در هر صورت ایران مقصر است حتی اگر امریکا و متحدانش اشتباه کنند!

دیپلماسی ایرانی: در نظام سلطه یکجانبه گرایی دفاع از حقوق حقه طغیان، طلب برای ستاندن حق، زیاده طلبی و دفاع از خود  تروریسم جا زده می شود. این چیزی است که این روزها نسبت به واکنش کشورهای سلطه و کشورهای عربی متحد آنها نسبت به اقدامات ایران در خلیج فارس و برجام شاهد آن هستیم.

مایکل پریجنت، پژوهشگر ارشد امریکایی امور خاورمیانه در موسسه هادسون در روزنامه عربستانی عرب نیوز در یادداشتی ایران را متهم کرده که برای فشار به اروپا به ادعای او، اقدام به عملیات ایذایی در خلیج فارس، تنگه هرمز و باب المندب کرده است. یعنی واقعیت را کاملا وارونه کرده تا تحلیل اشتباه خود را بر اساس داده های کاملا اشتباه و خلاف واقع به نوعی توجیه و نتیجه گیری را در نهایت، استفاده به مطلوب کرده باشد. و الا کیست که نداند ایران 14 ماه منتظر ماند طرف های دیگر برجام به ویژه اروپایی ها که بعد از خروج امریکا از برجام وعده داده بودند که خلاء نبود امریکا را پر کنند و مزایای اقتصادی ایران در برجام را تامین کنند، در طول این مدت هیچ کار نکردند و حتی در برخی مواقع در جبهه ایالات متحده ایستادند و خواسته های ناحقی را مطرح کردند. 

پریجنت در حالی موضوع کاهش تعهدات تدریجی ایران در برجام را به تنش های آبی در خلیج فارس و باب المندب و تنگه هرمز ربط داده که این واقعیت روشن را نادیده گرفته است که آغازگر تنش ها در خلیج فارس نه ایران بلکه ایالات متحده امریکا و بریتانیا بودند که برای عبور و مرور کشتی های ایرانی در آبراه های جهان مانع تراشی و مزاحمت ایجاد کردند. انگلیس که ادعای تلاش برای کاهش تنش با ایران را مطرح می کند و می گوید برای حفظ برجام تلاش می کند، در اقدامی تامل برانگیز و صرفا به توصیه جان بولتون، مشاور برکنار شده شورای عالی امنیت ملی امریکا، اقدام به توقیف نفتکش ایرانی در آب های اسپانیا و در تنگه جبل الطارق کرد در حالی که هیچ کدام از هم فکران پریجنت از لندن نپرسیدند که چگونه ادعای تلاش برای حفظ برجام و کاهش تنش های منطقه ای را مطرح می کند در حالی که با چنین اقداماتی عملا بر آتش تنش های منطقه ای هیزم می اندازد. آنها سراغ لندن نمی روند و نمی پرسند چرا لندن دوگانه رفتار می کند؟!

پریجنت ادعا می کند که امریکا و متحدانش یعنی بحرین و استرالیا ائتلافی برای تامین امنیت کشتیرانی در آب های آزاد به ویژه خلیج فارس تشکیل داده اند. در حالی که این واقعیت را نادیده می گیرد که امریکا برای تشکیل این ائتلاف نشست ها برگزار کرد و رایزنی های فشرده ای در سراسر دنیا انجام داد بدون این که نتیجه ای بگیرد و در نهایت ائتلافی را تشکیل داد که استرالیا می گوید مشارکتش در آن فقط برای تامین امنیت کشتی های استرالیایی است و بحرین نیز اصولا ناو نظامی خاصی ندارد که برای مشارکت در عملیات دریایی مشارکت دهد. در حالی که کشورهای دیگر جهان حتی از سخن گفتن درباره آن ابا دارند چه برسد به این که بخواهند به عضویت در آن فکر کنند. چنین اتفاقی را کارشناسان مسائل بین الملل شکست مفتضحانه توصیف می کنند چرا که نتیجه چندین روز هیاهو و رایزنی های عریض و طویل تشکیل یک ائتلاف شکننده نیم بند متشکل از تنها سه کشور شده است در حالی که حتی عربستان سعودی، متحد بلامنازع ایالات متحده در جهان عرب از حضور در آن ابا دارد.  

این کارشناس امریکایی از روسیه و چین خورده می گیرد که اگر پرونده ایران به شورای امنیت کشیده شود همکاری نمی کنند و به سود ایران عمل می کنند در حالی که از آن طرف نمی گوید اصولا امریکا هر پرونده ای که به سود صرفا منافع امریکا نباشد را برنمی تابد و با مطرح شدن آن در شورای امنیت به شدت برخورد می کند. 

در آخر این که مساله تشدید تنش در منطقه بعد از آن روی داد که ایران گام اول را برای کاهش تعهدات خود در برجام برداشت. امریکایی ها و متحدانشان برای برخورد با ایران فضا را در منطقه متشنج کردند تا به این ترتیب تهران را از کاهش تعهداتش در برجام منصرف کنند. اما حالا که قضیه کاملا بر عکس تصورات افرادی مثل پریجنت و همپیاله هایش در موسسه هادسون شده، آنها نعل وارونه می زنند تا با قلب واقعیت شکست و تحلیل های اشتباه خود را وارونه جلوه دهند و بگویند در هر صورت ایران مقصر است حتی اگر امریکا و متحدانش اشتباه کنند!