چه زیبا، تلاویو نگران و واشنگتن دست پاچه است

دیپلماسی ایرانی: اگر کسی این روزها رسانه های اسرائیلی را پیگیری کند مشاهده می کند که حالتی از رعب و وحشت افکار عمومی و جامعه اسرائیل را فرا گرفته است. همچنین به روشنی می بیند که اداره های تصمیم گیر در این رژیم تا چه اندازه در نگرانی به سر می برند. در این جا منظور ما شورای وزیران مصغر است که حرف آخر را در زمینه های جنگ و صلح می زند.

ترسی که از آن گفته می شود، دلایل بسیاری دارد، یکی از آنها تغییرات گسترده ای است که در مصر پس از سقوط نظام مبارک ایجاد شده است، کسی که دوست صادق تلاویو بود، همچنین ناآگاهی عمیقی که بر جبهه سوریه مستولی است به خصوص پس از آن که در ماه های اخیر شاید هم بتوان گفت در سال های اخیر کار به درگیری مسلحانه کشیده شده است، و ثبات لبنان که در گرو اراده عفریت جنگ در آمده به گونه ای که وضعیت در آن هر لحظه ممکن است به مرز انفجار برسد.

اما همه این ها به کنار، تهدیدهای اسرائیل مبنی بر بمباران تاسیسات هسته ای ایران خود به تنهایی نگرانی روزافزونی را نزد افکار عمومی اسرائیل به وجود آورده است. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل که در طول ماه های اخیر دنیا را تحت فشار گذاشته و جنجال به پا کرده، حالا خود پشیمان شده و به دنبال راهی برای پایین آمدن از درخت بلند پردردسری است که خود به تنهایی بر سر این موضوع بالا رفته است.

ژنرال دمبسی، رئیس ستاد ارتش امریکا اسرائیلی ها را شوکه کرد زمانی که آنها بر طبل جنگ با ایران می کوبیندند، در توقفش در لندن گفت که کشورش نمی خواهد طرفی در هر گونه حمله اسرائیلی به ایران "در زمان فعلی" باشد. این اظهارات با خبرهای مطبوعاتی ای همراه شده است که گفته می شود کاخ سفید اوباما پیامی را از طریق واسط سومی به ایران مبنی بر این که امریکا به هیچ وجه در حمله به ایران مشارکت نخواهد کرد و از ایران می خواهد که به پایگاه های نظامی اش در منطقه خلیج فارس حمله نکند، فرستاده است.

...

حل مسالمت آمیزی که اکنون نتانیاهو به دنبال آن است این است که در صورتی که از درختی که بالا رفته پایین بیاید امریکا خطوط قرمز خود را برای ایران روشن کند: یا از خیر غنی سازی اورانیوم بگذرید یا این که با یک حمله نظامی گسترده مواجه خواهید شد، و این که یک سقف زمانی برای این تهدید در نظر بگیرد.

کاخ سفید این زیاده خواهی اسرائیل را مورد بررسی قرار خواهد داد، به خصوص قبل از دیدار پیش بینی شده نتانیاهو با باراک اوباما، رئیس جمهوری امریکا در حاشیه نشست سازمان ملل که قرار است نیمه دوم ماه جاری برگزار شود.

یک نظریه رایجی در غرب وجود دارد که می گوید امریکایی ها و اسرائیلی ها توپ را در زمین هم می اندازند ولی اختلاف چندانی با یکدیگر ندارند، یا این اختلافات به مثابه دودهای خودساخته مصنوعی با هدف آرام ساختن فضا برای به موفقیت رساندن عنصر شوک در صورت تصمیم به حمله است.

باراک اوباما نمی خواهد خود را درگیر جنگ تازه ای کند، وی اکنون خود را به دلیل درگیر شدن کشورش در جنگ عراق و افغانستان در وضیعت سختی می بیند. همین مساله است که باعث شده تا به تقاضاها و فشارهای هم پیمانان ترک و عربش مبنی بر دخالت نظامی در سوریه پاسخ منفی دهد، یا این که جنگنده های امریکایی را از مشارکت با جنگنده های ناتو در جنگ لیبی برای سرنگونی معمر قذافی که نقش به سزایی در سقوط وی داشتند، خارج کند.

اگر کسی اظهارات سید حسن نصر الله، رهبر حزب الله را در گفت وگو با شبکه ماهواره ای المیادین که دو روز پیش پخش شد، دیده باشد در می یابد که دلایل تردید امریکا و وحشت اسرائیل چیست.

آقای نصرالله، که از جمله افرادی است که تا کنون از وی حتی یک دروغ هم نشنیده ایم، در یک کلام گفت که می داند و یقین دارد که رهبران ایران تصمیم گرفته اند در صورتی که تاسیسات هسته ای کشورشان از سوی اسرائیل مورد حمله قرار بگیرد به تمامی پایگاه های نظامی امریکا در منطقه خلیج فارس حمله کنند. وی در ادامه افزود که مسئولیت این حرکت خصمانه به عهده امریکا است چرا که اسرائیل نمی تواند بدون موافقت امریکا چنین اقدامی را انجام دهد. به این گفته سید حسن نصرالله نیز توجه کنیم که گفت در صورتی که اسرائیل بخواهد علیه لبنان حمله خصمانه ای انجام دهد، موشک های حزب الله می توانند تمامی نقاط اسرائیل را هدف قرار دهند. وی همچنین ورود نیروهای نظامی اش به منطقه جلیل در شمال این رژیم را نیز بعید ندانست. این اظهارات بی سابقه است و تا کنون از زبان هیچ کدام از مسئولان عربی شنیده نشده است.

امریکا این تهدیدها را جدی می گیرد، آب های خلیج فارس ظرف چند روز آینده شاهد مانور دریایی عظیمی خواهند بود که قرار است در آن ناوهای جنگی، زیردریایی و ناوهای هواپیمابر مشارکت داشته باشند. هدف آنها تمرکز بر هر گونه حرکت احتمالی برای بستن تنگه استراتژیک هرمز در دهانه خلیج فارس است که روزانه 17 میلیون بشکه نفت از آن عبور می کند و به کشورهای جهان ارسال می شود.

...

گمان نمی کنیم که ایرانی ها حجم توانایی های نظامی اسرائیل و توانایی ویرانگر امریکا را نادیده می گیرند و همان طور که قوی ترین هم پیمانشان در منطقه، سید حسن نصرالله گفت: «آمادگی کامل داریم در صورت حمله قوی به لبنان یا ایران با همان قدرت و حتی بیشتر از آن پاسخ دهیم» به توانایی های ویرانگر آن دو واقف هستند.

جای تاسف است که کشورهای عربی دست بسته کناری نشسته اند و به سرنوشت تاریک خود مثل حادثه شهود الزور چشم دوخته اند. هر جنگی که در بگیرد همه مخازن و انبارها و خلاصه همه چیز منطقه را ویران خواهد کرد و هر توافقی برای جلوگیری از وقوع جنگ، هزینه های سنگین آن را امنیت، استقلال و جیب آنها پرداخت خواهد کرد.

چه زیبا است، اسرائیل نگران است و واشنگتن دست پاچه، چرا که دیگر هیمنه و تسلطی بر منطقه ندارند و دیگر نمی توانند با صعود ستاره های قدرتمند استراتژیک منطقه همانند گذشته مانور سیاسی دهند. دیگر دوران احتکار آنها بر سازمان ملل و شورای امنیت به پایان رسیده و دیگر روند پناه بردن به سازمان ملل حرکت ذلت باری شده است. دقیقا مثل همان رفتاری که اعراب و روس ها در جریان جنگ سرد برای فرار از وتوی امریکایی – اروپایی که همواره به طرفداری از اسرائیل و حمایت از آن صادر می شد، انجام می دادند.

دیگر از پذیرفتن ذلت شمشیر تسلط هم پیمانی اسرائیلی – امریکایی که شست سال است بر گردنمان گرفته اند، خسته شده ایم، شاید این وضعیت بتواند علاج آخر ما باشد.

نویسنده: عبدالباری عطوان

منبع: القدس العربی