اوباما در نهایت حمله را انتخاب میکند؟
دیپلماسی ایرانی: "لحظهای را متصور شوید که باراک اوباما رئیس جمهوری ایالات متحده بر سر دوراهی قرار گرفته است: پذیرفتن ایران هستهای و یا قرار گرفتن در مسیر تقابل با ایران ."
روزنامه امریکایی واشنگتن پست در تحلیل تازه از پرونده هستهای ایران، به بررسی احتمال حمله ایالات متحده به ایران میپردازد و مینویسد: تصور کنید که دیپلماسی ظرفیت خود را برای حل مشکلات از دست میدهد، قیمت نفت عملا تحریم ایران را بیاثر کند و همزمان سرویسهای اطلاعاتی هم ادعا کنند که برنامه هستهای ایران در یک قدمی تولید تسلیحات قرار گرفته است. آیا در اینچنین شرایطی باراک اوباما برای مواجهه با ایران دست به سلاح میشود؟
مایکلهایدن که سابق بر این ریاست سیا را بر عهده داشت، اعتقاد دارد که حمله به ایران اجتناب ناپذیر است. او اخیرا در گفت و گو با سی ان ان تاکید کرده بود که حمله به ایران اجتناب ناپذیر است چرا که دیپلماسی در پرونده هستهای این کشور با شکست مواجه شده است.هایدن در این خصوص گفته بود: ما از تعامل سخن میگوئیم و ایرانیها به برنامه هستهای خود ادامه میدهند. ما رای به تحریم میدهیم و باز ایرانیها بر همان طبل میکوبند. ما تلاش میکنیم ایران را از دستیابی به تسلیحات هستهای بازداریم اما باز هم ایرانیها ادامه میدهند.
باراک اوباما اخیرا اعلام کرده بود که این رفتار ایرانیها است که میتواند عکسالعمل امریکاییها را رقم بزند. در نخستین روز از ماه جولای بود که اوباما در این خصوص گفت: ما پیشنهادی شفاف به ایرانیها دادهایم. ایران باید به مسئولیتهای بینالمللی خود عمل کند و ارتباط اقتصادی، سیاسی و امنیتی خود با جامعه جهانی را ارتقا بخشد. البته ایرانیها میتوانند به رویه کاری خود ادامه دهند و با تحریمهای بیشتری روبرو شوند.
پس از این اظهارات باراک در گفتگو با یک روزنامه اسرائیلی تاکید کرد که شاید درها به روی ایران برای مصالحه باز باشد اما همزمان هیچ گزینهای از روی میز کنار نرفته است.
حقیقت اما این است که تصمیم اوباما به توسل به زور به فاکتورهای دیگری به غیر از واکنشهای ایران وابسته است. هزینههای نظامی، سیاسی و اقتصادی این جنگ آنقدر است که اوباما حتی در صورت اطمینان از دستیابی ایران به بمب هستهای هم این جنگ را به فراموشی بسپارد.
در ابتدای امر ایالات متحده باید سازمان ملل را مد نظر داشته باشد. هم جورج بوش رئیس جمهوری سابق و هم باراک اوباما پرونده هستهای ایران را به شورای امنیت ارجاع دادهاند. هر دو نفر هم استدلال میکنند که برنامه هستهای ایران نه تنها امنیت امریکا را زیر سوال میبرد بلکه نشان دهنده تخطی این رژیم از قوانین بینالمللی است. باراک اوباما برای توسل به زور بیش از بوش خود را مقید به جلب رضایت شورای امنیت میداند. وی اخیرا در تبیین استراتژی امنیتی کشورش گفته بود: زمانی که توسل به زور اجتناب ناپذیر است باید حمایت بینالمللی را در چنته داشته باشیم. باید با نهادهای بزرگی مانند ناتو و شورای امنیت همکاری کنیم و حمایت آنها جلب کنیم.
در اینچنین شرایطی اگر امریکا عزم حمله به ایران را جزم کند باید بتواند از مجرای شورای امنیت هم عبور کند. شاید بتوان چین و روسیه را مانعی بر سر راه اتخاذ تدابیر امنیتی جدیتر علیه ایران دانست اما نباید فراموش کرد که در بریتانیا و فرانسه هم افکار عمومی به شدت مخالف نبردی دیگر در منطقه خاورمیانه هستند. اوباما در حال حاضر با فاصلهگیری از اروپا و نزدیک شدن به روسیه به اندازه کافی قاره سبز را از خود دلخور کرده است و در این شرایط حمله به ایران بدون مجوز اروپاییها میتواند رابطه را متشنجتر از پیش کند. هر اندازه هم که ایرانیها به تسلیحات هستهای نزدیک شوند باز هم دیپلماتهای اروپایی و تحلیلهای آنها در مسیر تشویق امریکا به حمله به ایران قرار نخواهد گرفت. اروپاییها از ماجرای اسناد جعلی پیش از حمله به عراق خاطره خوبی در ذهن ندارند و بیشک همچنان یافتههای سرویسهای اطلاعاتی ایالات متحده را جعلی میدانند. همزمان از واشنگتن خواسته میشود که صبوری به خرج دهد و به کارآیی تحریمهای اقتصادی در مواجه با ایران امیدوار باشد. در اینچنین شرایطی است که اوباما یا باید مقابل کمپین چند کشوری تعامل با ایران و حداکثر تقابل اقتصادی با این کشور قد علم کند و یا با همان چند تئوریسین حمله به ایران همراهی کند.
تاریخجه سیاسی ایالات متحده مملو از نبردهایی است که روسای جمهور بدون در نظر گرفتن میل و اراده مردم تن به آغاز آن دادهاند. در خصوص حمله به ایران هم باراک باید مراقب این فاکتور باشد. در شرایطی که اوباما تن به حمله نظامی به ایران بدهد باید از راهروهای کاخ سفید تا کلاس درس دانشگاهها، نظر مساعد رای دهندگان امریکایی را برای حمله جلب کند. بر اساس آخرین نظرسنجیهای انجام گرفته در ایالات متحده 60 درصد از مردم این کشور، گزینه نظامی را بهترین راهکار برای مقابله و مواجهه با ایران میدانند.
نظر شما :