آقای ترامپ در برابر ایران نه تحریم جواب می دهد نه جنگ

دیپلماسی ایرانی: ایالات متحده امریکا هیچ گاه تلاش نکرده است تا ارتش کشورهای عربی را ارتقاء دهد، بلکه همواره آنها را مجبور کرده است تا بخش قابل ملاحظه ای از تولید ملی خود را صرف خرید تجهیزات نظامی کنند.

یکپارچگی کشورهای عربی نیز  مد نظر ایالات متحده نبوده است. بایکوت قطر توسط امارات متحده عربی و عربستان سعودی و دودستگی کشورهای عربی، هیچ تلاشی از سوی ایالات متحده را در پی نداشت.

ترکیبی از خروج آمریکا از برجام، تحریم های ایالات متحده که اقتصاد ایران را فلج کرده، واکنش تندروهای ایرانی و ضعف و دودستگی کشورهای عربی در نهایت شرایط را آماده کرده و حمله ایران یا عوامل آن را به تانکرها و تاسیسات نفتی را سبب شده است.

ایالات متحده سعی می کند با ترکیبی از تهدیدات نظامی و گزینه های دیپلماتیک، ایران را کنترل کند اما جو مناسب یا مجموعه پیشنهادهای قابل بررسی برای یک مذاکره جدی را فراهم نمی آورد. ایالات متحده باید بداند که بلوف زدن و زورگویی گزینه های کارآمدی نیستند.

ایالات متحده در موقعیتی گیر افتاده که در آستانه جنگ دیگری است. جنگی طولانی با نتیجه ای نامشخص، که شاید پیروزی نظامی را همراه داشته باشد اما نتایج دلخواه حاصل نخواهد شد.

در صورت به دست گرفتن ابتکار عمل، دیپلماسی بهترین گزینه است، در غیر این صورت تحریم های بیشتر جواب نمی دهد و نه تنها از تحرکات بیشتر جلوگیری نمی کند، بلکه حتی نتیجه ی عکس خواهد داد.

ایالات متحده باید به کشورهای عربی کمک کند تا سامانه های موشکی، هوایی، و دریایی خود را ارتقاء دهند. فروش سلاح بیشتر برای به دست آوردن پول بیشتر کمکی به آنها نخواهد کرد. کشورهای عربی را تشویق کند تا به بایکوت قطر خاتمه دهند. حل و فصل جنگ یمن و پایان دادن به این جنگ را در اولویت قرار دهد. ایالات متحده همچنین باید توانایی های دفاعی و وحدت عراق و روابط با اردن و نیروهای کرد سوریه را تقویت کند.

ایالات متحده و متحدان عرب آنها باید نشان دهند که هدف آنها مذاکره و ایجاد سطح جدیدی از ثبات در منطقه است و به دنبال تغییر حکومت در ایران نیستند. آنها زمانی می توانند ایران را آسیب پذیر ببیند که یک توافق جمعی عربی – آمریکایی را شکل دهند، همانند توافقی که در سال 1990 با حمله صدام حسین به کویت شکل گرفت.

مهم تر از همه اینکه ایالات متحده نباید به انجام اقدامی تهدید کند که قصد اجرایش را ندارد، یا بعد از اعلام عمومی یک تصمیم از آن عقب نشینی کند. به علاوه، هر رویکرد تاکتیکی منتخب باید بخشی از یک راهبرد بلندمدت با نتایج دلخواه برای پایان دادن به درگیری با ایران باشد.

منبع: سی اس آی ای / تحریریه دیپلماسی ایرانی