جنگ بزرگ در منطقه کلید می‌خورد؟

حدود ۱۴ ماه از عملیات طوفان الافصی در نوار غزه می گذرد و در این مدت رژیم صهیونیستی فقط کشتار و نسل کشی کرده و به هیچ یک از هدف های خود یعنی آزادی اُسَرا و نابودی حرکت مقاومت اسلامی، حماس، نرسیده است. در این مدت حدود ۴۵ هزار نفر، اغلب زنان و کودکان ، کشته و حدود ۱۵۰ هزار نفر زخمی شده اند و نوار غزه تقریبا ویران و غیر قابل سکونت گشته اما هنوز خبری از آزادی اسیران نیست و حماس، به رغم شهادت یحیی سنوار و برخی دیگر از فرماندهان، همچنان به عملیات مقاومت ادامه می دهد. 

فرماندهانی مانند محمد الضیف و ابوعبیده، در زیر یا روی زمین عملیات نیروی قسام را هدایت می کنند.همین وضعیت در جبهه لبنان نیز وجود دارد، از حدود دوماه پیش، رژیم صهیونیستی تمرکز عملیات را به جنوب لبنان منتقل کرد با این هدف که مقاومت را به شمال رودخانه لیتانی براند و حدود ۵۰۲ هزار آواره صهیونیست را به خانه هایشان در منطقه جلیل بازگرداند. با این حال، به رغم شهادت دبیرکل حزب الله و و بسیاری از فرماندهان نظامی، ارتش صهیونیستی با مقاومت بی نظیری مواجه شده بطوری که یک لشکر از چهار لشکر متمرکز در مرز لبنان را از دست داده و نتوانسته حتی یک متر هم در خاک لبنان پیشروی کند. 

اکنون نه فقط بازگشت آوارگان صهیونیست غیر ممکن شده بلکه با حملات موشکی مقاومت به کلیه شهرهای منطقه جلیل و همچنین موشک باران شهرهای حیفا و تل آویو، صدها هزارنفر دیگر به آوارگان اضافه شده که نمی دانند به کجا باید پناه ببرند زیرا هیچ نقطه امنی در اسرائیل وجود ندارد.رژیم صهیونیستی می داند که کشتار و  خرابی نتیجه ای به بار نمی آورد بلکه پیروزی در هر جنگی مرهون تحقق اهداف است و این کشتارها نه فقط فایده ای ندارد بلکه به دلائلی  به زیان رژیم تمام می شود. با این حال، چرا رژیم همچنان به کشتار و ویران کردن شهرها و روستاها در جنوب لبنان و حومه بیروت و نیز کلیه اماکن زندگی و حضور شیعیان در شرق و شمال لبنان  ادامه می دهد؟

  در پاسخ به این سؤال می توان به چند نکته اشاره کرد:
۱- از دیدگاه روانشناسی اجتماعی می توان گفت که رژیم صهیونیستی پس از ناکامی در برآوردن اهدافش و پس از تحمل ضرباتی که از هر سو متحمل شده  و بحران های متعددی که در داخل به بار آورده دچار ترس شده آن هم ترس وجودی و بدیهی است که در چنین شرایطی به هر اقدام جنون آمیزی، بی توجه به نتایج و عواقب آن، دست می زند.به گفته شیخ اجل، سعدی  در گلستان:
       اذا یئس الانسان طالَ لسانُه              کَسنور مغلوب یصولُ علی الکلب
اگر انسان به مرحله نا امیدی کامل برسد زبانش دراز می شود و به هر کاری دست می زند همانند گربه ای که در جائی زندانی شده و هیچ راه گریزی ندارد، به هرسو و هر کس حمله ور می شود.

۲-کابینه نتانیاهو متشکل از احزاب و شخصیت های سخت واپسگرا با اعتقادات خرافی است که علنا گفته اند آنها ملت برگزیده خداوند  و دیگر انسان ها حیوانات انسان نما هستند که باید کشته شوند. از دید این اشخاص، کشتار انسان نماها بویژه زنان و کودکان، یک واجب دینی و نوعی عبادت است و خودداری از کشتن آنها گناه محسوب می شود. این را نه فقط شخصیت های کابینه مانند گالانت،  بن گویر و سموتریچ بر زبان آورده و می آورند بلکه حاخام های آنها نیز این را مرتبا در اجتماعات تکرار می کنند.

۳-نتانیاهو اخیرا اعلام کرده که جنگ کنونی همان "آرماگدون " یا جنگ آخرالزمان است. به عقیده آنها در آخرالزمان جنگ بزرگی در همین نقطه از فلسطین اشغالی در می گیرد و گسترش می یابد تا جائی که نیمی از جمعیت زمین کشته می شوند. سپس "ماشیاح" یا مسیح رهائی بخش، ظهور می کند و دولت جهانی اسرائیل را تشکیل می دهد. 

بنا براین، هرچه کشتار بیشتر شود زمان ظهور ماشیاح نزدیک تر می شود. پیگیری رسانه های صهیونیستی نشان می دهد که آنها شبانه روز این عقیده را تبلیغ می کنند و تا حدودی نیز توانسته اند این را به افراد جامعه بقبولانند. کار به جائی کشیده که برخی از حاخام ها شخص نتانیاهو را مسیح رهائی بخش دانسته و او را تشویق به ادامه آدمکشی کرده اند.

توجه به این حقایق نشان می دهد که رژیم صهیونیستی خطری بزرگ نه فقط برای این منطقه بلکه برای انسانیت و صلح جهانی است و این مسئولیت نهاد های بین المللی و کل جهانیان و محافل صلحدوست است که در برابر ویرانگری این رژیم بایستند و مانع تحقق این نقشه ها و افکار پلید شوند.