اوباما کارت نظامی‌ رو می‌کند؟

۱۴ آبان ۱۳۹۰ | ۲۰:۵۹ کد : ۱۷۶۳۹ آمریکا
آیا ایران اصلی ترین چالش باراک اوباما در حوزه سیاست خارجی در روزهای منتهی به فضای انتخاباتی سال 2012 است؟ پرسشی که یافتن پاسخی برای آن بسیاری از تحلیل‌گران و کارشناسان را به جنب و جوش انداخته است. نشریه فارن پالیسی در نوشتاری به قلم دیوید روتکوپف در این خصوص می‌نویسد...
اوباما کارت نظامی‌ رو می‌کند؟
دیپلماسی ایرانی: آیا ایران اصلی ترین چالش باراک اوباما در حوزه سیاست خارجی در روزهای منتهی به فضای انتخاباتی سال 2012 است؟ پرسشی که یافتن پاسخی برای آن بسیاری از تحلیل‌گران و کارشناسان را به جنب و جوش انداخته است. نشریه فارن پالیسی در نوشتاری به قلم دیوید روتکوپف در این خصوص می‌نویسد:

دولتمردان در ایران درست مانند بسیاری از رهبران در خاورمیانه گمان می‌کنند که دولت باراک اوباما دموکرات امده است تا اشتباهات دوران جورج بوش را اصلاح کند و در نتیجه این امر اوباما اصلی ترین رسالت خود را در این بازه زمانی پایان دادن به دو جنگ افغانستان و عراق در منطقه می‌داند و نه آغاز جنگی دیگر.

دولت رژیم صهیونیستی نیز نگران این ماجرا است که اصلی ترین متحد او در حال از دست دادن حس و رمق سیاسی خود برای حضور پ.یا و فعال در منطقه باشد. بر اساس این دغدغه است که اسرائیل با کارت ایران بازی می‌کند تا شاید بتواند امریکایی‌ها را تحریک به دخالت در مساله ای منطقه ای کرده و توجه انها را مجددا جلب کند. اسرائیلی‌ها با خطرناک خواندن ایران در حقیقت تلاش می‌کنند دغدغه ای امنیتی برای امریکایی‌ها درست کنند تا شاید بتوانند از این کانال رابطه متشنج شده خود با واشنگتن را بهبود بخشند.

هر دو این نگاه‌ها غلط است. بر اساس داده‌های روزنامه گاردین که در چند ماه اخیر گزارش‌های مفصلی در خصوص برنامه هسته ای ایران، تلاش‌های اسراییل برای حمله و گزارش‌های آمانو در خصوص پرونده هسته ای ایران داده است ، حتی نزدیک ترین متحدان امریکا در بریتانیا هم اعتقاد دارند که باراک اوباما در چند ماه آتی باید سخت ترین تصمیم دوران کاری خود را که همان تعیین سرنوشت برنامه هسته ای ایران است ، اتخاذ کند.

با اینهمه کم نیستند تحلیل گرانی که تاکید دارند باراک اوباما خود را دریگر تبعات ناخوشایند و غیرقابل پیش بینی جنگ با ایران در این روزهای حساس نمی‌کند. با وجود انکه بسیاری از اخبار رسیده حاکی از ان است که در گزارش جدید آمانو در مقام دبیر کل سازمان انرژی اتمی‌ایران به تخلف‌های جدی متهم خواهد شد و این مساله روسیه و چین را هم نگران می‌کند، باز هم به نظر نمی‌رسد که آقای اوباما در برابر ایران دست به سلاح شود. کریم سجادپور اخیرا در گفتگویی با گاردین در این خصوص گفت: حمله امریکا به ایران در سال‌های ریاست جمهوری اوباما اتفاق نخواهد افتاد. اگر شما هم جای اوباما باشید و اهدافتان احیای اقتصاد در حال نزول امریکا و کم رنگ کردن جای پای واشنگتن در خاورمیانه باشد به سمت حمله به ایران حرکت نمی‌کنید چرا که این مساله ان دو هدف را تحت الشعاع خود قرار می‌دهد.

بی شک هیچ کس در کابینه باراک اوباما به دنبال حمله به ایران نیست. ریسک حمله به ایران و ضربه زدن به اقتصاد جهانی از سوی بسیاری از مشاوران اوباما عملی تقبیح شده است و البته خود رئیس جمهور هم در این خصوص بسیار مردد است.

فارین پالیسی در ادامه می‌نویسد: با این اوصاف اگر اوباما از سوی برنامه غنی سازی هسته ای ایران احساس خطر کند بی شک گزینه نظامی‌ را روی میز قرار می‌دهد. در بعد امنیت داخلی اوباما دست بالا را گرفته است و برای نخستین بار در چند سال گذشته است که دموکرات‌ها در این حوزه از جمهوری خواهان پیش افتاده اند.  در حال حاضر هیچ جمهوری خواهی نمی‌تواند اوباما و دولتمردانش را به سهل انگاری در این کار متهم کند. دقیقا به همین دلیل هم است که جمهوری خواهان تا کنون در این خصوص سکوت اختیار کرده اند. اوباما در حال حاضر از چهار نقظه آسیب پذیر است: نخست انکه وی پیش از انتخابات بیش از اندازه بر روی مساله کاشه بودجه پافشاری می‌کند. جمهوری خواهان در این خصوص او را تعقیب می‌کنند. دوم انکه اگر حمله ای تروریستی رخ دهد و شعف دولت اوباما در این خصوص عیان شود دموکرات‌ها به دردسری جدی گرفتار خواهند شد. سوم انکه اگر اوباما فاصله خود را با اسرائیل بیش از حد موجود کند جمهوری خواهان بر روی ای اشتباه استراتژیک او سرمایه گذاری می‌کنند. در حال حاضر هم جمهوری خواهان در این خصوص دست بالای خود را در انتقاد از اوباما حفظ کرده اند. چهارم هم اگر ایرانی‌ها در برنامه هسته ای خود موفقیت چشمگیری را جشن بگیرند، باراک اوباما مقصر شناخته می‌شود. او مردی بود که در ابتدای روزهای ورود به کاخ سفید اعلام کرد که از سیاست نزدیکی به ایران استقبال می‌کند.

اوباما و مشاورانش به دقت مساله ایران را دنبال می‌کنند. البته دغدغه انها هر روز عمیق تر و جدی تر از دیروز می‌شود.انها نگران موفقیت جدی ایران در حوزه هسته ای هستند. این موفقیت می‌تواند ماشه رقابت‌های تسلیحاتی در منطقه را بکشد. می‌تواند انبار باروت میان ایران و اسرائیل را به یکباره منفجر کند. می‌تواند بر خصومت میان ایران و مخالفانش در حاشیه خلیج فارس هم بیفزاید.دستیابی ایران به این تسلیحات می‌تواند وزن امریکا در منطقه را کم کرده و معادلات بین المللی را بر هم بزند.

نویسنده این مطلب برای فارن پالیسی در ادامه سعی در تلطیف تبعات حمله به ایران داشته و می‌نویسد: البته که این حمله می‌تواند بر بهای نفت تاثیر گذار باشد اما در شرایطی که حمله موفقیت آمیزی باشد قیمت نفت را هم می‌توان ثابت نگاه داشت. دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای در دراز مدت تبعات منفی بیشتری به دنبال دارد.

توجیه انگلیسی‌ها که ادعا می‌کنند رئیس جمهوری امریکا به دلیل نزدیکی به انتخابات دست به حمله به ایران نمی‌زند به دو دلیل اشتباه محض است: در شرایطی که ایران بهانه حمله را به دست امریکایی‌ها بدهد، قدرت نمایی نظامی‌ اوباما در دفاع از امنیت ملی کشورش در استانه انتخابات می‌تواند ژست دیپلماتیک بسیار به جایی برای وی باشد. علاوه بر این افکار عمومی‌امریکا همواره در اینچنین شرایطی با شک و تردید به ماجرا نگاه می‌کند. در شرایطی که اوباما عزم خود را برای اینچنین حرکتی جزم کند بهتر است بدون اندک حساب گری دست به این حرکت بزند. با حمله به لیبی تابوی جنگی دیگر در جهان اسلام و خاورمیانه شکست.

اسراییلی‌ها هم اشتباه می‌کنند اگر گمان کنند که ایران و حمله به این کشور می‌تواند واشنگتن و تل آویو را به هم نزدیک کند. شاید این دو درست مانند ماجرای استاکس نت دوشادوش هم بایستند. این دو دوست منافع مشترک بسیاری با هم دارند. اما تا زمانی که اسرائیلی‌ها به شهرک سازی‌ها ادامه می‌دهند و دست بر نقطه حساس فلسطینی‌ها می‌گذارند؛ دولت امریکا هم مانند افکار عمومی‌این کشور در مواجهه با رژیم صهیونیستی دوگانه است.

فارن پالیسی در نهایت می‌نویسد: حقیقت این است که تاریخ خلاف میل اسرائیلی‌ها حرکت می‌کند. نه تنها اولویت‌های اسراییل تغییر کرده بلکه پایان جنگ سرد و مبارزه با تروریست به نزدیکی اسرائیل و امریکا ضربات جبران ناپذیری زد. در جبهه مقابل این چین و روسیه بودند که قدرتمندتر از پیش شدند. این ایران هسته ای است که می‌تواند بهترین بهانه برای اسراییلی‌ها در نزدیکی به واشنگتن باشد. با اینهمه دیگر نمی‌توان بر روی عدم استفاده امریکایی‌ها از قدرت نظامی‌ شرط بندی کرد.

 

نظر شما :