اسرائیل نگران چیست؟

نویسنده: دیمیتری مینین

دیپلماسی ایرانی: هدف اصلی بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل در سفر ناگهانی به سوچی و دیدار با رئیس جمهور روسیه «اشاره او به خطای نظامی ایران در سوریه» عنوان شد. با این حال، این مساله خارج از نظم مشخص کارهای تلاویو بود. اسرائیلی ها تلاش داشتند تا اطلاعات جدیدی را به مسکو ارائه دهند. علاوه بر این برخی از مطبوعات اسرائیلی به گزارش منابع اطلاعاتی خبر داده اند که اسرائیل می خواسته گزارش هایی را به مسکو ارائه دهد که تا پیش از این واشنگتن چندین بار آنها را نادیده گرفته است.

یوسی کوهن، مدیر موساد و میر بن شبات، رئیس شورای امنیت ملی اسرائیل نیز در کنار نخست وزیر به سوچی مسافرت کرده بودند. این نشان دهنده اهمیت ویژه این نشست برای اسرائیل و نتانیاهو بود. گزارش ها می گویند که برنامه ریزی برای این مسافرت سه ساعت به طول انجامید با وجود اینکه رئیس جمهور روسیه برنامه ریزی فشرده ای را در سوچی داشت.

تحلیلگران معتقدند که نتیانیاهو دو نگرانی عمده دارد. اول اینکه او درباره نیروهای داوطلب ایرانی در سوریه نگران است. همچنین پایان یافتن سریع جنگ داخلی در سوریه درحالی که با منافع اسرائیل سازگاری ندارد برای او نگران کننده است. به عنوان مثال منطقه قلمون غربی در 20 کیلومتری شمال اسرائیل از نقاط نگرانی اسرائیلی هاست. منطقه ای که به زودی از چنگال داعش بیرون خواهد آمد و باید انتظار داشت که واحدهای ارتش ملی سوریه که با نیروهای ایرانی همکاری دارند در آنجا مستقر شوند و امنیت منطقه را در دست بگیرند.

بنابراین اسرائیل با یک معضل جدی روبه روست. اسرائیلی ها نمی خواهند اجازه دهند که دمشق دوباره در بلندی های جولان و در نزدیکی مرزهای اسرائیل صاحب قدرت شود. به این ترتیب تمام استراتژی نتانیاهو برای حمایت از مخالفان اسد شکست خواهد خورد. باور این حقیقت ضربه ای سخت به کابینه نتانیاهو است که در شرایط مناسبی قرار ندارد. حتی ایالات متحده هم خیلی خونسردانه در قبال این مساله رفتار کرده است. به این ترتیب اسرائیل باید با چیزی روبه رو شود که از آن وحشت دارد. قرار گرفتن در معرض شبه نظامیان شیعه و وجود یک مرز خاکی با تهران و لبنان و طرفداران ایران و حزب الله در سوریه. اگر چنین خطی به وجود بیاید برای اسرائیل ضروری است که به طور مداوم از توان نظامی ارتش خود در مرزها استفاده کند.

مشکل وقتی برای اسرائیل تلخ تر می شود که بدانیم صلح بانان تحت نظارت روسیه در 10 ایستگاه به فاصله 13 کیلومتری در مرزهای غربی و جنوب غربی در سوریه مستفر شده تا مناطق امن را تشکیل دهند. کار این صلح بانان حتی به موافقت ایالات متحده نیز رسیده و توسط آنها به رسمیت شناخته شده است. دلایل خوبی وجود دارد که اسرائیل از ایجاد مناطق امن با صلح بانان تحت نظارت روسیه خشنود نباشد. با وجود این صلح بانان برای اسرائیل ساده خواهد بود که عبور عوامل حزب الله را به سمت اسرائیل ببیند.

روزهایی که اسد برای بقای خود نیاز به نیروهای خارجی داشت به پایان رسیده است. اسد برای کنترل مرزهای خود با سوریه نیازی به نیروهای خارجی ندارد و از نیروهای کافی  برخوردار است. به همین دلیل نتانیاهو سعی دارد مسکو را متقاعد کند که استقرار صلح بان ها دلیلی برای حمله ایرانی ها به مرزهای اسرائیل خواهد بود. در حال حاضر نیروهای ایرانی در سوریه سلاح های سنگین در اختیار ندارند اما امکان فراهم ساختن آن برایشان مقدور است. این مساله تنها به صلاح دید و منافع روس ها و ناظران آنها در منطقه بستگی دارد. ادعای مسکو مبنی بر تلاش برای حفظ امنیت اسرائیل نگرانی های امنیتی اسرائیل را برطرف نمی کند بلکه آنها نیاز به تضمین و امنیتی واقعی دارند نه تظاهر صرف.

آینده درگیری ها و نگرانی های موجود تا حد زیادی به موضع ایالات متحده بستگی دارد. مقامات اسرائیلی اذعان دارند که نتانیاهو با وجود تمام نگرانی ها و تهدیدهایی که از آن صحبت شد، بدون مجوز و تایید واشنگتن دست به عملیات نظامی جدی در سوریه نخواهند زد. برای همین باید دید که آیا کاخ سفید از پل پرپیچ و خم آشتی و صلح در سوریه عبور خواهد کرد یا اینکه می خواهد این کشور دوباره در هرج و مرجی کامل فرو برود تا توازن قدرت فعلی بار دیگر برهم بریزد. داعش در آستانه فروپاشی کامل در سوریه قرار داد. بعد از این فروپاشی باید دید خط جبهه جدید متحدان آمریکا در سوریه چگونه شکل خواهد گرفت.

ماریو، روزنامه برجسته اسرائیلی به درستی می گوید که جلسه ناگهانی 23 آگوست اسرائیلی ها در سوچی «این واقعیت غم انگیز را تغییر نداد که وقتی پای ایران در میان باشد اسرائیل هیچ متحد واقعی در صحنه بین المللی ندارد.» این نشریه در ادامه نتانیاهو را متهم کرد که قادر نیست حمایت سیاستمدارانی (رئیس جمهور آمریکا و روسیه) را کسب کند که آنها را با افتخار دوستان خود می نامد. آیا دوستی شامل مسخره شدن از سوی فردی است که «دوست» نامیده می شود؟ با وجود واقعیت موجود بارها از سوی دوستان احتمالا به دورغ برای نتانیاهو توضیح داده شده است که نیروهای ایرانی پس از پایان جنگ در سوریه، از این کشور خارج می شوند. این همان چیزی است که تهران هم می گوید. شاید بهتر باشد پیش از اینکه خیلی دیر شود، اسرائیل هم نقشی برای طرف برنده ایفا کند. حتی با عدم وجود روابط دیپلماتیک، پیدا کردن یک راه کار چندان سختی نیست. این می تواند هوشمنداته ترین سیاست برای اسرائیلی ها باشد.

منبع: راشا اینسایدر/ مترجم: روزبه آرش