آپارتاید واژه ای هلندی

نویسنده: سید امیرحسین موسوی اجاق، پژوهشگر حوزه مقاومت و فلسطین و عضو کارگروه مردمی تحریم رژیم‌صهیونیستی

دیپلماسی ایرانی: آپارتاید نظام تفکیک  و تبعیض نژادی میان سفید پوستان و غیر سفید پوستان است. آپارتاید یعنی جدا کردن افرادی که نژاد غیر سفید دارند و مجبور کردن آنها به اقامت در مناطق خاص  و محروم کردن آنها از سایر امتیازات، امکانات رفاهی، حداقل های زندگی و تحقیر توسط سفید پوستان. آپاتاید وضعیتی مشابه بردگی اعمال می کند.

این کلمه اولین بار در آفریقای جنوبی مورد استفاده قرار گرفت و در اصل عبارت است از سیاست تبعیضی که نژادپرستان کشور آفریقای جنوبی علیه غیر سفید پوستان و به ویژه سیاه پوستان اعمال کردند. 

نظام آپارتاید در آفریقای جنوبی از سال 1948 میلادی شکل گرفت و تا سال 1991 میلادی در این کشور استمرار داشت.

بر اساس قوانین مصوب سفید پوستان که جامعه حاکم بر کشور را تشکیل می دادند جمعیت سفیدپوستان به عنوان شهروند ممتاز شناخته شدند و از همه امتیازات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، آموزشی و... برخوردار بودند. اما در مقابل جامعه سیاه پوستان که ظاهرا شهروند درجه2 بودند از پایین ترین حقوق شهروندی نیز محروم بودند. سیاه پوستان حقوق اولیه همچون خرید ملک و حق رای نداشتند و در جامعه مورد تمسخر قرار می گرفتند و در صورت اعتراض زندانی می شدند.

همه چیز میان این دو گروه کاملا متفاوت بودند و قوانین مربوط به آپارتاید سختگیرانه پیگیری می شد. برای مثال در حوزه آموزش مدارس و دانشگاه های این دو گروه از هم جدا بودند و مدارس و دانشگاه های سفید پوستان تمامی امکانات آموزشی را دارا بود و با بهترین مدارس و دانشگاه های جهان رقابت می کرد اما در مقابل دانشگاه ها و مدارس جامعه سیاه  پوست  از حداقل امکانات آموزشی نیز محروم بودند.

محل بازی کودکان نیز تفکیک شده بود.  برای جامعه سفید پوست کلیسا های مخصوصی ساخته شده بود که از کلیساهای سیاه پوستان تفکیک شده حتی برای انجام امور دینی نیز تبعیض نژادی در نظر گرفته شده بود.

استیو بایکو و نلسون ماندلا از مخالفان اصلی آپارتاید در کشور آفریقای جنوبی بودند. استیو بایکو به حکومت سیاهان اعتقاد داشت اما نلسون ماندلا به حقوقی برابر برای تمامی اهالی آفریقای جنوبی معتقد بود. 

به مرور زمان مقاومت و ایستادگی سیاه پوستان افزایش پیدا کرد و این گروه توانست به رهبری نلسون ماندلا بر سفید  پوستان که به آنها ظلم کرده بودند پیروز شوند.

مجمع عمومی سازمان ملل برای مقابله با این نظام تبعیض نژادی سختگیرانه (آپارتاید) در 30 نوامبر 1973 طی قطعنامه شماره 3068 کنوانسیون بین المللی منع و مجازات جرم نژاد پرستی  را به تصویب رساند و در همین قطعنامه آن را به عنوان یک جرم بین المللی تلقی کرده است.

اکنون می توانیم نمونه بارزی از آپارتاید را از طریق برخورد رژیم صهیونیستی با فلسطین مشاهده کنیم. اگر توجه کنیم رژیم صهیونیستی با ساکن کردن یهودیان صهیونیست در سزمین فلسطین همچنین اخراج فلسطینیان از  سرزمین خود و محروم کردن شهروندان فلسطینی از امتیازاتی مانند دسترسی به زمین و منابع در مناطق اشغالی، ساخت و احداث جاده های جداگانه، تبعیض در زیر ساخت ها میان شهروندان اسرائیلی و فلسطینی و رعایت نکردن حقوق قانونی شهروندان فلسطینی در حال اجرای آپارتاید در سرزمین های اشغالی است.

نوه نلسون ماندلا در این خصوص می گوید:  «پدر بزرگم رژیم صهیونیستی را معادل آپارتاید می دانست»

رژیم صهیونیستی در مقابل دیدگان جهانیان، نهادهای مستقل حقوقی فلسطین را مورد تجاوز قرار می دهد
و از کشتن کودکان بی گناه فلسطینی هیچ واهمه ای ندارد. 

البته ایده تشکیل رژیم صهونیستی بر پایه تفکر تفکیک نژادی بود. تشکیل این رژیم با توجه به آموزه های تلمود که بر خاص بودن قوم یهود و یا همان برگزیدگی یهودیان و بر تری آنها نسبت به جهانیان تاکید دارد صورت گرفت.

رژیم غاصب صهیونیست حقوق مردم فلسطین را در نظر نگرفته و بیش از 65 قانون به طور مستقیم و یا غیر مستقیم علیه شهروندان فلسطینی  بر اساس وابستگی ملی آنها به تصویب رسانده است.

رژیم صهیونیستی تاکنون 400 روستا را ویران کرده و در تعداد زیادی از این مناطق بعد از پاکسازی قومی اقدام به ساخت وساز شهرک های صهیونیست نشین کرده و شهروندان یهودی صهیونیست خود را در آن اسکان داده است و در بیشتر این مناطق با کشیدن دیوار و ایجاد موانع مختلف اجازه ورود و تردد فلسطینیان را به این مناطق نمی دهد.

تفاوت میان آپارتاید رژیم صهیونیستی و آفریقای جنوبی تنها در شدت جنایت و وحشیگری است. 

یکی از مهمترین قانون هایی که رژیم صهیونیستی با تصویت آن نمونه بارز آپارتاید را به نمایش گذاشت قانون قومیت بود. قانون قومیت در 11 بند در ژوئیه 2018 در کنست رژیم صهیونیستی به تصویب رسید. تمامی این 11 بند بر حمایت همه جانبه از یهودیان در فلسطین و ارزش های صهیونیستی تاکید دارد به گونه ای که هیچ قومیت و نژاد دیگری در این قانون مدنظر قرار نگرفته شده و هرکسی  ولو آنکه شهروند رژیم صهیونیستی باشد اما صهیونیست یهودی نباشد شهروند درجه پایین محسوب می شود.

این قانون آنقدر نژاد پرستانه و جانبدار یهودیان صهیونیست در فلسطین اشغالی است که فریاد اقلیت های همیشه همراه با صهیونیست ها را نیز بلند کرد.

طبق بندهای این قانون سرزمین فلسطین به عنوان یک کشور و ملت یهودی تعریف شده و بیت المقدس پایتخت آن محسوب شده و زبان رسمی مردم نیز عبری شناخته شده است و به زیان ملیون ها شهروند عرب موجود در مناطق اشغالی بی اعتنایی می شود. 

سازمان ملل  در واکنشی اعلام کرده است که اسرائیل (رژیم آپارتاید) برپا کرده، همچنین دیده بان حقوق بشر هم رفتار اسرائیل را با فلسطینیان (ارتکاب جنایت تبعیض نژادی ، آپارتاید) بیان کرده است.

یونیسکو نیز در بیانیه ای اقدامات رژیم صهیونیستی را در داخل و اطراف مسجد الاقصی محکوم کرده و با تصویب قطعنامه ای  رسما مسجد الاقصی را جزئی از میراث اسلامی معرفی کرده و ارتباط یهودیان با این مسجد را نفی کرده است.

البته سازمان های بین المللی متعددی در محکومیت این رژیم واکنش نشان داده اند. همچنین سازمان هایی نیز در خصوص اشغالگری و جنایات اسرائیل در سطح بین المللی در کشورهای مختلف تشکیل شده است که در اینجا به چند مورد اشاره شد.

اکنون با بیداری و توجه بیشتر کشورها نسبت به جنایت رژیم صهیونیستی این امیدواری وجود دارد که تحریم و قطع رابطه کشورهای جهان با این رژیم کودکش کش روز به روز گسترده تر شود. از سویی نزاع داخلی میان سیاستمداران و شهروندان این کشور  و آشوب های داخلی نیز بیشتر شود که خبر از فروپاشی حتمی این رژیم غاصب دارد.

همچنین هر روز شاهد پیروزی های بزرگ جبهه مقاومت هستیم  طوری که این رژیم کودک کش دیگر توانایی مقابله با رزمندگان فلسطینی را ندارد و شکست خورده درخواست آتش بس می کند. 

انشالله روزی خواهد رسید که همه مسلمانان در کنار هم در مسجد الاقصی نابودی این رژیم جعلی و غاصب را جشن خواهند گرفت.