سرنوشت اتحادیه اروپا در انتخابات ماه مه (بخش هفتم)

نویسندگان: آیوِن کرَستِو، مارک لِنِرد و سوسی دنیسِن

دیپلماسی ایرانی: اکنون که احزاب سیاسی اروپا کمپین برای انتخابات پارلمان اروپایی را آغاز کرده اند، به نظر می رسد که استراتژی های خود را بر مبنای درس های گرفته شده از رای گیری های اخیری که شاهد بوده اند، برگزیت، ترامپ، ویکتور اوربان و امانوئل ماکرون انتظارات خود و نخبگان را تغییر داده اند. در نتیجه، 5 تفکر گمراه کننده درباره شکل سیاست گذاری اروپایی به موضوع اصلی مناظرات تبدیل شده است. اولین افسانه این است که این انتخابات سقوط به سیاست های قبیله ای خواهد بود. دومین افسانه این است که تقسیم بدنی قدیم چپ و راست جای خود را به تقسیم بندی بین طرفداران اروپا و ملی گرایان یا طرفداران اروپای باز یا بسته می دهد. افسانه سوم این است که انتخابات پارلمان اروپایی به مثابه یک همه پرسی درباره مهاجرت است. افسانه چهارم این است که اروپا بین شرق و غرب تقسیم می شود. افسانه پنجم این است که انتخابات منحصرا ملی است. اما حقیقت این است که انتخابات امسال می تواند حقیقتا اولین انتخابات فراملی پارلمان اروپایی باشد.

انتخابات اروپایی به رغم نام آنها، مدت هاست که برچسب «انتخابات ملی دوم» را یدک می کشند. به عبارت دیگر، آنها اکنون به انتخاباتی کم اهمیت با میزان مشارکت اندک تبدیل شده اند که رای دهندگان عمدتا از آنها برای ارسال پیام به سیاستمداران ملی استفاده می کنند.

اگرچه همچنان مسائل درون کشوری بسیاری مطرح است و هیچ نامزد پیشروی هم نتوانسته سراسر اروپا به شهرت برسد، اما انتظار می رود که انتخابات آتی در قیاس با انتخابات گذشته ماهیتی فراملیتی و حتی پن اروپایی داشته باشد.دلیل این مساله بعضا این است که بنن به اوربان و سالوینی در تلاش های آنها برای متحد کردن چپ افراطی و راست افراطی پشت رهبران پوپولیست کمک می کند و پاسخی اروپایی به انقلاب ترامپی که همه سیاست گذاری ها را در دو سوی اقیانوس اطلس بر هم زده، می دهد. اوربان و سالوینی در حال تلاش برای ایجاد یک اتحاد پوپولیستی در سراسر اروپا هستند که رویکردی ضد ریاضت  اقتصادی و ضد مهاجرتی دارد و هدف از آن ایجاد یک جایگزین برای احزاب جریان اصلی است. آنها سعی دارند نهادها را در بروکسل تصرف کنند تا بتوانند یکپارچگی اروپا را از داخل نابود سازند. آنها از دیدگاه خودشان می خواهند اروپا را از نو بر اساس ارزش های غیرلیبرال بنا کنند.

تهدید این جنبش همچنین می تواند به بسیج شدن یک جبهه مخالف از رای دهندگان حامی اروپا منجر شود که نگران نجات و آینده اتحادیه اروپا هستند.

وقتی از شرکت کنندگان درباره بزرگ ترین خسارت ناشی از فروپاشی اتحادیه اروپا پرسیده شد، در اکثر کشورها نگرانی ها حول مسائل مربوط به بازار واحد اروپایی یعنی آزادی برای زندگی و کار در دیگر کشورهای عضو اتحادیه و سفر و تجارت بین مرزی آزاد و همچنین ارز واحد یعنی یورو می چرخید. همانطور که پیشتر اشاره شد، رای دهندگان در کشورهایی مانند مجارستان، لهستان و رومانی نقش اتحادیه اروپا را در محفاظت از دموکراسی، حاکمیت قانون و حقوق بشر، حیاتی می دانند. اما نگرانی آنها یک بُعد مرتبط با قدرت برتر هم دارد: رای دهندگان در فرانسه، آلمان، اتریش، اسپانیا، دانمارک و ایتالیا به توانایی اتحادیه اروپا در مقابله با ایالات متحده و چین ارزش می نهند. نهایتا، شهروندان سه عضو اسکاندیناویایی اتحادیه اروپا به علاوه هلند و اتریش نقش اتحادیه اروپا را در رسیدگی به مساله تغییرات آب و هوایی ارج می نهند.

این مساله توانایی بسیج کردن رای دهندگان حامی اتحادیه اروپا را دارد. داده ها حاکی از آن است که افرادی که نگران تغییرات آب و هوایی هستند، دیدگاه خوش بینانه تری به اتحادیه اروپا دارند شاید به این دلیل که مشکل تغییرات جوی را مساله ای فراتر از یک کشور می دانند و معتقدند برای رسیدگی به آن به اقدام جمعی نیاز است.

در بسیاری از کشورهای عضو اتحادیه اروپا نگرانی درباره تهدید ملی گرایی برای آینده اتحادیه اروپا در میان افراد آنقدری شدید است که می تواند آنها را به رای دادن تحریک کند. شاید دلیلش این باشد که حماسه برگزیت در پس زمینه این انتخابات نقشی کلیدی ایفا می کند و هیچ یک از دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا نمی خواهند مسیر بریتانیا را در این آشوب خودساخته دنبال کنند. به علاوه، حتی افرادی که با احزاب ملی گرا کنار آمده اند و از آنها حمایت می کنند، باز هم نگران شک و تردیدها به اروپا در دیگر کشورهای عضو بلوک هستند. آنچه که از زمان برگزاری انتخابات پارلمان اروپایی در سال 2014 تغییر کرده این است که رای دهندگان دیگر اتحادیه اروپا را بی اهمیت نمی انگارند. در حقیقت، اکنون در قیاس با گذشته افراد بیشتری روند انتخابات پارلمان اروپا را در دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا دنبال می کنند. و متوقف کردن راست افراطی دومین تعریف خوب رایج از «انتخاب خوب» در میان پاسخ دهندگان به نظرسنجی ماست؛ اولین گزینه رویایی «بحث پر جنب و جوش» است.

نتیجه، نوع جدیدی از «انتخاب هیبریدی/دو گانه» خواهد بود که اگرچه ماهیتا در سطح ملی است، اما تحت تاثیر مباحثات در دیگر مناطق در اروپاست. این مساله هم به غیر قابل پیش بینی شدن نتیجه رای گیری ماه مه 2019 کمک کرده است: اکنون بیش از هر زمان دیگری رویدادهای داخلی در یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا می تواند نتیجه انتخابات را در دیگر کشورها را تحت تاثیر قرار دهد. (این مطلب ادامه دارد)

منبع: شورای اروپایی در روابط خارجی / مترجم: طلا تسلیمی