پيششرطهاى کره شمالى براى ايالات متحده
صلح مىکنيم به شرطها و شروطها
دیپلماسی ایرانی: کرهشمالى و باز هم کرهشمالي. اين کشور کمونيستى در يک سال گذشته باراک اوباما جوان رئيسجمهورى ايالات متحده را تا مرز جنون پيشبرده است. اما و اگرهاى هستهاى، ناز و کرشمههاى سياسى و به رخکشيدنهاى نظامى همه و همه دست به دست هم داده است تا نام کرهشمالى براى باراک اوباما دموکرات به نوعى ميگرن عصبى تبديل شود. کيم جونگ ايل مرد سرسختى که از پرواز مىترسد اما از تحريم سياسى و نظامى استقبال مىکند، باز هم براى باراک شرط و شروط گذاشت:
1. تحريمهاى اقتصادى عليه ما را لغو کنيد
2. معاهده صلح ميان کرهشمالى و امريکا امضا شود
اين دو پيششرط ظاهرا رنگ و بوى صلح دارد و نشان دهنده تلاش کره است براى دوستى با جامعه جهاني. اما انچه در بالا گفته شد در حقيقت پيششرطهايى است براى بازگشت کرهشمالى به پاى ميز مذاکرات شش جانبه. ايالات متحده با سرعت ماموريت رد اين پيشنهاد را به سخنگو کاخ سفيد واگذار کرد. رابرت گيبس هم در مقابل خبرنگاران سينه را سپر کرده و گفت: ابتدا کرهشمالى به پاى ميز مذاکرات بازمىگردد و پس از آن ما مىتوانيم در خصوص امضا اين معاهده با هم صحبت کنيم.
کرهشمالى يک سال است که بازى موش و گربه را با ايالات متحده عملى مىکند. ماه گذشته ميلادى بود که ايالات متحده در نهايت تن به بازى پيونگيانگ داده و استفان بوثورث نماينده هستهاى اين کشور به دعوت و البته اصرار کرهشمالى مسير پيونگيانگ را در پيش گرفت. بوثورث در بازگشت از اين سفر تاکيد کرد که کره شمالى از آمادگى براى ازسرگيرى مذاکرات سخن گفته است. البته اين نخستين بار نبود که کرهشمالى چنين ادعايى را مطرح مىکرد. در ديدار هو جين تائو نخست وزيرى چين از کرهشمالى هم اينچنين ادعايى مطرح شده بود. در نهايت هم اين سفرها در تقويم سال 2009 ثبت شد اما هرگز مذاکرات شش جانبه از سر گرفته نشد.
کرهشمالى ادعا مىکند که ايالات متحده بايد در مسير اعتمادسازى و جلب اطمينان کرهاى ها گام بردارد. اين در حالىست که کرهشمالى با شب خوابيدن در صلح و صبح با برخواستن از بستر با شعار جنگ، جايى براى دوستى نگذاشته است. واشنگتن از يک سال پيش به رهبرى باراک اوباما عزم خود را براى حل اين معادله با توسل به ديپلماسى به کار گرفته است. در واپسين ماههاى حضور جورج بوش جمهورىخواه در قدرت بسيارى اين پرونده را مختومه دانسته و خود را براى دوستى با کرهشمالى مهيا مىکردند. اما در نهايت با ورود باراک به کاخ سفيد و بىمحلىهاى استراتژيک او به کرهشمالى باز هم پرونده در همان نقطه صفر – صفر مسکوت ماند.
اکنون کرهشمالى عزم خود را جزم کرده است تا ژست صلحطلب بودن خود را حفظ کند. ايالات متحده اصرار دارد که کرهشمالى ابتدا تمامى تسليحات هستهاى خود را به کنارى نهد و سپس با دستان خالى مذاکره کند. کره شمالى اما اين ميزان زمان را خريده است تا بتواند خود را به قدرت هستهاى تبديل کند و البته جهان را به پذيرش اين حقيقت قانع کند.
بيش از ايالات متحده اين کشورهاى همسايه کره شمالى هستند که خطر اين قدرت هسته اى را با تمام وجود احساس مىکنند. کشورهايى نظير کرهجنوبى که يک بار در تاريخ گذرشان به جنگ با کرهشمالى افتاده است و البته هنوز هم با آتشبسى نيمبند با اين کشور در حال مصالحه هستند.
همزمان با طرح اين ادعا هيلارى کلينتون وزير امور خارجه ايالات متحده هم براى چهارمين بار در طول يک سال گذشته به منطقه سفر کرده است. البته از مجموع کشورهاى حاضر در مذاکرات شش جانبه اينبار تنها ژاپن ميزبان خانم وزير است. ميزان اختلاف هاى ميان ژاپن و ايالات متحده در چند ماه اخير به اوج خود رسيده است و بسيارى از تحليل گران اعتقاد دارند که خانم وزير به توکيو رفته است تا از شدت اين اختلافها بکاهد. با اين وجود با توجه به طرح اين پيشنهاد از سوى کرهشمالى به نظر مىرسد که پرونده هستهاى اين کشور هم يکى از محورهاى گفتگو ميان هيلارى و مقامهاى ژاپنى باشد.
نظر شما :