«مرسی» در پی تشکیل محور قاهره ـ تهران ـ پکن
از زمان روی کار آمدن محمد مرسی، رئیس جمهور اسلام گرای مصر، موضوع جهت گیری جدید سیاست خارجی این کشور، به یکی از مهمترین مسائل مربوط به تحولات خاورمیانه تبدیل شد. رفتارهای اخیر مرسی در عرصه خارجی، این باور را در میان شماری از تحلیلگران تقویت کرده که وی در پی تشکیل محوری جدید در منطقه است.
به گزارش «تابناک»، شبکه خبری «راشا تودی»، مطلبی را در سایت خود منتشر کرده و در آن به بررسی این جهت گیری های جدید رئیس جمهور اسلام گرای مصر پرداخته است. در این مطلب که دیدگاه های «مایکل هیوز»، استراتژیست سیاست خارجی در «ائتلاف استراتژی های جدید جهانی» واشنگتن در آن بازتاب یافته، بیان شده که مرسی می خواهد به همراه چین و ایران، توازنی جدید در منطقه ایجاد کند.
در این مطلب آمده است:
مصر به مدت چندین دهه به کمک های آمریکا وابسته بوده و پیش از این، بیش از یک میلیارد دلار در سال از آمریکا دریافت می کرد. اکنون مرسی می خواهد این هفته به چین سفر کند تا سرمایه های آن کشور را به مصر جلب نماید؛ این کار به مانند فرستادن پیامی آشکار به غرب است، مبنی بر اینکه وی درصدد ایجاد موازنه جدید و فاصله گرفتن از غرب است.
مصر نیازمند کمک های فوری ایالات متحده، صندوق بین المللی پول و پادشاهی های خلیج فارس است؛ اما از جنبه منافع ژئوپلیتیک مصر، «هیوز» بر این باور است که در بلند مدت، مصری ها می خواهند روابط خود را با چین بهبود ببخشند. چین می تواند شکاف موجود را از میان بردارد و به این ترتیب، آن ها دیگر نیازمند اتکا به غرب نیستند.
به باور هیوز، در ازای آن پکن نیازمند دسترسی به دریای مدیترانه است و اولویت هایی را نیز در کانال سوئز برای خود تعریف کرده است؛ یعنی چیزی که هم اکنون ایالات متحده از آن برخودار است. هرچند در آغاز به نظر می رسد که چین چیز زیادی به دست نمی آورد، حقیقت این است که این دو موضوع از اهمیت زیادی برخوردارند.
هیوز می گوید: «آنان می خواهند خود را با غیرمتعهد ها متحد کنند، چرا که متحد شدن با مصر و گرفتن آن از چنگ آمریکا، برای چین پیروزی به شمار می رود.
بر کسی پوشیده نیست که پس از چین، مرسی به ایران، یعنی یکی از مخالفان اصلی آمریکا سفر خواهد کرد. با توجه به تنش های موجود میان ایران و غرب بر سر برنامه هسته ای، این موضوع اقدامی برانگیزنده برای آمریکا به شمار می رود. در عین حال، میان ایران و چین نیز احساسات مشترک وجود دارد.
به باور هیوز، نقطه پیوند ناگفته در رابطه ایران و مصر، اسرائیل است. مصر خواهد توانست از روابط خود با ایران به منزله ابزار فشاری بهره گیرد تا اسرائیل را به متوقف کردن اظهارات مکررشان درباره حمله به ایران وادارد.
وی می افزاید: «حلقه اتصال اینجاست، زیرا مرسی دارد مانند یک نابغه ژئوپلیتیک عمل می کند. اگر او بتواند به راه خود ادامه دهد و اگر بتواند اسرائیل را مجبور کند، از این همه صحبت درباره حمله به ایران عقب نشینی کند، چنین چیزی بسیار جالب توجه خواهد بود».
وی همچنین ادامه داد: «پس از هر چیز، اگر مصر ایران را شریک خود بشناسد، مجبور نخواهد بود بر ایالات متحده یا اسرائیل متکی باشد و این دو می توانند پادشاهی های خلیج فارس را متعادل کرده و در مقابل آنها موازنه ایجاد کند».
از نظر هیوز، چنین کاری بسیار جالب توجه خواهد بود؛ هرچند اخوان المسلمین سنی است و ایران شیعه. آنها نقاط مشترک بسیاری در تقابل با پادشاهی عربستان سعودی دارند.
افزون بر این، آشتی مصر با ایران موجب خشم اسرائیل می شود. ایالات متحده نسبت به وقوع خشونت ها در منطقه مرزی سینا نگران است و هیلاری کلینتون، وزیر خارجه این کشور در پی برقراری گفت و گو میان دو طرف است.
هرچند آهسته، اما اخوان المسلمین در پی فاصله گرفتن از ایالات متحده است و در پایان، اسرائیل نیز درخواهد یافت باید در این زمین بازی کند. در بلندمدت، اسرائیل درک خواهد کرد که همه ابزار ها در اختیار مصر است و این رژیم به گونه ای حیاتی وابسته به معاهدات موجود با مصر است. این امر تا حد مرگ تل آویو را می ترساند.
سرانجام، هیوز اظهار می دارد که به نظر وی، ایران و مصر در مقابل عربستان سعودی و آمریکا تعادل ایجاد خواهند کرد.
نظر شما :