چگونگی چرخش غریب ایالات متحده

نویسنده: ایکور اگوردونف

دیپلماسی ایرانی: وزیر امور خارجه ایالات متحده، رکس تیلرسون با چرخشی غریب تلاش می کند تا توسط متحدانش از سوریه بیرون گذاشته نشود. تمام این چرخش در 9 روز اتفاق افتاد که در اینجا به بررسی این روزها می پردازیم:

13 ژانویه

ائتلاف به رهبری ایالات متحده اعلام کرد که 30هزار نیروی کرد امنیتی حاضر در مرز (BSF) برای دفع نیروی های داعش و جلوگیری از تجدید حیات آنها فعالیت می کنند باید در یک چهارم از خاک سوریه عملیات خود را انجام دهند به ویژه در مناطقی که در کنترل اقلیت کرد است.

15 ژانویه

رئیس جمهور ترکیه، رجب طیب اردوغان اعلام کرد که BFS «ارتش ترور» است و قول داد که «آنها را در نطفه خفه کند.» و گفت که بلافاصله پس از اینکه ایمنی منطقه عفرین را تامین کرده و تروریست ها را خارج کند این منطقه را به سوری ها پس خواهد داد. آنکارا گفت که درباره BFS از ایالات متحده مشورت نگرفته و اصرار دارد که واشنگتن قول های خود را درباره اینکه از YGP حمایت نمی کند شکسته و ترکیه این نیروها را تروریست هایی جدایی طلب می داند.

17 ژانویه

تیلرسون به رسانه ها گفت: «کل این قضیه تصوری اشتباه، توصیفی غلط و صحبت هایی نادرست است. ما نیروی امنیتی مرزی ایجاد نکرده ایم.» در این میان سخنگوی پنتاگون، آدرین رانکین گالووی گفت که 8 هزار تا 10 هزار نیروی YGP در عفرین حضور دارند: «ما آنها را به عنوان بخشی از پروژه شکست داعش در نظر نمی گیریم. کاری که ما انجام می دهیم این است که از آنها حمایت نمی کنیم. ما با آنها همکاری نداریم.»

20 ژانویه

ترکیه به عفرین حمله کرد. حملات هوایی در پشتیبانی از حمله ای انجام شد که شاخه زیتون نامیده می شد. ترکیه گفت که در عمق 30 کیلومتری خاک سوریه منطقه ای امن ایجاد کرده است و اعلام کرد که قصد دارد در شرق بیشتر پیش برود.

21 ژانویه

جیمز ماتیس، وزیر دفاع امریکا گفت: «ترکیه یکی از متحدان ناتوست. ترکیه تنها کشور عضو ناتوست که در داخل مرزهای سوریه فعال است و این کشور نگرانی های امنیتی مشروعی دارد. ما از این مسائل آگاهیم.»

22 ژانویه

تیلرسون درباره ترکیه گفت: «بگذارید ببینیم می توانیم با این کشور برای ایجاد منطقه امن مورد نیازشان همکاری کنیم.» آیا این منطقه امن در مناطقی بود که BFS فعالیت داشت؟ آیا این نیروها برای عملیات شکست داعش مهم هستند؟ نمی توان درباره همه این مسائل نظر داد.

در حال حاضر تیلرسون سزاوار همدردی است. اگر القاعده نیز با داعش همدست شود و نیروهای ایالات متحده از حضور در منطقه منع شده باشند آنگاه داعش به چه تبدیل خواهد شد؟ تنش میان ترک ها و کردها می تواند به یک درگیری تبدیل شود درحالی که ترکیه یک متحد عضو ناتو است و YGP بیشترین انگیزه برای مبارزه با داعش در کنار ایالات متحده را دارد. با تمام این تفاسیر ایالات متحده تلاش دارد تا با بدترین دستی که در اختیار دارد بهترین بازی اش را انجام دهد.

اما قسمت مهم این است که استراتژی نامنسجم و محکوم ایالات متحده در سوریه که در طول هفت سال دنبال شده کاملا شکست خورده است. ایالات متحده فکر می کرد پس از اعلام موضع اش در قبال BFS چه اتفاقی می افتد؟ درست به مانند نوجوانی که با تتویی غیرمنتظره به خانه آمده باشد، این موضع از پیش به آنکارا اعلام نشده بود اما باید واکنش آنکارا و خشم اردوغان در نظر گرفته می شد. مشکل بزرگ تر واشنگتن این است که واشنگتن جز نابودی داعش هدف مشترک دیگری با سایر بازیگران ندارد. شاید سوال بزرگ تر و اصلی این است که چرا ایالات متحده در این منطقه حضور دارد. این درگیری سوری هاست، در مرزهای ترکیه رخ می دهد، کردها آنجا حضور دارند و روسیه از پشتیبانان بزرگ اسد است. تلاش ایالات متحده برای اینکه بین کردها یا ترک ها سمت خاصی را بگیرد نشان از این دارد که آنها دچار یک درگیری هستند که سابق بر این وجود داشته است.

منبع: آرتی/ مترجم: روزبه آرش