جولان و حمایت امریکا از جنایتکاران

نویسنده: عبدالله السامر، روزنامه نگار مستقل سوری

دیپلماسی ایرانی: مجمع عمومی سازمان ملل در تاریخ 3 دسامبر با اکثریت آرا حاکمیت سوریه بر سرزمین های بلندی های جولان را که توسط اسرائیل اشغال شده تأیید کرد. نمایندگان 88 کشور عضو سازمان ملل به قطعنامه مربوطه رای مثبت دادند. 62 کشور دیگر از رای دادن ممتنع و 8 کشور از جنگ طلبان اسرائیلی حمایت کردند.

به خواست خدا مسئله جولان بیش از 50 سال است که اهمیت خود را از دست نداده و هنوز در مجمع عمومی به نفع سوریه در دستور کار است. این مشکل برای همه جهان عرب یکی از دردناک ترین مشکلات است. در سال 1967، در طول جنگ شش روزه، رژیم صهیونیستی بلندی های جولان را اشغال کرد و در سال 1981با نقض موازین و توافق نامه های بین المللی به صورت یک جانبه بلندی های جولان را ضمیمه سرزمین های اشغالی خود کرد.

اگرچه سنگر عدالت، شورای امنیت سازمان ملل متحد، طی چندین دهه تعدادی از قطعنامه ها را در محکومیت این تصمیم تصویب کرده است اما وضعیت در ارتفاعات همچنان متشنج است و به نفع طرف سوریه حرکت نکرده است. ایالات متحده به طور سیستماتیک کلیه تحریم ها علیه تل آویو را ممنوع می کند. روابط نخبگان سیاسی در دو کشور به آنها این امکان را می دهد که قوانین بین المللی را نادیده بگیرند.

دور جدید تشدید درگیری های اعراب و اسرائیل، با به رسمیت شناختن بیت المقدس به عنوان پایتخت اسرائیل در سال 2017 آغاز شد، همچنین ایالات متحده اولین کشوری بود که الحاق جولان به اسرائیل را به رسمیت شناخت. تصمیم رهبر آمریکا مدت ها قبل از به قدرت رسیدن وی اتخاذ شده بود و اگر روابط تجاری و خانوادگی وی و صهیونیست ها که وی را در ریاست جمهوری یاری کردند در نظر بگیریم کاملاً قابل پیش بینی بود که وی چنین تصمیماتی بگیرد.

جای تعجب است که این اتفاقات نه موجی از اعتراضات گسترده را برانگیخت و نه تشدید احساسات ضد آمریکایی را در بیشتر کشورهای عربی باعث شد و نه محکومیت جامعه جهانی را به دنبال داشت. علاوه بر آن، مایک پمپئو، وزیر امور خارجه ایالات متحده امریکا برای تحکیم موقعیت خود و نشان دادن مصونیت از مجازات در 19 نوامبر از سرزمین اشغالی بازدید کرد. وی اولین سیاستمدار آمریکایی شد که پس از اشغال این منطقه جرات آمدن به جولان را داشت.

به گفته پمپئو، نارضایتی و تقاضا برای عقب نشینی نیروهای اسرائیلی از جولان و بازگشت این اراضی به سوریه فقط توسط "سازمان های نخبه اروپایی و آمریکایی" است که ابراز می شود. لحن اظهارات وی نشان دهنده بی تفاوتی مطلق نسبت به هرکسی است که با سیاست های تهاجمی ایالات متحده و اسرائیل مخالف است.

وزیر امور خارجه برای توجیه اقدامات خود اظهار داشت که کنترل رئیس جمهور اسد بر منطقه تهدیدی جدی برای اسرائیل و کل غرب محسوب می شود. در واقع، جولان توسط ایالات متحده به عنوان اهرم سیاسی برای تحریکات علیه سوریه استفاده می شود. در حالی که تهدید واقعی برای امنیت منطقه دقیقاً اقدامات دولت امریکاست، نه سیاست سوریه که می خواهد به طور قانونی اراضی اشغالی خود را پس بگیرد.

همانطور که انتظار می رفت، مقامات فعلی سوریه کنار ننشستند و به این اظهارات پاسخ دادند. وزارت امور خارجه سوریه سفر وزیر امور خارجه امریکا را نقض آشکار حاکمیت جمهوری عربی سوریه دانست. در حقیقت، سفر پمپئو به سرزمین های اشغالی سوریه نتیجه خیانت تعدادی از کشورهای عربی بود که با اسرائیل روابط دیپلماتیک برقرار کرده بودند.

تردیدی نیست که حق حاکمیت دمشق بر بلندی های جولان قابل بحث نیست. در همین راستا، جامعه جهانی باید سرانجام تدابیری اتخاذ کند تا به اشغال اسرائیل بر بخشی از سرزمین های سوریه پایان دهد. اگرچه در واقعیت دستیابی به این امر بسیار مشکل ساز خواهد بود.

لابی طرفدار اسرائیل در ایالات متحده با وجود سقوط ریاست جمهوری دونالد ترامپ همچنان قدرتمند است. جای تعجب نیست که واشنگتن بار دیگر همه هنجارها و قوانین بین المللی را نادیده گرفت و روشن کرد که موقعیت اکثریت قریب به اتفاق کشورهای جهان برای ایالات متحده معنایی ندارد، به ویژه اگر با منافع کاخ سفید در تعارض باشد.

با وجود به تمامی اظهارات مقامات بلندپایه امریکایی ر مورد دفاع از دموکراسی و عدالت در کل جهان، ایالات متحده سیاست جنایی را دنبال می کند که به حمایت و محافظت از دشمنان جهان عرب کمک می کند. چنین اقداماتی فقط به ایجاد بی ثباتی بیشتر در وضعیت خاورمیانه منجر می شود که سال هاست به لطف "برنامه کمک غرب" از درگیری های محلی و جنگ های داخلی رنج می برد.