بررسی نقش مایکل آنتون در مذاکرات

دیپلماسی ایرانی: با توجه به نقش ویتکاف به‌عنوان فرستاده ویژه دونالد ترامپ در امور خاورمیانه و مذاکرات هسته‌ای با ایران و انتصاب آنتون به‌عنوان رئیس تیم فنی مذاکرات، می‌توان استنباط کرد که ویتکاف احتمالاً از انتخاب آنتون حمایت می‌کند یا حداقل با آن هم‌راستاست، زیرا این انتصاب توسط دولت ترامپ انجام شده است.

ویتکاف خود به‌عنوان یک مذاکره‌کننده کلیدی شناخته می‌شود که بر دیپلماسی و دستیابی به توافق‌های سخت‌گیرانه تمرکز دارد. با توجه به سابقه همکاری نزدیک ویتکاف با تیم سیاست خارجی ترامپ از جمله مارکو روبیو (وزیر امور خارجه) و مایک والتز (مشاور امنیت ملی)، به نظر می‌رسد که او آنتون را به‌عنوان یک فرد محافظه‌کار و وفادار به دیدگاه‌های سخت‌گیرانه دولت در قبال ایران، فردی مناسب برای این نقش می‌داند. اما اظهارنظر صریحی از ویتکاف درباره آنتون شنیده نشده است.

نقش آنتون و هماهنگی با روبیو و ویتکاف

منابع رسانه‌ای جزئیات دقیقی درباره نقشه یا برنامه هماهنگ‌شده مایکل آنتون با مارکو روبیو و استیو ویتکاف ارائه نمی‌دهند. با این حال، بر اساس گزارش‌ها، آنتون به‌عنوان رئیس تیم فنی مذاکرات هسته‌ای با ایران منصوب شده، در حالی که ویتکاف سرپرست کلی هیئت آمریکایی در این مذاکرات است. مارکو روبیو نیز به‌عنوان وزیر امور خارجه، نقش نظارتی و سیاست‌گذاری کلان دارد. می‌توان استنباط کرد که نقشه کلی این سه نفر در راستای اهداف دولت ترامپ برای مذاکرات با ایران است، که موارد زیر را شامل می‌شود:

محدودسازی برنامه هسته‌ای ایران: تمرکز بر توقف غنی‌سازی اورانیوم بالاتر از سطوح مجاز (مانند ۳.۶۷ درصد در برجام) و جلوگیری از هرگونه فعالیت تسلیحاتی هسته‌ای.

راستی‌آزمایی سخت‌گیرانه: تأکید بر نظارت دقیق و احتمالاً مستقل از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای اطمینان از پایبندی ایران به توافق.

ایجاد چارچوبی برای ثبات منطقه‌ای: ویتکاف اظهار کرده است که هر توافقی باید به صلح و ثبات در خاورمیانه منجر شود، و احتمالاً آنتون و روبیو نیز در این هدف سهیم هستند.

اختلاف‌نظرهایی در تیم ترامپ گزارش شده است، به‌ویژه بین ویتکاف و ونس (که به دیپلماسی و مصالحه محدود اعتقاد دارند) و روبیو و والتز (که رویکردی حداکثری و سخت‌گیرانه‌تر دارند). آنتون، با توجه به سابقه محافظه‌کارانه و دیدگاه‌های تندش علیه ایران، احتمالاً به گروه روبیو و والتز نزدیک‌تر است و ممکن است بر فشار حداکثری برای محدودسازی کامل برنامه هسته‌ای ایران تأکید کند. هماهنگی این سه نفر احتمالاً بر تقسیم وظایف استوار است: ویتکاف مذاکرات سیاسی را هدایت می‌کند، آنتون جزئیات فنی توافق را بررسی می‌کند، و روبیو سیاست‌های کلان را تنظیم می‌کند.

نگاه آنتون در مورد توافق با ایران

مایکل آنتون یک تحلیل‌گر سیاسی محافظه‌کار است که به دیدگاه‌های تند علیه ایران شهرت دارد. بر اساس منابع رسانه‌ای، او در مقالات و اظهارات گذشته خود، از موضع قدرت و برخورد قاطع با ایران حمایت کرده است. در آخرین مقاله‌اش آنتون اظهار داشته که تنها راه برخورد با ایران، اعمال قدرت و رویکرد خشن است.

از نظر آنتون، هرگونه توافق با ایران باید برنامه هسته‌ای ایران را به‌طور کامل محدود کند؛ از دستیابی ایران به توانمندی‌های تسلیحاتی هسته‌ای جلوگیری کند و شامل مکانیزم‌های نظارتی قوی باشد که فراتر از توافق‌های قبلی مانند برجام باشد.

او همچنین اسلام را به‌عنوان یک دین ضدغربی توصیف می‌کند و احتمالاً به مذاکرات با ایران با بدبینی نگاه می‌کند، مگر اینکه توافق به‌طور کامل به نفع منافع آمریکا و متحدانش (مانند اسرائیل) باشد. این دیدگاه با موضع دولت ترامپ، که به‌دنبال توافقی سخت‌گیرانه‌تر از برجام است، هم‌راستا به نظر می‌رسد.

سناریوها و طرح‌های آنتون

اطلاعات محدودی درباره طرح‌ها یا سناریوهای خاص مایکل آنتون در مورد ایران در منابع غیرفارسی‌زبان وجود دارد. با این حال، بر اساس پست‌های موجود در شبکه اجتماعی X، آنتون به‌عنوان یک تحلیل‌گر محافظه‌کار، دیدگاه‌هایی سخت‌گیرانه در قبال ایران داشته است.

موضع قدرت و برخورد خشن: آنتون در مقالات خود تأکید کرده که تنها راه تعامل با ایران، استفاده از موضع قدرت و رویکرد قاطع است. او احتمالاً سناریوهایی را حمایت کرده که فشار حداکثری (مانند تحریم‌های اقتصادی شدید یا تهدید نظامی) برای وادار کردن ایران به پذیرش محدودیت‌های هسته‌ای را شامل می‌شود.

مخالفت با برجام: با توجه به سابقه محافظه‌کارانه آنتون و همکاری‌اش با دولت ترامپ (که در سال ۲۰۱۸ از برجام خارج شد)، می‌توان فرض کرد که او از سناریوهایی حمایت کرده که برجام را ناکافی می‌دانند و به‌دنبال توافقی جامع‌تر با نظارت سخت‌گیرانه‌تر هستند.

تمرکز بر محدودسازی توانمندی‌های منطقه‌ای ایران: آنتون احتمالاً سناریوهایی را پیشنهاد کرده که نه‌تنها برنامه هسته‌ای ایران، بلکه فعالیت‌های منطقه‌ای آن (مانند حمایت از گروه‌های نیابتی) را محدود کند.

هیچ سند یا طرح مشخصی از آنتون در منابع غیرفارسی‌زبان ذکر نشده است، اما دیدگاه کلی او با سیاست‌های دولت ترامپ برای فشار بر ایران هم‌خوانی دارد./هوش مصنوعی و سیاست خارجی