تشکیل ائتلاف های یک بار مصرف، هدف نشست ضدایرانی لهستان

نویسنده: علی موسوی خلخالی، سردبیر دیپلماسی ایرانی

دیپلماسی ایرانی: امریکایی ها دنبال بهانه ای برای تنگ تر کردن حلقه فشار علیه ایران هستند. به نظر می رسد برای رسیدن به این هدف در کنار تشدید تحریم های یکجانبه شان علیه ایران، روی دو نکته تمرکز کرده اند، نخست تعمیق شکاف ها میان طرفداران برجام و کشورهایی که نسبت به آن بی تفاوت هستند، به ویژه در قاره اروپا و دیگری تشکیل ائتلافی ولو صوری و فرمایشی برای کسب مشروعیت نمایشی برای تشدید فشارها علیه ایران. این هدف اصلی امریکایی ها در برگزاری نشست ضد ایرانیشان در لهستان است. 
نهایت بهره برداری از اروپا

امریکایی ها قصد دارند از اختلافات درونی اروپایی ها نهایت استفاده را ببرند. آنها از تضعیف انگلیس بعد از خروج از اتحادیه اروپا به خوبی آگاهند و گمان می کنند لندن بعد از خروج از اتحادیه اروپا مجبور است به آنها تکیه کند. در غیر این صورت متحمل خسارت های سنگین اقتصادی و امنیتی خواهد شد. به همین دلیل روی خروج انگلیس از اتحادیه اروپا و به خدمت گرفتن آن در جهت منافع خود به شدت حساب کرده اند. 

از سوی دیگر در حال سوء استفاده از تحولات جاری در فرانسه هستند. جنبش جلیقه زردها که امانوئل مکرون، رئیس جمهوری این کشور را به ستوه آورده به اعتقاد امریکایی ها فرصتی است که از آن در جهت منافع امریکا بهره برداری شود. 

در آلمان نیز آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان بعد از کناره گیری از ریاست حزبش در جایگاهی ضعیف تر از گذشته قرار گرفته است. 

بنابراین سه کشور اصلی اروپا درگیر تنش های داخلی خود شده اند که امریکا نیز غیرمستقیم بر آتش آن می دمد. 

علاوه بر آن جریان های راست افراطی در اکثر کشورهای اروپایی از جمله در آلمان و فرانسه روز به روز در حال قدرت گرفتن هستند و نزدیک شدن دولت ترامپ به آنها می تواند آنها را در اروپا به یک خطر بالقوه تبدیل کند.

دونالد ترامپ به صراحت گفته است که باید اتحادیه اروپا فروبپاشد و از جریان های افراطی دست راستی که به دنبال خروج کشورهایشان از اتحادیه اروپا هستند و تفکراتی نزدیک به تفکرات افراطی خودش دارند، حمایت می کند. 

این در حالی است که ظهور جریان های پوپولیست و به قدرت رسیدن احزاب دست راستی در برخی کشورهای اروپایی نظیر لهستان و مجارستان که بیش از همه تمایل دارند خود را به امریکا نزدیک کنند تا سیاست های اروپای واحد را پیش ببرند، سبب بروز شکاف هایی در داخل اروپا شده که برنده آن قبل از هر کس خود امریکاست که به دنبال تعمیق این شکاف ها و بهره برداری از آنهاست. 

ایجاد ائتلاف ضد ایرانی به کمک کشورهای کوچک و دشمن

هم زمان امریکایی ها تلاش می کنند ائتلافی را علیه ایران شکل دهند که متشکل از کشورهای نه چندان مطرح و تاثیرگذار در سیاست گذاری های جهانی باشد. از کشورهای عربی منطقه مثل امارات متحده عربی و عربستان سعودی که بعد از انعقاد برجام دشمنیشان با ایران بیشتر شد و بعد از آمدن دونالد ترامپ در راس امور ایالات متحده، او را ناجی خود در برابر ایران می بینند که بگذریم، به کشورهای دیگری می رسیم که به نظر می رسد امریکایی ها به دنبال بهره برداری از آنها برای به صف کردنشان در راستای منافعشان علیه ایران هستند. کشورهای ضعیفی چون آلبانی به راحتی به خدمت امریکا در می آیند. اما کشورهایی نظیر لهستان و مجارستان و دانمارک و هلند که از یک سو با سیاست های اروپای واحد اتحادیه اروپا موافق نیستند و از سوی دیگر متمایل به تنظیم روابطشان با کشورهای دیگر مطابق با خواسته امریکا هستند و در عین حال از نفوذ روسیه در کشورشان می ترسند و به همین دلیل به امریکا پناه برده اند، می توانند ائتلافی را برای امریکا شکل دهند که کاربردش صرفا پیشبرد اهداف ایالات متحده است. ائتلاف یک بار مصرفی که مشابهش را در جنگ عراق شاهد بودیم و دیدیم که بعد از جنگ چگونه از هم پاشید. 

این سیاست تازگی ندارد. پیش از این در دوران جورج بوش پسر برای حمله به عراق همین سیاست دنبال شد. تیمی که اکنون ترامپ را دوره کرده همان تیمی است که در دوران جورج بوش پسر بر سر کار بود. به نظر می رسد همین تیم قصد دارد همان سیاست را دنبال کند بدون این که به سود و زیان آن توجه داشته باشد. آنها توجه ندارند که ضرر ائتلاف های یک بار مصرف می تواند بیشتر از منافعش باشد. 

در هیچ ظرف منطقی نمی گنجد که امریکا بخواهد علیه ایران جنگی راه بیندازد یا حمله نظامی به ایران انجام دهد. اما مساله این است که تیمی که در امریکا بر سر کار است چندان به منطق توجه نمی کند. وانگهی، حتی اگر بگوییم در هیچ حالتی حمله نظامی به ایران ممکن نیست که عقل و منطق این مساله را تایید می کند، اما تشدید فشارها و اعمال عملیات ایذایی علیه ایران و همچنین طراحی و اجرای توطئه های جدید به بهانه های واهی می تواند سیاستی باشد که دولت امریکا در دستور کار خود داشته باشد. نشست لهستان را باید از همین دریچه دید.