چرا همه برای بشار دعا می‌کنند؟

۱۰ فروردین ۱۳۹۰ | ۱۴:۵۰ کد : ۱۰۸۲۴ اخبار اصلی
بشار اسد را همگان مردی میانه رو می‌دانند که مخالف درگیری نظامی‌ بیشتر میان حزب الله لبنان و اسرائیل بود. وی حتی در جریان سفر رئیس جمهوری ایران به لبنان هم انتقادهایی بر این حرکت داشت
چرا همه برای بشار دعا می‌کنند؟

دیپلماسی ایرانی: ناآرامی‌ها در سوریه همگان را متعجب کرده است. از هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه ایالات متحده که در نهایت عجز و ناله بشار اسد را مرد اصلاحات می‌خواند و برای عدم سقوط او سخنوری می‌کند تا اسرائیلی‌ها که هیچ گاه چشم دیدن بشار را نداشتند اما به هر حال او را میانه رویی می‌دانند که می‌تواند مانع از تنش بیشتر در منطقه شود. روزنامه اسرائیلی‌ هاآرتص از زعم خود برای تحولات در خاورمیانه قلم فرسایی می‌کند و می‌نویسد: سقوط بشار اسد می‌تواند لبنان را دربست در اختیار ایران و حزب الله این کشور را بیش از پیش قدرتمند کند.

این روزنامه اسرائیلی در ادامه می‌نویسد: واشنگتن، اسرائیل، ترکیه و ایران هر کدام دلایل خود را برای دعا کردن برای بشار اسد دارند. تل‌آویو می‌داند که تا بشار اسد در راس قدرت است حزب الله لبنان از حمله به رژیم صهیونیستی سرباز می‌زند.

این روزنامه با اشاره به رابطه میان سوریه و لبنان می‌نویسد: از زمان آغاز ناآرامی‌ها در سوریه یک نفر از هرگونه اظهارنظری سرباز زده و آن سید حسن نصرالله رهبر حزب الله لبنان است. از زمان اغاز خیزش‌های عمومی‌ در خاورمیانه سید حسن نصرالله بارها و بارها از قیام مردمان علیه حاکمان فاسد خود به خوبی یاد کرده و این حرکت را تشویق کرده است. زمانی که حسنی مبارک از مسند قدرت پایین کشیده شد همگان از شادی سید حسن نصرالله سخن گفتند که سالها بود مخالفت‌های رئیس جمهوری مصر را تحمل کرده بود.

زمانی که در لیبی سر و صداها در خصوص دیکتاتوری معمر قذافی بالا گرفت باز این حزب الله لبنان بود که شادی خود را از به دردسر افتادن مظنون شماره یک در پرونده مفقود شدن امام موسی صدر پنهان نکرد. بیش از سی سال است که رهبر شیعیان لبنانی امام موسی صدر از اخرین بار که به لیبی سفر کرد دیگر بازنگشته است.

سید حسن نصرالله اکنون که قریب به یک هفته از بالا گرفتن ناآرامی‌ها در سوریه می‌گذرد سکوت اختیار کرده است. شعله‌های خشم به کاخ بشار اسد هم رسیده و هر حرکت ضد رئیس جمهوری سوریه می‌تواند در بیروت هم تبعاتی داشته باشد. نبودن بشار اسد در قدرت می‌تواند معادلات استراتژیک میان ایران، سوریه و حزب الله لبنان را بر هم بزند.

زمانی که خانم هیلاری کلینتون از عدم حمله نظامی‌ به سوریه برای متوقف کردن بشار اسد با قطعیت سخن می‌گوید بدین معناست که رفتن این مرد واشنگتن‌نشین‌ها را هم به دردسر خواهد انداخت.

این روزنامه اسرائیلی در ادامه می‌نویسد: رابطه میان بشار اسد با ایالات متحده در چند سال اخیر روند رو به رشدی داشت. در همین چند سال اخیر حضور باراک اوباما در قدرت بود که دمشق با بازگشت سفر ایالات متحده به این کشور موافقت کرد. شش سال بود که سفیر واشنگتن در دمشق دیده نشده بود اما باراک اوباما زمینه را برای آشتی با بشار اسد مهیا کرد. بشار اسد را همگان مردی میانه رو می‌دانند که مخالف درگیری نظامی‌ بیشتر میان حزب الله لبنان و اسرائیل بود. وی حتی در جریان سفر رئیس جمهوری ایران به لبنان هم انتقادهایی بر این حرکت داشت. ‌هاآرتص در ادامه ادعا می‌کند که نبود بشار اسد می‌تواند لبنان را به دستان ایرانی‌ها بسپارد.

ترکیه نیز نگران این اوضاع است. آنکارا در تمام این سالها تلاش کرد تا با همسایه خود کمترین میزان درگیری و تنش را تجربه کند. اکنون ناآرامی‌های سوریه همگان را نگران کرده است. نبود بشار اسد در راس قدرت می‌تواند چهره‌هایی ناشناخته را به روی کار بیاورد. ترکیه با این متحد جدید به هیچ وجه آشنایی ندارد چرا که هر آنچه که ترک‌ها در این سالها در دمشق دیده اند عضوی از خانواده اسد بوده و لاغیر.

رجب طیب اردوغان در یک هفته اخیر بارها و بارها با بشار اسد صحبت کرده و از وی خواسته است که با پاره ای اصلاحات به این ماجرا پایان دهد. اما بشار اسد به خوبی می‌داند که دیگر رهبران در مصر و یمن و لیبی هم وعده اصلاحات دادند اما افاقه نکرد.

اوضاع سوریه بیش از همه واشنگتن را نگران کرده است. امریکایی‌ها شاید برای نخستین بار نگران بشار اسد هستند. کاخ سفید نشین‌ها به خوبی می‌دانند که در هر سناریویی که بتوان برای اسد متصور بود فقدان او یا رهبری ضعیف وی می‌تواند به استحکام اتحاد میان حزب الله لبنان و ایران منتهی شود. در این فضا واشنگتن نشین‌ها هم ترجیح می‌دهند با معترضان مصالحه کنند تا بشار را پس نزنند. بشار اسد برای بقای در قدرت همان کاری را انجام می‌دهد که بن علی در تونس و حسنی مبارک در مصر انجام داد: خرید زمان به واسطه تغییر کابینه.

حزب بعث از سال 1963 تاکنون بر مسند قدرت نشسته است و اکنون می‌توان به صراحت تاکید کرد که بشار هم بر مسائل نظامی ‌و هم اقتصادی کشورش سیطره کامل دارد.


نظر شما :