکیه،آذربایجان،گرجستان) هست. خوشبختانه روسیه میتواند نقش میانجی راهم بازی کند ولی باتوجه به حمایت ایران از ارمنستان و اینکه مردم شمال ارس دوست دار ترکیه هستند نه ایران، بهتر است ایران در گروه ارمنستان و روسیه باشد. مسلما امنیت،توسعه و ایجاد کریدورهای تجاری در قفقاز به نفع همه است.