اخبار
ابتذال یا نمایش مدرنیته؟
تناقض‌های موجود در نمایش‌های اخیر عربستان
سعید جمشیدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برگزاری مراسم‌های مد و فشن در عربستان سعودی، به‌ویژه در پایتخت این کشور، یک نقطه عطف در سیاست‌های اجتماعی و فرهنگی این کشور محسوب می‌شود. این رویدادها که بخشی از طرح اصلاحی "چشم‌انداز ۲۰۳۰" محمد بن سلمان هستند، هدفشان تنوع‌بخشی به اقتصاد و گسترش گردشگری است. اما در عین حال، این برنامه‌ها بروز تضادهای جدی میان حفظ هویت اسلامی و حرکت به سوی مدرنیته را موجب شده‌اند، که در چند روز گذشته با برگزاری نمایش مد با دعوت از خواننده های زن غربی به این کشور به یکی از گرانترین نمایش مد جهان مبدل شد که سروصداهایی زیادی به پا کرده بودند. چنین برنامه‌هایی با ارزش‌های اسلامی و احترام به مقدسات تضاد دارند.
ادامه مطلب
چالش هایی که پیش روی اوست
اهداف دولت جدید ترامپ در داخل و خارج آمریکا
بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اکنون گویا ترامپ می خواهد عصر جدیدی را در سیاست های ایالات متحده و شاید کل جهان آغاز کند و مردم، با شناختن وی و با آگاهی، به او روی نهاده اند و به شعارش "آمریکا را دوباره بزرگ می سازیم (MAGA)، امید بسته اند. خُب، ترامپ چه امکاناتی در اختیار دارد و چه می خواهد بکند؟
ادامه مطلب
سرمایه‌گذاری یک تریلیون دلاری روی کریدورها
مراقب این تله چینی‌ها باشید
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: چین برای دوری از خطرات احتمالی رویارویی با ایالات متحده و متحدانش در دریای چین جنوبی و تنگه تایوان، کریدورهای اقتصادی یاد شده را تدارک دیده است. با روی کار آمدن ترامپ احتمال رویارویی با چین در مساله تایوان و تقسیم آبهای دریای چین جنوبی (که چین آن را متعلق بخود می داند و با هر نوع تحدید مرزهای دریایی بین کشورهای مخالفت می کند)، ایالات متحده را به تقویت «استراتژی ایندو-پاسیفیک» با مشارکت همپیمانان منطقه ای از جمله استرالیا، ژاپن، کره جنوبی، فیلیپین و تایلند و حضور بیشتر در منطقه سوق خواهد داد. دنیا در دوره ریاست جمهوری ترامپ بر آمریکا به گونه ای دیگر خواهد بود.
ادامه مطلب
ژنو، فرصتی برای شروع تازه
اهمیّت بازگشت ایران و اروپا به گفت‌وگو
جلال خوش چهره در یادداشتی می نویسد:نشست جمعه(۲۹ نوامبر) نمایندگان ایران و اتحادیه اروپا در ژنو برای دوطرف مهم است. تهران با توجه به دغدغه‌ها و برخی اضطراب‌های پیش رو که می‌تواند تهدیدی برای امنیت ملی باشد، لازم است به سیاست فعال از نوع تلاش برای کنترل تنش یا ترمیم روابط خارجی با اروپا در وهله نخست و به‌تبع آن ایالات‌متحده آمریکا رو آورد. این کار با هدف فرصت‌سازی برای موقعیت‌هایی است که ایجاد خواهد کرد. اروپا نیز پس از دو سال وقفه در گفت‌وگوهایش با تهران با همین نگرش در نشست جمعه آینده شرکت می‌کند. سکوت معنادار تیم در حال آماده کار شدن «دونالد ترامپ» در این‌باره هم به تعبیری می‌تواند استقبال زیرپوستی از گفت‌وگویی باشد که بسا از دامنه تنش واشنگتن _ تهران پس از استقرار دولت چهل و هفتمین رئیس جمهور آمریکا بکاهد. به این ترتیب می‌توان چنین تعبیر کرد که نشست ۲۹ نوامبر ژنو، فرصتی است برای همه طرف‌ها تا ظرفیت‌هایشان را برای شروع تازه‌ای از دوران، محک ببزنند.
ادامه مطلب
شکسته شدن تابو
روشن‌شدن موتور دیپلماسی با اروپا
در حالی تهران خود را برای گفت‌وگوهای جدی در سطح معاونان وزرای امور خارجه سه کشور اروپایی آلمان، فرانسه و انگلستان در جمعه پیش‌رو به میزبانی ژنو آماده می‌کند که عباس عراقچی برای اولین بار در سمت وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، ظهر دیروز پنجم آذرماه برای شرکت در دهمین اجلاس مجمع جهانی ائتلاف تمدن‌های سازمان ملل وارد یک کشور اروپایی یعنی پرتغال شد. اگر‌چه به نوشته ایسنا، وزیر امور خارجه به دعوت مشترک سازمان ملل متحد و وزیر امور خارجه پرتغال برای شرکت در دهمین اجلاس عالی‌رتبه ائتلاف تمدن‌ها به لیسبون سفر کرده است، اما اولین حضور مسئول سیاست خارجی دولت چهاردهم به مقصد اروپا می‌تواند موتور دیپلماسی با قاه سبز را روشن کند.
ادامه مطلب
اکاوی احتمال حمله اسرائیل به عراق
تهران و منازعه سه‌وجهی بغداد- تل‌آویو - واشنگتن
قاسم محبعلی در گفت وگویی باور دارد که، در صورت هرگونه درگیری بین اسرائیل و گروه‌های عراقی، قطعا پای آمریکا هم به این تنش باز خواهد شد و همانطور که قبلا اشاره داشتم ما در آستانه روی کار آمدن دولت دوم دونالد ترامپ هستیم و بنیامین نتانیاهو به شدت امیدوار است که دولت جدید آمریکا حمایت دوچندانی از اسرائیل داشته باشد. پس مسئله صرفا درگیری اسرائیل در عراق نیست. قطعا هرگونه تنشی بین بغداد و تل‌آویو پای واشنگتن را هم به میان خواهد کشید با این معادله سه جانبه بین بغداد، تل‌آویو و واشنگتن، تهران معادلات و اقتضائات خاص خود را دارد که آیا وارد درگیری خواهد شد که علاوه بر آنکه یک پای آن، اسرائیل است پای دیگرش، آمریکا باشد.
ادامه مطلب