سیاستی که بعید است با آمدن بایدن هم تغییر کند

خسارات طرفین جنگ سرد ایران و آمریکا

۲۴ آبان ۱۳۹۹ | ۱۲:۰۰ کد : ۱۹۹۷۱۸۶ اخبار اصلی خاورمیانه

غلامرضا مصدق در یادداشتی می نویسد: استراتژیست ها و اتاق‌های فکر طرف آمریکایی صرف نظر از اینکه ترامپ یا بایدن بر این کشور حکمرانی کند، بعید است از منافع این جنگ بی هزینه ولی سراسر فایده به این زودی ها دست بکشند.

نویسنده: غلامرضا مصدق، استاد دانشگاه و مدیرکل و رئیس سابق سازمان صنایع و معادن استان لرستان

دیپلماسی ایرانی: بیش از ۴۱ سال است که جنگ سردی تمام عیار و در مقاطعی کوتاه جنگ گرم بین ایران و آمریکا در جریان است که هر روز بر شدت آن افزوده و فعلاً هم چشم اندازی برای اتمام آن در افق دیده نمی‌شود. هرگاه کلمه جنگ به ذهن متبادر می شود، بلافاصله واژه خسارات وارده رخ می نماید. صرف نظر از حقانیت و ضرورت ادامه این جنگ، نگاهی کوتاه به خسارات طرفین می اندازیم.

فهرست خسارات طرف ایرانی چنان بلند بالاست که احصاء همه آن تقریباً غیر ممکن است، در اینجا فقط به چند مورد مهم آن اکتفا می کنم.

حداقل ۸۵٪ درآمد نفت ایران به عنوان مهم‌ترین منبع درآمدی از دست رفته، ایران از جایگاه دومین تولید کننده اوپک به ته جدول این سازمان سقوط کرده، علی رغم موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد هیچ خط لوله گاز و نفت بین المللی از خاک ایران ترانزیت نمی‌شود، حلقه محاصره اقتصادی چنان تنگ شده که چین ابرقدرت که رقیب تمام عیار آمریکاست پول های ایران را با تحریم های یک جانبه این کشور بلوکه کرده، همه کشورها حتی دوستان به ظاهر نزدیک ما چنان به تحریم های یک جانبه آمریکا علیه ما تمکین می کنند که حتی از فروش دارو که مشمول تحریم‌ها هم نیست خودداری می‌کنند. هیچ سرمایه گذاری خارجی در ایران انجام نمی‌شود، هر آنچه را که با دور زدن تحریم‌ها می خریم باید گرانتر از قیمت معمول خرید کنیم و هر آنچه صادر می‌کنیم باید زیر قیمت جهانی بفروشیم، هزینه سر پا نگهداشتن صدها هواپیمای مستعمل از خرید نو آنها بیشتر است. در آمریکا هر کسی که از مادرش قهر می کند با طرح شکایتی واهی از ایران چند میلیون دلار از پول ها و اموال بلوکه شده ایران را به حکم دادگاه دریافت می‌کند.

اما در طرف آمریکایی نه تنها خسارتی دیده نمی‌شود، بر عکس آمریکا این جنگ را به دکانی دو نبش برای کاسبی خود تبدیل کرده است. بر خلاف ایران که لیست خساراتش بلند بالاست، بالعکس لیست منافع آمریکا از این جنگ بی شمار است. آمریکا با علم کردن ایران به عنوان هیولای منطقه در ۱۰ کشور از ۱۳ همسایه زمینی و دریایی ما پایگاه نظامی ایجاد کرده، خریدار ۳۵٪ کل فروش اسلحه در جهان کشورهای منطقه هستند، سهم آمریکا از این بازار ۹۰٪ است. آمریکا کشورهای ضعیف ولی ثروتمند منطقه را چنان به خود وابسته کرده که ترامپ به شکلی تحقیر آمیز علناً به آنها هشدار می دهد اگر ما نباشیم ایران کمتر از یک هفته شما را می خورد. تسلط آمریکا بر منطقه سرشار از انرژی در رقابت رو به تزاید با چین تشنه انرژی بسیار کارساز خواهد بود. اسرائیل متحد استراتژیک آمریکا که قرار بود از صفحه روزگار محو شود در حال گشایش سفارتخانه ها و احداث پایگاه های جاسوسی خود بیخ گوش ما در خلیج فارس است. آمریکا در این جنگ یک کاسبی با سود صد در صدی بدون یک دلار هزینه هم دارد و آن کسب سالانه میلیاردها دلار از محل جریمه بانک‌ها و شرکت‌هائی که تحریم ایران را نقض می‌کنند.

من در مورد انگیزه ادامه این جنگ از طرف ایران قضاوتی نمی کنم ولی تردیدی ندارم استراتژیست ها و اتاق‌های فکر طرف آمریکایی صرف نظر از اینکه ترامپ یا بایدن بر این کشور حکمرانی کند، بعید است از منافع این جنگ بی هزینه ولی سراسر فایده به این زودی ها دست بکشند.

نظر شما :

احمد محمود ۲۵ آبان ۱۳۹۹ | ۰۴:۳۴

خوشم امد میفهمی.

نیما ۲۶ آبان ۱۳۹۹ | ۲۳:۱۶

سلام شب شما بخیر جناب آقای معصومی مقاله آقای مصدق را که جنابعالی باز ارسال نمودی خواندم ولی قبل از نقد به آن خدمت آقای متین بزرگواران ارسال مطلب کاسترو به هیچ عنوان توهین به هیچکس نیست واگرذکرشده عده ای نفهمیدندقطعا نظر نگارنده افراد غرب گرایی است که قبله شان را از کعبه به کاخ سفید گردانیده اند . اما آقای معصومی معمولا سود وزیان را در مقایسه با هم تحلیل می کنند وبا مقدار ی از مطالب جنابعالی منهم موافقم شما درست می فرمائید - صدورنفت ما ۸۵درصد افت کرده درصورتی که ما قبل از انقلاب نزدیک به چهار میلیون روزانه فروش نفت حداقل ۲۰دلاردر بشکه را داشتیم که حجم عظیمی سرمایه بود -ما محاصره اقتصادی شدیم تا جایی که حتی در زمان جنگ سیم خاردار هم به ما نمی فروختند واز دادن دارو برای بیماران هم خودداری می کنند -پول هایمان راهم بلوکه کرده اند سرمایه گذاری هم کم شده هواپیماهایی را که چند برابر قیمت به ما فروختند کهنه و زمینگیر شده اند بله اگر با معیارهای مادی بسنجیم خساراتی به ما وارد شدکه بسیاری قابل جبران و بسیار دیگر غیر قابل جبرانند اما چه بدست آوردیم اگر از معیارهای موردنظر آقای مصدق فاصله بگیریم خیلی از چیزها بدست آوردیم که داده هایمان در مقابل آن ناچیز است که در این وجیزه نمی گنجد همه آنها را بنویسم تنها به مواردی که به داده هایمان مربوط می شود بسنده می کنم. اول بدست آوردن استقلال. دیگر کشوری نیستیم که ۶۰ هزار آمریکایی در کشور ما حق توحش بگیرند و یک سرباز بی سروپای امریکایی به گفته فرماندهان نیروی هوایی حکمرانی کنند. ۲.نفتمان را که ثروت ملی است مانند گذشته که افتخار می کردیم سومین تولیدکننده هستیم وتاثیری هم در زندگی مردم نداشت مفت ومجانی صادر نمی کنیم بلکه ذخیره ای است برای آیندگان. سوم هواپیما نمی دهند بهتر ((خوش به حال باغبانی که شغال از او قهر کند))مجبوریم خودمان یاد بگیریم بسازیم مثل رعد و صاعقه و کوثر و.... چهار سرمایه خارجی نمی آید. بیشتر به امکانات خودمان متکی می شویم نمونه آن پالایشگاه ستاره خلیج فارس که هم کمبود بنزین را جبران کرد وهم زمینه صادرات را. پنج در زمینه فن آوری های نو پزشکی موشکی و فضایی جزده کشور دنیا هستیم(توجه کنید درشرایط تحریم و جنگ نا امنی وفساد) اتفاقات افتاده شش آمریکا در اطراف ما پایگاه زده. قدرت ما را می رسانددرضمن ما هم در اطراف آمریکا در کشور ونزوئلا، بولیوی وکوبا پایگاه داریم(به گفته خودشان حیاط خلوت آمریکا) در ضمن در موشکباران بزرگترین پایگاه آنان(عین الاسد) چراجرئت هیچ واکنش را نداشتند. و... و... و... درضمن جناب آقای ....... با معیارهای آقای مصدق پیامبر هم نباید با این سفیان در می افتاد چرا که هم تحریم شدهم خسارت دید وهم بسیاری از یارانش از جمله عموی بزرگوار و همسر گرامیش را از دست داد حال دا ده های ما بیشتر است یا طرف مقابل