آیا ترکیه می تواند بدون آزردن دوستان دستاوردهای نظامی داشته باشد

نویسنده: دیوید لپسکا 

دیپلماسی ایرانی: آنکارا در اواخر دهه گذشته  نه یک یا دو بار بلکه سه بار، به سوریه حمله کرد و هر بار بخش‌های قابل توجهی از خاک این کشو را به اشغال درآورده است. 

ترکیه نیروهای زمینی خود را به عراق، پهپادها و مستشاران نظامی خود را به لیبی و قره باغ  اعزام و یک پایگاه نظامی در قطر و حتی بزرگتر از آن  را در سومالی ایجاد کرده است. ناوهای ترکیه، کشتی‌های ایتالیایی و فرانسوی را در دریای مدیترانه تهدید کرده اند که خود بیانگر سیاست بلندپروازانه حزب عدالت و توسعه است.

آنکارا که در دو سال گذشته و در بحبوحه بحران شدید اقتصادی، مواضع ملایم‌تری اتخاذ کرده برای تجدید روابط با ایالات متحده امریکا، اتحادیه اروپا، ارمنستان، مصر، اسرائیل و کشورهای حوزه خلیج فارس تلاش می کرد، در ماه گذشته و درحالی که جهان متوجه  اوکراین بود، حمله زمینی به شمال عراق را آغاز کرد و در مناطق کوهستانی حزب پ‌ک‌ک را هدف قرار داد.

رجب طیب اردوغان هفته گذشته از حمله دیگری به سوریه سخن گفت که علت آن روشن است: ایجاد منطقه امن به وسعت ۳۰ کیلومتر برای بازگشت پناهندگان و عقب راندن نیروهای سوریه دموکراتیک از مرز ترکیه.

علت اجرای این برنامه در حال حاضر پیچیده تر و یکی از علل آن شاید انحراف توجهات به اوکراین و علت دیگر آزمودن عزم اتحاد غرب و نیروهای کرد سوریه است. 

ایالات متحده امریکا اگرچه هشدار داده که تهاجمی دیگر، امنیت منطقه را تضعیف می کند، ولی گویا مایل است چشمان خود را ببندد. ترکیه به سوئد فشار آورده است تا به حمایت خود از گروه‌های کرد پایان دهد تا آنکارا با عضویت سوئد در ناتو موافقت کند.

ترکیه شاید می خواهد به اتحادیه اروپا بگوید که یا پول بیشتری برای تامین میزبانی از ۴ میلیون پناهنده بفرستید یا اجازه دهید یک منطقه امن را ایجاد کنیم.

حملات علیه پ‌ک‌ک باعث تقویت جایگاه سیاسی حزب حاکم عدالت و توسعه خواهد شد. همچنین، حذف نیروهای سوریه دموکراتیک از دالان منبج – کوبانی می تواند با حمایت مسکو به نشانه تشکر از اردوغان در جلوگیری از ورود سوئد و فنلاند به ناتو، همراه باشد.

ازسوی دیگر، حمله دوباره به سوریه و پیامدهای وخیم آن برای کردهای سوریه، این خطر را ایجاد می کند که ترکیه را در برابر قدرت های غربی قرار می دهد – درست در زمانی که آنکارا واقعاً به برخی از دوستان خود نیاز دارد.

منبع: نشنال / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11