راز نیکسون‌وار رئیس جمهور جدید آمریکا

نویسنده: باب سسکا

دیپلماسی ایرانی: با گذشت هر روز و هر اتفاق، رئیس جمهور دونالد ترامپ تبانی کمپین انتخاباتی خود با روسیه در سال گذشته را آشکارتر می کند. مطمئنا او چنین قصدی ندارد و در واقع دقیقا در جهت مخالف عمل می کند. اما هرکسی، فارغ از نظر سیاسی، که واکنش های ترامپ به تعمیق داستان روسیه را مشاهده می کند به سادگی به این نتیجه می رسد که رئیس جمهور عمیقا در این ماجرا درگیر است.

هرکسی با کمترین درک سیاسی و روابط عمومی می داند که ترامپ غیرماهرانه تلاش دارد تا واکنش کاخ سفید به تحقیقات در حال انجام را مبارزه با خیانت جلوه دهد. هنوز معلوم نیست که رئیس جمهور دقیقا چه مشکلی دارد که هر بار مساله شایعات پیرامون روسیه می رسد واکنش عصبی و سیاسی از خود نشان می دهد. در نتیجه با ما با رفتارهایی مانند اخراج جیمز کامی، مدیر اف بی آی روبرو هستیم که درگیر بررسی رابطه ترامپ با روسیه بود. چنین اتفاقی از سال 1974سابقه نداشته است. کاخ سفید برای تکمیل رفتار مشکوک خود ادعا می کند که این اخراج به طور خاص به دلیل نوع مدیریت کامی درباره رسوایی های ایمیل های هیلاری کلینتون بوده است.

در مقابل تلاش های کاخ سفید و مایک پنس، معاون رئیس جمهور درباره اخراج کامی، ترامپ به مجری ان بی سی لستر هولت اعتراف کرد که اخراج کامی به علت پایان دادن به شایعات مربوط به روسیه بوده است. ترامپ به هولت گفت: «در واقع زمانی که تصمیم گرفتم این کار را بکنم به خودم گفتم خوب می دانی این موضع روسیه و ترامپ داستانی کاملا ساختگی است. بهانه ای است که دموکرات ها به خاطر باختن در انتخابات به آن چسبیده و رهایش نمی کنند.»

سارا هاکبی سندرز، سخنگوی کاخ سفید پس از اعتراف شاید ناخواسته ترامپ در اتاق مطبوعات اشاره کرد که: «ما می خواهیم موضوع روسیه و ترامپ به پایان برسد. می خواهیم که این موضوع صادقانه به پایان برسد. فکر می کنیم درواقع با اخراج کامی، این مسیر ساده تر طی خواهد شد.»

اما نتیجه همه این حرف ها شاخ و بال دادن بیشتر به شایعات بود. ترامپ یک گام دیگر خود را به عمق فاجعه ای مانند واترگیت برای ریچارد نیکسون نزدیک کرد. حالا همه دوست دارند بدانند که راز نیکسون وار ترامپ در اداره کاخ سفید چیست که او تمایلی به آشکار شدنش ندارد. حتی چند نفر از اعضای کنگره، سناتورها و بازپرسان فدرال به سرعت به این پرونده علاقمند شده اند.

در هفته های گذشته تنها اقداماتی تهاجمی را شاهد بوده ایم که همه آنها به معنی تلاش برای سرپوش گذاشتن روی یک قضیه بوده اند. ترامپ قصد داشت از اخراج کامی به عنوان سوپاپ اطمینانی برای کاهش فشار رسوایی روسیه استفاده کند. چرا؟ چرا ترامپ تا این حد برای مسکوت ماندن این داستان تقلا می کند؟

اگر ترامپ بی گناه است پس دلیلی برای این همه تقلای کاخ سفید برای مبری کردن خود از شایعات وجود ندارد. در این صورت بررسی کامل تحقیقات کامی نباید مشکلی به وجود آورد و تا رسیدن به نتیجه ادامه پیدا کند. اما این فرضی اشتباه است چرا که ترامپ و نزدیکانش به شکلی وسواس گونه خواهان لغو چنین تحقیقاتی هستند. آیا این مساله به شکلی مشخص نشان نمی دهد که ترامپ و نزدیکانش خود گناه کار هستند؟

اما گناه یا تبانی فعلا هیچ کدام در این لحظه قابل اثبات نیستند. تحقیقات می تواند به کلی توسط ترامپ یا کسانی دیگر متوقف شود و این حتمال وجود دارد که حجم عظیمی از تلاش برای پوشش واقعیت به کار گرفته شود. اما ترامپ باید بترسد. هیچ کس به درستی نمی داند که آیا واقعیت به درستی پوشش داده شده است یا نه. سرنخی از فساد و تبانی هنوز ممکن است گوشه ای باقی مانده باشد. این سرنخ ها از بین نمی روند بلکه سرانجام روزی دنبال شده و پرده از رسوایی برمی اندازند. ترامپ به شکلی ابلهانه از قدرت ریاست جمهوری خود سوء استفاده می کند اما این مخمصه ای است که او را بیشتر و بیشتر دچار دردسر می کند. امروز ممکن است او را فردی زرنگ و دانا خطاب کنند که همه را به بازی گرفته اما ترامپ با پاک کردن فسادهای خود در دوران ریاست جمهوری تنها بی کفایتی خود را بیشتر عیان می کند.

منبع: سالون/ مترجم: روزبه آرش