سوریه، عرصه رویارویی ایران و عربستان
پایگاه خبری تحلیلی ایلاف، در یادداشتی به قلم شملان یوسف العیسی، به این موضوع پرداخته و مینویسد: روابط ایران و کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس مراحل سختی را میگذراند. اظهارات شدیداللحن امیر نایف، وزیر کشور عربستان و اتهامهایی که به ایران زد بیش از پیش بازگو کننده وضعیت فعلی حاکم در روابط تهران و ریاض است. ایران البته تمامی این اتهامها را رد کرد و گفت که امنیت عربستان را امنیت خود میداند و میخواهد که ثبات و آرامش در عربستان برقرار باشد. مقامات ایرانی همچنین ضمن ابراز شگفتی از صحبتهای امیر نایف گفتند که امنیت ایران و عربستان با یکدیگر مرتبط است و امنیت عربستان همان امنیت ایران است.
در ادامه این یادداشت آمده است: تنش در روابط دو طرف پس از مدتی آرامش در پی اظهارات تحولات اخیر بحرین مجددا اوج گرفت. زمانی که کشورهای شورای همکاری خلیج فارس در قالب سپر دفاع جزیره و به فرماندهی عربستان نیروی نظامی به بحرین اعزام کردند تا جلوی اعتراضهای شیعیان بحرین را بگیرند. ایران تحولات اخیر منطقه را حاصل بیداری اسلامی میداند و آن را بر گرفته از انقلاب اسلامی خود تعبیر میکند اگر چه چنین دیدگاهی را درباره سوریه و عراق ندارد و اتفاقات جاری در آن کشورها را به گونهای دیگر تعبیر میکند.
نویسنده این یادداشت سپس مینویسد: ایران به شدت نگران منافع خودش است و در تمامی تحولات جاری در کشورهای عربی به دنبال راهکاری برای حفظ منافعش میگردد. رویارویی ایران و غرب و به تبع آن عربستان زمانی اوج گرفت که لبنان دچار تغییرات شگرف شد، دولت این کشور به دست حزب الله و متحدانش افتاد و کار به جایی رسید که عربستان لبنان را از دست رفته دید. در حالی که احساس میکرد در بحرین توانسته است نفوذ ایران را مهار کند. در عین حال رای دادگاه ترور رفیق حریری نیز علیه حزب الله صادر شد تا بدین ترتیب رویارویی دو طرف به اوج خود برسد.
در این جا نویسنده به سوریه اشاره میکند و مینویسد: سوریه عرصه رویارویی ایران با عربستان و امریکا است. پرسشی که وجود دارد این است که اگر سوریه، این متحد استراتژیک ایران در منطقه سقوط کند چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آیا ایران جایگزینی برای حفظ نفوذ خود و گسترش آن در منطقه دارد؟ ایران تلاش بسیار دارد از هر طریقی چه مادی چه معنوی از نظام سوریه حمایت کند. همان طور که دیدیم در بحبوحه تحولات اخیر سوریه به بغداد فشار آورد تا روابط تجاریاش را با دمشق گسترش دهد. ایران کاملا روشن است که حمایت قاطعی از همپیمانانش در عراق میکند و نفوذش در این کشور تقریبا کامل و تمام است.
نویسنده در پایان این یادداشت مینویسد: ایران نقاط فشار بسیاری دارد که عربستان را در منطقه شکست دهد. کویت، لبنان، عراق، سوریه، بحرین، پاکستان و بسیاری از کشورهای دیگر همگی مکانهایی هستند که ایران میتواند با استفاده از آنها عربستان را به زانو در آورد. آیا امیر نایف که این گونه برای ایران شمشیر از رو میبندد این نقاط قوت ایران را هم دیده است؟ آیا درک کرده است که ایران تا کنون طی 10 سال گذشته چندین کشور منطقه را از نفوذ عربستان خالی کرده است. لبنان، عراق، پاکستان، افغانستان و اخیرا مصر کشورهایی هستند که نفوذ عربستان در آنها یا به طور کامل از بین رفته یا در حال افول شدید است. آیا امیر نایف این حقیقت را درک کرده است یا از روی عصبانیت چیزی بر زبان رانده است؟
نظر شما :