جنگ دیگری با دروغ به راه خواهد افتاد؟

دیپلماسی ایرانی: رئیس جمهور ترامپ در سیاست خارجی اش متاسفانه متناقض عمل کرده است. او در مبارزات انتخاباتی با وعده اصلاح روابط با روسیه، خروج از جنگ های بدون پیروزی مانند جنگ افغانستان و پایان دادن به سیاست شکست خورده ایالات متحده در اصلاح ملت های آن سوی مرزها به پیروزی رسید. زمانی که او به دفتر ریاست جمهوری رسید اما سیاست های خود دقیقا برخلاف آنچه در مبارزات انتخاباتی گفته بود چید. متاسفانه ایران یکی از معدود مناطقی است که رئیس جمهور درباره آن بسیار ثبات داشته است و این ثبات از ابتدا بسیار اشتباه بود.

ترامپ در سخنرانی ریاست جمهوری در هفته گذشته دیدگاهش را درباره اینکه ایران به روح توافق هسته ای 2015 پایبند نبود، بیان کرد و کنگره را تشویق کرد که تحریم های جدید علیه ایران را تصویب کند. او امیدوار است که ایالات متحده به کلی از این توافق خارج شود.

تقریبا تمام اظهارنظرهای رئیس جمهور در این سخنرانی به شکل شرم آوری نادرست بود. ایران با القاعده متحد نیست. پولی که اوباما به ایران پرداخت کرد در واقع پول خود ایرانی ها بود. بخش عمده ای از این پول مربوط به هواپیماهای جنگی بود که ایالات متحده هرگز به ایران تحویل نداد و پول آن را در زمان هایی که رابطه دو کشور خوب بود دریافت کرده بود. رئیس جمهور همچنین به دروغ ادعا کرد که ایران ایالات متحده را برای کارهای تروریستی هدف گرفته است. او ادعا کرد که ایران «سوخت لازم برای خشونت های فرقه ای در عراق را تامین می کند.» درحالی که این شبه نظامی های ایرانی بودند که در بغداد مورد حمله داعشی ها قرار گرفتند. اظهارات دروغین بسیاری در سخنرانی رئیس جمهور وجود دارد که می توان به آنها اشاره کرد.

چگونه می توان درباره حقایق اساسی ایران آن قدر در اشتباه بود؟ سرنخ این است: رسانه ها گزارش کرده اند که مشاور ترامپ در زمینه ایران، سفیر ایالات متحده در سازمان ملل، نیکی هیلی است. سفیر هیلی دیپلماتی است که باور دارد جنگ بهترین و اولین گزینه به جای آخرین گزینه است. او پیش از این تجربه ای در زمینه سیاست خارجی نداشت اما نزدیک ترین الگوی او جان بولتون است. نئوکانی که به به راه انداختن جنگ عراق متهم است. این افراد چطور با وجدان خود زندگی می کنند درحالی که سیاست هایی که به راه انداخته اند به مرگ و نابودی و حوادث مختلف منجر شده است؟

متاسفانه مردم آمریکا با این نئوکان ها درحال درگیر شدن با جنگی دیگر هستند. همان طور که در جنگ فاجعه آمیز عراق در سال 2003 دیدیم، این بار نیز رسانه ها به ترس دامن می زنند و بدون ایجاد شک و تردید و چون و چرا در ادعاهای جنگ طلبانه نئوکان ها، به اشتراک پیشنهادهای آنها می پردازند.

به مانند اکثر آمریکایی ها من سبک دولت ایران را تایید نمی کنم. من ترجیح می دهم که دولتی مذهبی که ورای ارزش های لیبرال ما عمل می کند بر سرکار نباشد، من سیستم آزادانه تر خودمان را ترجیح می دهم. اما من تعجب می کنم که چطور بسیاری از آمریکایی ها از این حقیقت آگاه نیستند که در تاریخ معاصر، ایران به هیچ کشوری حمله نکرده و تغییر رژیم در کشوری دیگر را کلید نزده است. اقدامات ایران در سوریه به دعوت دولت مشروع سوریه انجام شده است. چرا رئیس جمهور ترامپ حقیقت درباره نیروهای ایران در سوریه را به ما نمی گوید؟ چرا این را نمی گوید که ایرانی ها با داعش و القاعده در حال مبارزه هستند؟ که هردوی این گروه ها، سنی های افراطی هستند و دشمن ابدی ما و ایران.

چه تعداد آمریکایی می دانند که ایران یکی از معدود کشورهای منطقه است که انتخاباتی حقیقی را برگزار می کند و در آن نامزدهایی با فلسفه های بسیار متفاوت در کنار هم قرار گرفته و با یکدیگر بحث می کنند؟ آیا آمریکایی ها می دانند که عربستان سعودی، یکی از بزرگ ترین متحدان ما در خاورمیانه، هیچ انتخاباتی برگزار نمی کند و بدترین پرونده حقوق بشری در جهان را داراست؟

بیایید واضح حرف بزنیم: رئیس جمهور ترامپ اعلام نکرد که تعهد ایران در قبال توافق هسته ای را تصدیق نمی کند. او اعلام کرد که ایران از این لحظه به بعد در قلب اهداف نظامی ایالات متحده قرار گرفته است. آیا آمریکایی ها به خود اجازه می دهند که درباره جنگی دیگر در خاورمیانه به آنها دروغ گفته شود؟

منبع: انستیتو ران پل/ مترجم: روزبه آرش

انتشار اولیه: یکشنبه 30 مهر 1396 / انتشار مجدد: دوشنبه 15 آبان 1396