ایران پا جای پای زیمبابوه می‌گذارد
استیو هانکه، از نظریه‌پردازان اقتصاد عملی که اخیراً مباحث، محاسبات و مطالبی پیرامون بروز پدیده تورم حاد در ایران به رشته تحریر در آورده است، در آخرین نوشته خود به موضوع میزان عرضه پول در اقتصاد ایران و تأثیر آن بر بروز پدیده تورم حاد اشاره کرده است. وی اقدام مسئولان در مخفی کردن آمار تورم و میزان عرضه پول را قدم گذاشتن در راهی می‌داند که زیمباوه پیش از این در آن طی طریق کرده.
به گزارش تابناک، استیو هانکه در این مطلب آورده است:
از ماه گذشته و وقتی برای اولین بار اقدام به محاسبه تورم حاد در ایران کردم، بارها با این پرسش مواجه شدم که چرا میزان عرضه پول در ایران را [در محاسباتم] مورد اشاره قرار نداده‌ام. این سؤالی بسیار اساسی است که از پرسش آن جای تعجبی نیست. زیرا به هر حال، تورم بالا و مداوم در یک کشور، همواره به همراه توسعه و گسترش بی رویه پایه پولی بوده است.
اما در مورد ایران، و در خصوص دست و پنجه نرم کردن این کشور با تورم حاد، نمی‌توان به روشنی در خصوص میزان عرضه پول در اقتصاد سخن گفت. زیرا آمار مربوط به میزان عرضه پول در ایران متناقض و مربوط به گذشته است. در واقع آمار موجود در خصوص میزان عرضه پول در ایران چندان در خصوص وضعیت فعلی تورم این کشور روشن کننده و پاسخ گو نیست.
بعد از مارس 2011، ایران به شکل مرموزی از انتشار آمارهای مربوط به میزان عرضه پول در اقتصاد خود سرباز زده و این کار را متوقف کرده است. از سوی دیگر مقامات ایران، تصمیم به تغییر تعریف خود را از پایه پولی در مارس سال 2010 گرفتند. این امر منجر به یک افت ناگهانی در میزان عرضه پول در سیستم بانکی ایران و در نتیجه میزان کل عرضه پول در اقتصاد این کشور شد:
در نتیجه نگاهی به نمودار عرضه پول در ایران نشان دهنده یک تناقض کلی در میزان عرضه پول در این کشور است که بیان می‌کند که از اوایل 2010 یک افت شدید در عرضه پول در این کشور و در واقع یک فشار ضد تورمی در اقتصاد ایران به وجود آمده است [که مربوط به همان تغییر در تعریف پایه پولی کشور است].
هرچند این آمار قدیمی است، اما با این حال نشان دهنده این امر است که عرضه پول دولتی در ایران – پولی که توسط بانک مرکزی عرضه و منتشر شده است- دارای یک سری زمانی یکسان و یکنواخت است و از این رو این امر به معنی آن است که عرضه پول دولتی در ایران با روند نرخ تورم بالا همسان است. در واقع در ایران پایه پولی تا سالی که عملاً انتشار آمار مربوطه متوقف شده است، نشان دهنده یک نرخ رشد ثابت و تعریفی است. بعد از سال 2010 به هر حال هیچ گزارشی در این مورد در دست نیست (به نمودار زیر توجه کنید).
ایران قدم در جای پای زیمباوه می‌گذارد، و تلاش دارد آمار مربوط به وضعیت پولی کشور، و در نهایت مشکلات تورمی را مخفی نگه دارد. اما، نرخ ارز در بازار موازی این اجازه را می‌دهد که به تخمینی موثق و قابل اتکا از وضعیت تورمی ایران برسیم.
نظر شما :