مفهومی که باید تعریف صحیح از آن داشت
آینده، جایی میان امید و ناامیدی
مجتبی لشکربلوکی در یادداشتی می نویسد: می توان سه گانه معنوی «انتظار، نجات، موعود» را با امیدواری بدون زمان و اقدام در دایره امکان ترکیب کرد. حال ایران ما خوب نیست. جهان نیز از جنگ، تنش و ظلم و تجاوز رنج می‌برد (=واقعیت های تلخ) اما می توان امیدوارانه در دایره امکان آنچه می توانیم، انجام دهیم و سعی کنیم جهان را اندکی فقط اندکی بهتر از آنچه تحویل گرفته ایم تحویل دهیم. هیچ کدام از کارهای ما گم نمی شوند. جهان بی حافظه نیست. هر کنشی که امروز انجام می دهم با زنجیره بی نهایتی از روابط علت معلولی به پایان جهان متصل است. می توان با همین خرده اقدامات و انتظار فعال در پایان زیبای جهان و آینده مطلوب ایران حضور داشت.
ادامه مطلب
