توافق نامه امنیتی به سرانجام می رسد
ترک عراق؛ بلوف سیاسی است
نویسنده خبر:
سیروس برنا بلداجی
گفتارى از سیروس برنا بلداجى، کارشناس و تحلیل‌گر مسائل سياسى
گفتارى از سیروس برنا بلداجى، کارشناس و تحلیل گر مسائل سياسى برای دیپلماسی ایرانی:
هفت بند از مفاد مندرج در توافقنامه امنیتی بغداد-واشنگتن مورد اختلاف طرفهای عراقی و امریکایی است، در این بین، 2 بند بیشترین اهمیت را در اختلاف نظر میان دو کشور داراست که یکی مربوط به کم و کیف تاسیس پایگاه‌های نظامی و امنیتی ایالات متحده امریکا به‌ویژه در مناطق شمالی و جنوبی عراق است و دیگری به مسئله مصونیت قضایی نیروهای خارجی و امریکایی مستقر در عراق مربوط می‌شود.
من موافق وجود اختلافات ریشه‌ای و عمیق میان امریکا و عراق در انعقاد توافقنامه امنیتی نیستم، برعکس نفس این توافقنامه، اساسا هماهنگی کاملی میان استراتژی‌های دولت عراق نوین و امریکا ایجاد کرده است و در این میان بزرگترین معضل، توجیه افکار عمومی عراق و برخی گروه‌های سیاسی عراقی است و این گروه‌ها به لحاظ جامعه‌شناسی عبارتند از اکراد، شیعیان و سنی‌ها.
کردها با این توافقنامه موافقت دارند، شیعیان مخالف این توافقنامه هستند اما این مخالفت چندان شدید نیست و در نهایت سنی‌ها به‌طور کامل با این توافقنامه مخالفند.
در میان شیعیان، گروه‌هایی چون مجلس اعلای عراق، با نفس توافقنامه موافقند اما در برخی مسائل با طرف امریکایی اختلاف نظر دارند و گروه سید مقتدی صدر با اصل این توافقنامه مخالف است. دیر یا زود اما این توافقنامه به سرانجام نهایی خواهد رسید.
با این وجود چند مسئله مطرح است؛ اول، مذاکره و رایزنی جهت رسیدن به تفاهم در مورد مفاد اختلاف آمیز بین بغداد و واشنگتن؛ دوم، فضاسنجی و افکارسنجی برای ایجاد بستر مناسب در سطح افکار عمومی منطقه و داخل عراق با هدف رسیدن به زمان مناسب جهت تصویب نهایی توافقنامه امنیتی و سوم؛ افزایش فعالیت و تحرکات دیپلماتیک امریکا در سطح منطقه با هدف جلب نظر همسایگان عراق برای انعقاد توافقنامه امنیتی. دراین راستا ترکیه گرچه ظاهرا با ایجاد پایگاه های نظامی در منطقه مخالف است اما به‌واسطه نیازی که به امریکا و کشورهای غربی از حیث الحاق به ناتو و اتحادیه اروپا دارد، همچنین با توجه به استقرار پایگاه نظامی امریکایی در خاک این کشور، در مجموع جز کشورهای موافق انعقاد توافقنامه امنیتی بغداد- واشنگتن قرار می گیرد.
ایران مخالف قطعی این توافقنامه است و سوریه نیز تحت فشار امریکا - به‌ویژه پس از ترور رفیق حریری-خود را با الزامات ناشی از استراتژی های امنیت ملی امریکا در خاورمیانه هماهنگ کرده است.
نتایج خروج امریکاییان از عراق
مسئولین دولت عراق نوین غالبا و اکثر -حتی نیروهایی چون حزب الدعوه عراق و نظیر آن- با خروج نیروهای امریکایی از کشور خود مخالفند، هم امریکاییان و هم عراقی ها به خوبی واقفند که این خروج به‌صورت واقعی امکان تحقق نداشته و به مصلحت عراق نیست.
به نظر می‌رسد تهدید مقامات امریکایی مبنی بر اینکه در صورت عدم پذیرش توافقنامه امنیتی از سوی عراق، نیروهای امریکایی خاک این کشور را ترک کرده و دولت را در مواجه با بحران‌ها تنها می گذارند، تنها یک بلوف سیاسی و اولتیماتومی در بستر جنگ روانی است که با هدف افزایش فشار بروی دولتمردان عراق صورت می گیرد و معطوف به ایجاد بستر نهایی برای انعقاد توافقنامه امنیتی است.
نظر شما :